Honor czy humor? Sienkiewicz stawiał na oba [PODCAST]

Honor jakby z góry zakłada bardzo poważne potraktowanie siebie, a humor, zwłaszcza jeżeli jest humorem z siebie, jest bardzo chrześcijański w tym, iż zakłada dystans do siebie. Już nie pamiętam kto, ale mówił właśnie, iż jak ktoś nie ma tego dystansu, nie ma poczucia humoru, to czuje się coś diabelskiego od razu. I zbyt poważne potraktowanie siebie.

Karykatury Sienkiewicza

U Sienkiewicza, który czasem pisze o sprawach jednak bardzo poważnych, tylko humoru też jest bardzo dużo i takiego dystansu i do samych postaci do siebie, trochę też do tematu, tak? To znaczy, adekwatnie nie ma postaci posągowych. Co więcej, one jak już, to raczej są bardziej takie właśnie, przechodzą w karykatury, tak jak już mówiłem. Podbipięta i Włodyjowski. Jeden za długi, drugi za krótki.

Skrzetuski, który w tym swoim, jakby w tej swojej takiej uczciwości, honorze jest trochę nieznośny właśnie, wręcz w porywach śmieszny. I przede wszystkim Zagłoba.

Sienkiewicz nie wymyślił Zagłoby?

Zagłoba jest złożony ze stereotypów, złożony z średniowiecznego jeszcze motywu żołnierza samochwała, ale też z postaci, których, które Sienkiewicz znał. Rzeczywistych między nimi z teścia, którego bardzo wręcz kochał, swojego teścia Włodkiewicza, ale właśnie był takim trochę jednym z wzorów Zagłoby.

Zagłoba okazuje się być w porywach, mimo tych swoich wszystkich fantazji, wymyślania różnych rzeczy, okazuje się być niezastąpiony. Ileż, jakby to nie da się wyliczyć, ile razy wszystko się w trylogii udaje szczęśliwie tylko dzięki temu, iż Zagłoba zainterweniował albo swoim czynem, albo radą.

Czy Zagłoba to jedyny bohater inspirowany bliskimi? Co było dla Sienkiewicza ważniejsze? Honor czy humor? Posłuchaj!

Czym jest podcast “Ogniem i piórem”?

Cykl podcastów “Ogniem i piórem” obejmuje dziesięć odcinków:

1. “Ojciec Niepodległości”,
2. “Rzeczpospolita”,
3. “Wierność i zdrada”,
4. “Fascynacja złem”,
5. “Dzielność”,
6. “Miłość”,
7. “Zemsta”,
8. “Nawrócenie i przebaczenie”,
9. “Honor i humor”
10. “Historia”.

Każdy epizod to prowadzone przez ks. Adamiaka niespełna dwudziestominutowe, energizujące spotkanie z Sienkiewiczem: słyszymy fragmenty jego prozy w mistrzowskiej interpretacji Marcina Nowakowskiego, w punkt dobrane anegdoty, przywoływani są Stanisław Lem, Witold Gombrowicz, Jan Paweł II, Hanna Malewska – autorka powieści “Panowie Leszczyńscy”, będącej uzupełnieniem do “Trylogii”, pojawiają się odniesienia do analiz historyka literatury, prof. Ryszarda Władysława Koziołka, znawcy prozy Sienkiewicza.

Wszystkie odcinki podcastu dostępne są na kanale YouTube Stacji7.

Kim jest ksiądz Staszek Adamiak, autor podcastu „Ogniem i piórem”?

Ksiądz Stanisław Adamiak to na co dzień rektor Wyższego Seminarium Duchownego w Toruniu, człowiek – encyklopedia, znawca literatury i historii, dr hab. nauk humanistycznych, profesor Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. Wykładał na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim i Uniwersytecie Warszawskim.

Autor wydanej staraniem Wydawnictwa Stacja7 bestsellerowej „Teologii Tolkiena”, powstałej w oparciu o treści z dwóch sezonów podcastów o „Władcy Pierścieni” i „Silmarillionie”, publikowanych od 2019 r. w portalu Stacja7. Kontynuacją serii “Teologia Tolkiena” jest cykl podcastów Stacji7 o książkach C.S. Lewisa “Nie tylko Narnia”, w którym ks. Adamiak wychodzi poza alegoryczny świat Narni, idąc w stronę dużo mniej znanych powieści Lewisa, a także jego złożonego życiorysu i historii nawrócenia.

Specjalizuje się w historii wczesnego chrześcijaństwa. Autor książek “Zawsze jest Wyjście” i Deo laudes. Historia sporu donatystycznego”.

Źródło