Dotknął nim ust moich i rzekł: «Oto dotknęło to twoich warg: twoja wina jest zmazana, zgładzony twój grzech». (Iz 6,7)
וַיַּגַּ֣ע עַל־פִּ֔י וַיֹּ֕אמֶר הִנֵּ֛ה נָגַ֥ע זֶ֖ה עַל־שְׂפָתֶ֑יךָ וְסָ֣ר עֲוֹנֶ֔ךָ וְחַטָּאתְךָ֖ תְּכֻפָּֽר׃
et tetigit os meum et dixit ecce tetigit hoc labia tua et auferetur iniquitas tua et peccatum tuum mundabitur
καὶ ἥψατο τοῦ στόματός μου καὶ εἶπεν Ἰδοὺ ἥψατο τοῦτο τῶν χειλέων σου καὶ ἀφελεῖ τὰς ἀνομίας σου καὶ τὰς ἁμαρτίας σου περικαθαριεῖ.
Grzech (חַטָּאת ḥaṭṭ’āṯ), w języku hebrajskim czasownik ḥṭ’ znaczy dosłownie „chybić celu”, stąd też „zabłądzić, nie osiągnąć, odczuwać brak, zgrzeszyć, zawinić” a w formie piel znaczy także pokryć straty, oczyścić, uwolnić od grzechu. Rzeczownik ḥaṭṭ’āṯ znaczy zarówno „przewinienie, grzech jak i ofiara za grzech, ekspiacja”.
Dzisiejsze pierwsze czytanie z Księgi Izajasza (Iz 6, 1-8), opisuje powołanie proroka, związane z doświadczeniem spotkania z YHWH. Stając w Jego obecności Izajasz odczuwa śmiertelny lęk: Biada mi! Jestem zgubiony! Wszak jestem mężem o nieczystych wargach i mieszkam pośród ludu o nieczystych wargach, a oczy moje oglądały Króla, Pana Zastępów! (Iz 6,5). Oczyszczenie ust Izajasza jest darem, który uzdrawia go z lęku i uzdalnia do trwania w obliczu Boga, do słuchania Jego głosu i do przyjęcia misji.
