IV TYDZIEŃ PO WIELKANOCY. PONIEDZIAŁEK. Rozmyślanie. Nowy cud Chrystusa Pana nad brzegami Jeziora Tyberiackiego.

salveregina.pl 2 tygodni temu

Przewodnik prawdziwej pobożności

Brunon Vercruysse SI

1886 rok.

Zobacz imprimatur

czyli

NOWE PRAKTYCZNE ROZMYŚLANIA

na każdy dzień roku

O Życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa ku użytkowi wiernych,

którzy żyjąc wśród świata, dążą do doskonałości.

TOM I

(od 1 stycznia do 30 czerwca)

NIHIL OBSTAT.

Gdy książka pod tytułem: „Przewodnik prawdziwej pobożności czyli Nowe, praktyczne rozmyślania na każdy dzień roku Życia Pana naszego Jezusa Chrystusa zgodną jest we wszystkim z przepisami Wiary Świętej Katolickiej i moralności i bardzo pożyteczną tak dla osób duchownych jako też świeckich, przeto daje jej Ordynariat Metropolitalny najchętniej aprobatę i zaleca ją wiernym do czytania.

OD OBDYNABTATD METBOPOL. O. Ł.

Lwów, dnia 11 sierpnia 1885.

+ Seweryn

Arcybiskup.

Modlitwa przed rozmyślaniem.

O Panie mój i Boże! Wierzę mocno, iż jesteś tutaj obecny i iż Oczy Twoje ku mnie są zwrócone; upadam przed Tobą na kolana, czując się niegodnym stanąć przed Obliczem Twoim, pełen jednak ufności w Twą nieskończoną Dobroć, błagam Cię pokornie o Łaskę, bym to rozmyślanie odprawił na Twoją większą Chwałę i mój duchowny pożytek. Oświeć mój rozum, wzrusz serce moje, wzmocnij mą wolę, abym Cię lepiej poznał, bardziej ukochał i wierniej Tobie służył.

O tę Łaskę proszę za wstawieniem się Najświętszej Panny Maryi, moich Świętych Patronów i Patronek, i mego Anioła Stróża. Amen.

Modlitwie tej towarzyszyć musi nasza własna wewnętrzna praca, — niemniej sumiennie zachować należy pobożne praktyki i przepisy, podane przez mistrzów życia duchownego, od których zachowanie prawie cała wartość rozmyślania zależy.

Przepisy te są:

Pokaż przepisy

1) Wieczorem zastanowić się dobrze nad punktami rozmyślania i to tak, jak gdybyśmy je mieli nazajutrz innym powtórzyć — zajmować należy nimi myśli nasze, kładąc się do snu i ze snu się budząc — w modlitwie też porannej prosić o Łaskę dobrego rozmyślania.

2) Przed modlitwą przygotowawczą spytać się samego siebie: W czyjejże obecności mam stanąć za chwilę?…. i dlaczego?…

3) Przy końcu rozmyślania zmówić: „Ojcze nasz” lub „Zdrowaś Marya“ i zrobić krótki jakby egzamin, jak też to rozmyślanie odprawiłem? o ile dobrze, podziękuję Panu Bogu za to, o ile źle, zastanowię się, z jakiej to przyczyny, aby je na przyszły raz usunąć.

4) o ile dla wielkiego osłabienia ciała lub znużenia umysłu czujemy się niezdolnymi do odprawienia rozmyślania, to przejdźmy przynajmniej w myśli wszystkie czynności, które w tym dniu nas czekają. Pomyślmy nad tym, jak dobrze je wypełnić — dobrze wobec Pana Boga i wobec ludzi — postanówmy silnie tak je wykonać i prośmy Pana Boga, by raczył każdą czynność nasze pobłogosławić.

5) Możemy także oskarżać się przed Panem Bogiem z dziecięcą prostotą i ufnością, tak jak się oskarżamy przy Świętej Spowiedzi…. z naszej nieudolności w rozmyślaniu, z naszej nędzy duchowej, z naszych błędów i braków, wyliczając je szczegółowo.

Uniżmy, upokórzmy się w ten sposób przed Panem Bogiem i po tej modlitwie bądźmy cierpliwszymi, zgodniejszymi z Wolą Bożą i gorliwymi w wypełnianiu dobrych uczynków — oto co nazywamy także rozmyślaniem bardzo dobrze odprawionym. „Z owocu drzewo bywa poznane”, powiedział Pan Jezus. „Ex fructu arbor agnoscitur” (Mat. XII, 33).

I. Widzę nad brzegiem morza Pana Jezusa: otacza go siedmiu uczniów,
siedmiu świadków cudownego połowu.

II. Prosić będę o głębsze poznanie i gorętszą miłość ku Panu Jezusowi, mojemu Zbawicielowi.

I. Punkt.

Pan Jezus zaradza potrzebom Uczniów.

