Wtedy Piotr powiedział: „Nie mam srebra ani złota. Daję ci jednak to, co posiadam. W imię Jezusa Chrystusa, Nazarejczyka, wstań i chodź”. Dz 3, 6
εἶπεν δὲ Πέτρος, Ἀργύριον καὶ χρυσίον οὐχ ὑπάρχει μοι, ὃ δὲ ἔχω τοῦτό σοι δίδωμι· ἐν τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Ναζωραίου [ἔγειρε καὶ] περιπάτει.
Aby posługiwać się czyimś imieniem, trzeba mieć od zainteresowanego pozwolenie. Takim pozwoleniem posługują się do dzisiejszego dnia ambasadorzy albo inni dyplomaci działający właśnie w imieniu państwa. Szymon wraz z apostołami cieszy się wszelkimi uprawnieniami do głoszenia Ewangelii, i słowem, i czynem (nawet cudownym). Nie dziwi fakt, iż “posługując się” Imieniem Chrystusa, czyli przyzywając Jego Osoby, dokonuje się cud.
