Mojżesz zaś rzekł Bogu: «Oto pójdę do Izraelitów i powiem im: Bóg ojców naszych posłał mnie do was. ale gdy oni mnie zapytają, jakie jest Jego imię, cóż im mam powiedzieć?»
שמות 3:13: “וַ יֹּ֨אמֶר מֹשֶׁ֜ה אֶל ־הָֽ אֱלֹהִ֗ים הִנֵּ֨ה אָנֹכִ֣י בָא֮ אֶל ־בְּנֵ֣י יִשְׂרָאֵל֒ וְ אָמַרְתִּ֣י לָהֶ֔ם אֱלֹהֵ֥י אֲבֹותֵיכֶ֖ם שְׁלָחַ֣נִי אֲלֵיכֶ֑ם וְ אָֽמְרוּ ־לִ֣י מַה ־שְּׁמֹ֔ו מָ֥ה אֹמַ֖ר אֲלֵהֶֽם ׃”
(Wj 3,13)
Imię ma znaczenie. W nim kryje się tajemnica życia osoby, a z czasem, wzrasta ono wraz z je noszącym. Na przykład nadając imię Dawid raczej myśli się o wojowniku, który pokonał Goliata i o królu, niż o rudym pasterzu. Hebrajskie שֵׁם (imię) prawdopodobnie ma swoją etymologię w שׂוּם (umieścić). Nie dziwi więc, iż imiona są tak ważne – stanowią w końcu o tożsamości. Jest także zbliżone do נשמה (duch, dusza). Imiona, jak każde słowo, mają swoją wagę i nie można ich lekceważyć.
pixabay.com