ROZWAŻANIE DUCHOWNE [*]. Gdy łódź obciążona cudownym połowem przybiła do brzegu i gdy uczniowie wyszli na ziemię, w czym Piotr ich uprzedził, ujrzeli węgle nałożone i rybę na nich ułożoną, i chleb (Jan XXI). Był to skromny posiłek, który przygotował im Chrystus Pan, bo głód i zmęczenie pozbawiło ich siły. Jakże to uczynił Chrystus Pan? Wszak na tym bezludnym miejscu ani ognia ani chleba nie było? Oto nowym cudem zaradził ich potrzebom. Ażeby zaś i Apostołowie mieli jakąś pociechę ze swego połowu, rzekł im: Przynieście z ryb, któreście teraz złowili. I zachęca ich do przyjęcia darów, mówiąc: Pójdźcież, obiadujcie (tamże). Co za Dobroć i jak Opatrznościowa Opieka Pana Boga nad Swymi sługami!

ZASTOSOWANIE. Tak postępuje zawsze Pan Bóg z nami. Wszak to On nieustającym Cudem Swej Potęgi i Dobroci rozkazuje ziemi zwracać nam ze stokrotnym plonem to, co w nią wsiewamy, dozwalając nam równocześnie cieszyć się tym plonem, jako cząstką naszej pracy. Wszak to On Sam namaszczeniem Swej Łaski daje naszym uczynkom nadnaturalną zasługę; a jednak przeznacza za nie nagrodę stosunkowo do naszego współdziałania, jak gdyby chciał nas zadowolić, ucieszyć tym mniemaniem, żeśmy się własnym wzbogacili trudem, podczas gdy w rzeczywistości Pan Bóg własne Dary uwieńcza w swoim stworzeniu wedle pięknych słów Św. Augustyna: Sum in nobis Deus dona coronat. Czy też myślisz kiedy o tej przedziwnej Dobroci Bożej względem ciebie? Czy przeciwnie, przypisując samemu sobie większą część zasługi dobrych uczynków nie stajesz się niewdzięcznym?

UCZUCIA [**]. Wyznaj z głęboką pokorą, iż czym jesteś i co masz, zawdzięczasz jedynie Łasce i Dobroci Pana Boga, mówiąc z Apostołem: Z Łaski Bożej jestem tym, kim jestem. Gratia Dei sum id, quod sum (I. Do Kor. XV). Proś o przebaczenie za tak częste uczucia próżności i miłości własnej.

POSTANOWIENIE [****]. Naucz się widzieć w każdej rzeczy Dobroć i Wszechmoc Bożą.

PRZEKAŻ 1.5% PODATKU
na rozwój Salveregina. Bóg zapłać
KRS: 0000270261 z celem szczegółowym: Salveregina 19503

II. Punkt.

Pan Jezus daje się poznać Uczniom.

ROZWAŻANIE DUCHOWNE. W tym trzecim zjawieniu się Chrystusa Pana siedmiu uczniom uderza ta okoliczność, iż według Św. Jana, który pierwszy poznał Pana Jezusa, żaden z siedzących u stołu nie śmiał go spytać: Ktoś ty jest? Wiedząc, iż Pan jest (Roz XXI). Stąd wnosić możemy, iż Zbawiciel ukazał im się pod osłoną, która go zakrywała przed ich oczyma; wiedzieli, mówi Ewangelista, nie zaś widzieli, to znaczy, iż teraz wierzyli niezachwianie, choć nie widzieli. Któż wlał w ich serca taką wiarę? Świadectwo zewnętrzne cudów i głos wewnętrznej Łaski.

ZASTOSOWANIE. To samo dzieje się nam, gdy u Stóp Pańskich Ołtarzy czcimy Najświętszy Sakrament, albo gdy się zbliżamy do Świętego Stołu. My wówczas nie widzimy Chrystusa Pana, bo ukryty przed nami pod osłoną chleba, — ale my wiemy, iż to On, pewni Jego Obecności, bo utwierdzeni świadectwem wiary i Głosem Boskiego Zbawiciela, przemawiającego do nas namaszczeniem Łaski. Nie powinniśmy więc ustępować Apostołom ani w czci, ani w miłości należnej Jego Boskiej Osobie. Czy zwykle tak czynisz?

UCZUCIA. Akt niezachwianej wiary w rzeczywistą Obecność Chrystusa ukrytego w Najświętszym Sakramencie i pragnienia miłowania Go coraz więcej.

POSTANOWIENIE. Często zapytuj siebie, czy życie twoje odpowiada aktom wiary i miłości.

III. Punkt.

Pan Jezus zbliża się do Uczniów i łamie im chleb.

ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Chcąc jeszcze dalej posunąć Dobroć i troskliwość względem ukochanych Uczniów przyszedł Jezus, mówi Ewangelista, i wziął chleb, a dawał im także i rybę (Jan XXI).

ZASTOSOWANIE. Któż tu nie widzi obrazu a zarazem rękojmi tego, co Boski Zbawiciel przy Ostatniej Wieczerzy przyrzekł uczynić w przyszłej Ojczyźnie tym, którzy mu wiernie służyli? Jam jest w pośrodku was, mówił, jako który służy. ale wy jesteście, którzyście wytrwali przy mnie w pokusach moich. A Ja wam ukażę Królestwo, jako mi ukazał Ojciec Mój: abyście jedli i pili u Stołu Mego w Królestwie Moim. I siedzieli na stolicach, sądząc (ze Mną) dwanaście pokoleń Izraela (Łuk. XXII). Niechaj raduje się serce twoje na myśl o tej zachęcającej, wspaniałej obietnicy.

