IV TYDZIEŃ PO WIELKANOCY. CZWARTEK. Rozmyślanie. Zdrowaś Marya. (O. BERNARDYN GOEBEL)

Zdjęcie: Przed Bogiem

5 myśli nauk świętych: Św. Bernard z Clairvaux: „Marya jest Królową Nieba, ale przede wszystkim Matką Miłosierdzia. Każde ‘Zdrowaś Marya’ jest jak złota róża składana u Jej stóp” (Kazania Maryne). Św. Alfons Maria de Liguori: „Pozdrowienie Matki Bożej w ‘Zdrowaś’ jest jak pocałunek miłości dziecka do Matki, który budzi w Niej pragnienie, by nas pocieszyć” (Uwielbienia Maryi). Św. Ludwik Maria Grignion de Montfort: „Zdrowaś Marya jest modlitwą, która daje nam Maryę za Matkę, a poprzez Nią najpewniejszą drogę do Chrystusa” (Traktat o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny). Leon XIII: „Pozdrowienie Anielskie jest jak święty klejnot, którego każdy katolik powinien strzec i nieustannie nosić w swoim sercu” (Octobri Mense, 1891). Pius XII: „Zdrowaś Marya to modlitwa, która wzywa Maryę do opieki nad nami – tak, jak uczyniła to dla swego Syna w Jego ziemskim życiu” (Enc. Fulgens Corona, 1953). 5 wskazówek od wielkich duchowych mistrzów: Św. Jan od Krzyża: „Gdy powtarzasz ‘Zdrowaś Marya’, wyrażasz swoje dziecięce oddanie wobec tej, która nigdy nie zawiodła wierności Bogu” (Droga na Górę Karmel). Św. Bernardyn ze Sieny: „Każde Zdrowaś Marya otwiera drzwi miłosierdzia Bożego, bo przez Maryę przychodzi wszelka łaska” (Kazania). Św. Franciszek Salezy: „Jeśli pragniesz pokoju w duszy, odmawiaj Zdrowaś Marya powoli i z miłością – pozwól, by jej słowa stały się melodią twojego serca” (Filotea, czyli droga do życia pobożnego). Św. Teresa z Lisieux: „Zdrowaś Marya jest modlitwą pokorną – składa w dłonie Matki naszą ufność, abyśmy mogli odpocząć w Jej sercu” (Dzieje duszy). Św. Maksymilian Kolbe: „Nie bój się powtarzać Zdrowaś Marya – każda taka modlitwa jest jak gwiazda oświetlająca ci drogę ku Niepokalanej” (Pisma O. Maksymiliana Kolbego).

Rozmyślanie.

„ZDROWAŚ MARYA”.

My katolicy razem z Ojcze nasz prawie jednym tchem odmawiamy Zdrowaś Marya. To odpowiada planom Bożym. Jako bracia Pana Chrystusowi możemy do Pana Boga mówić „Ojcze”, a do Maryi „Matko”. W porządku nadprzyrodzonym mamy również Matkę, z całą euforią i pokojem, jaki wywołuje to Imię. Do tej Matki przemawiamy najczęściej w Zdrowaś Marya.

1. Pozdrowienie dziecka.

Podobnie jak Ojcze nasz i Zdrowaś jest wysokiego pochodzenia. Z Bożego zlecenia Anioł je zaczął. „Bądź pozdrowiona, Łaski pełna, Pan z Tobą! Błogosławionaś Ty między niewiastami” (Łk 1, 28). Napełniona Duchem Świętym Elżbieta prowadzi je dalej: „Błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego” (Łk 1, 42). Te dwie natchnione pochwały Matki Bożej znajdujemy już w Liturgii Św. Jakuba i w formularzu mszalnym Św. Grzegorza Papieża, jako modlitwy z sobą połączone. Od XI wieku są jedną z najbardziej lubianych modlitw ludu. Nigdy i nigdzie nie milknące Zdrowaś to wypełnienie proroczych słów: „Błogosławioną zwać mnie będą wszystkie narody” (Łk 1, 48).