ROZMOWA DUSZY [****] z naszym ukochanym Zbawicielem. — Dziękuj Mu. — Poświęć się na nowo Jego Świętej Służbie z podwojoną miłością i ochotą.

Zachęcamy do:

uczczenia Tajemnicy Odkupienia w miesiącu kwietniu ku Jego czci poświęconym: Nabożeństwo kwietniowe do Tajemnicy Odkupienia – dzień 29.
uczczenia Tajemnicy Przenajświętszego Oblicza Pana Jezusa w miesiącu kwietniu ku Jego czci poświęconym: Miesiąc kwiecień poświęcony ku czci Przenajświętszego Oblicza Pana Jezusa – dzień 29.
poznania Nauki katolickie na okres Wielkanocny.
uczczenia Tajemnicy Zmartwychwstania Pańskiego: Nabożeństwo na okres wielkanocny.

[*] Ażeby ta książka rozmyślań nie stała się tylko książką czytań duchowych, należy zatrzymać się chwilkę i celem jasnego zrozumienia zastanowić się dobrze nad każdym głównym zdaniem rozważania i zastosowania, tak jak gdyby każde zdanie tworzyło osobny ustęp. Twoje własne myśli i uwagi oświecą cię i wzruszą więcej, niż wszystkie inne, podane przez innych. Bylibyśmy użyli tej formy zdań oddzielonych ustępami, gdyby nie to, iż wtedy objętość książki stałaby się o wiele obszerniejszą, a tym samym i cena wyższą.

[**] Wzbudzaniu uczuć należy poświęcić jak najwięcej czasu, gdyż przez nie tylko rozmyślanie, czyli medytacja staje się modlitwą. One zapalą i rozniecą w nas ogień Miłości Bożej. One rozmyślaniu naszemu nadadzą pewnego namaszczenia i utrzymają nas przez cały dzień w gorącości ducha. Niepodobna też, aby w ciągu rozmyślania nie obudziło się w nas wiele innych uczuć, które, jak już wspomnieliśmy, są nierównie skuteczniejsze, bo pochodzą z głębi własnej duszy lub z natchnienia Bożego.

[***] Nie dosyć jest czynić dobre postanowienia, należy przede wszystkim zachęcić się i zmusić moralnie do wykonania powziętych postanowień. W tym celu należy uważnie rozbierać motywy czyli pobudki, jakimi są:

1) Wielkie korzyści, wypływające z wiernego wypełnienia dobrych postanowień w tym i przyszłym życiu.

2) Słuszność i sprawiedliwość. Czegóż bowiem wymagają od nas przyrzeczenia dane na Chrzcie Świętym?… sama nazwa Chrześcijanina…. ucznia i naśladowcy Jezusa Chrystusa? Jako też krótkość i wartość czasu?

3) Wielka łatwość wykonania… wszystko się ogranicza na kilku niewielkich usiłowaniach, na kilku umartwieniach, które Łaska Boża jeszcze łatwiejszymi czyni.

4) Radość. Jakże gładkim zadowoleniem napełnia nas trud lub ofiara podjęta z miłości ku Panu Bogu. A przede wszystkim jakąż to pociechę będziemy z tego mieli w godzinę śmierci.

5) W końcu konieczność dobrych postanowień wykonanych czynem. Ale jednego potrzeba (Łuk. X. 42), powiedział Pan Jezus, jednej tylko rzeczy, tj. bym się uświęcił i zbawił, a do tego konieczne mi są dobre, a silne i skuteczne postanowienia.

Częstokroć tracimy cały owoc rozmyślania, jeżeli nie czynimy praktycznych postanowień na ten właśnie dzień, w którym rozmyślamy, albo nie prosimy gorąco o pomoc z Nieba, do wykonania dobrych postanowień, rachując zbyt wiele na własne siły.

[****] Rozmowa duszy czyli adekwatna modlitwa jest bardzo zaleconą przez mistrzów życia duchownego. Uczucia i postanowienia, podane w punktach rozmyślania, dostarczą zawsze obfitego do niej przedmiotu. Można ją częściej powtarzać prowadząc raz z tą, drugi raz z inną osobą Trójcy Przenajświętszej, albo z Przeczystą Boga Rodzicielką. Albo z którym ze Świętych Patronów swoich, według własnej pobożności i natchnienia. W rozmowie duszy, czyli w modlitwie, zakończającej rozmyślanie, jest rzeczą bardzo pożyteczną ofiarować Panu Bogu praktyczne postanowienia na ten dzień i prosić Go usilnie o Łaskę wytrwania.

Rozważania duchowe należy zakończyć odmówieniem „Ojcze nasz“ lub „Zdrowaś Marya”.

Idź do oryginalnego materiału