Nie tylko jednak w tym znaczeniu, ale i ze względu na treść można nazwać Zdrowaś „pozdrowieniem nieskończonym” (A. Stolz). Jego głębia i bogactwo jest niewyczerpane. Pozdrowienie Anioła jest najwyższą pochwałą, jaka kiedykolwiek spotkała córę tej ziemi” (*). W trzech zdaniach wyraża niepojętą wielkość Maryi, której podstawą jest Jej udział w Tajemnicy Wcielenia. Pełnię Łaski, jako przygotowanie do Macierzyństwa Bożego, samo Macierzyństwo Boże, zaszczytne stanowisko w świecie, jako skutek Macierzyństwa Bożego. „Bądź pozdrowiona, Łaski pełna, Pan z Tobą. Błogosławionaś Ty między niewiastami”.

Elżbieta powtarza ostatnie zdanie Anioła i uzupełnia je: „Błogosławionaś Ty między niewiastami i Błogosławion Owoc Żywota Twojego”. Jeszcze raz podkreśla, iż adekwatnym powodem wyjątkowego i zaszczytnego stanowiska Maryi wśród cór Ewy jest Jej Macierzyństwo Boże, Boże Dzieciątko, Które nosi pod Sercem. W ustach Elżbiety pochwała Matki zmienia się w Chwałę Syna. Chwała Syna jest jednak i pochwałą Matki, bo przecież będzie On zawsze „Owocem Jej żywota”. Niezrównane pozdrowienie! Św. Bernard nazywa je „królewską szatą Maryi”, bo w niewielu słowach streszcza wszystkie Jej Przywileje. To „złota róża”, którą składamy u Stóp Matki niebieskiej.

— Zastosowanie. Wkładajmy całe serce w pozdrowienie naszej Matki w Niebie. Św. Bernardyn ze Sieny mówi, iż każde Zdrowaś odwzajemnia Marya jakimś dowodem Swej Miłości”.

— Postanowienie. Zwracać się do Maryi z dziecięcą miłością.

2. Prośba dziecka.

Zdrowaś zawierało początkowo tylko słowa Anioła i Elżbiety, z zakończeniem Amen. Kaznodzieje franciszkańscy zaczęli dodawać do niego w wieku XIV modlitwę: „Święta Marya, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen”. W tej formie Kościół powszechny przyjął Zdrowaś. Prośba jest prosta i pełna treści.

Na początku podaje tytuł prawny, na którym się opiera. „Święta Marya, Matko Boża”. Boża Rodzicielka, Matka Boża, to formuła Wiary, ujmująca całą wielkość Maryi zamkniętą w słowa Anioła i Elżbiety. Na tym Bożym Macierzyństwie opiera się też stosunek Macierzyński Maryi wobec nas. Do Maryi, jako do naszej Matki zwracamy się z prośbą. Jest to prośba dziecięca, a zatem prosta. Bo domyślnej, współczującej, gotowej do pomocy Miłości Matczynej wystarczy gdy dziecko tylko wyrazi swą potrzebę. Wielka nędza, która uciska pielgrzymów ziemi, która szczególnej grozy nabierze, gdy będziemy mieli wrócić do domu Ojca to grzech. Dlatego błagamy Matkę: „Módl się za nami grzesznymi, teraz i w godzinę śmierci naszej!” Prośba ta zawiera wszelką ludzką nędzę i objawia ją Matce. Zdrowaś Marya jest naprawdę godnym zakończeniem Ojcze nasz.

— Zastosowanie. Wkładajamy całe serce w pozdrowienie naszej Matki w Niebie. Św. Bernardyn ze Sieny mówi, iż każde Zdrowaś odwzajemnia Marya jakimś dowodem Swej Miłości”.

— Postanowienie. Zwracać się do Maryi z dziecięcym zaufaniem.

Modlitwa.

Wraz ze Św. Franciszkiem pozdrawiam Cię Matko Najmilsza jego słowami:

„Bądź pozdrowiona Pani Święta, Królowo Najświętsza, Bogarodzico, Maryo! Jesteś Dziewicą na wieki, wybrana przez Ojca Najświętszego w Niebie, uświęcona z Jego Najświętszym umiłowanym Synem i Duchem Pocieszycielem. Była i jest w Tobie pełnia Łaski i wszelkie dobro.

Bądź pozdrowiona, pałacu Boga!

Bądź, pozdrowiona, przybytku Jego!

Bądź pozdrowiona, mieszkanie Jego!

Bądź pozdrowiona, szato Jego!

Bądź pozdrowiona, służebnico Jego!

Bądź pozdrowiona, Matko Jego!” (Bonmann). Amen.

(*) Kard. Faulhaber: „Charakterbilder der bibl. Frauenwelt”. Paderborn 1935.