Zanurz się w głębokich refleksjach podczas Godziny Świętej, która przypada na noc z czwartku na piątek. To szczególny czas na modlitwę i adorację Przenajświętszego Sakramentu, który przynosi duchowe wsparcie i umocnienie Wiary. Odkryj, jak skupienie na Miłości i Ofierze Chrystusa może przynieść wewnętrzny pokój i głęboką duchową odnowę.
Godzina Adoracji w nocy o 23.
Intronizacja Serca Jezusowego 1922
Nauka.
Godzina Święta (Adoracji) jest to modlitwa myślna lub ustna trwająca godzinę wieczorem we czwartek, na pamiątkę smutku i konania Pana Jezusa w Ogrojcu.
Początek tego nabożeństwa pochodzi od Św. Marii Małgorzaty. Razu pewnego pokazał się jej Pan Jezus i tak do niej powiedział: „Każdej nocy z czwartku na piątek dam ci odczuć ów smutek, jakiego doznawałem w Ogrodzie Oliwnym. Abyś mi towarzyszyła w mej pokornej modlitwie, jaką wtedy zanosiłem do ojca mojego, wstaniesz o godzinie jedenastej, upadniesz na twarz na ziemię, aby uśmierzyć Gniew Boży, i prosić będziesz o Łaskę dla grzeszników, abyś mi osłodziła nieco smutek, jakiego doznawałem opuszczony przez apostołów, którym musiałem czynić wyrzuty, iż jednej godziny nie mogli czuwać ze Mną”.
Niepojętymi Łaskami odpłacał jej Pan Jezus za to pobożne ćwiczenie.
Polecamy wtedy wszystkim przyjaciołom Serca Pana Jezusa, aby odprawiali tę świętą godzinę, o ile już nie każdego czwartku, to przynajmniej przed pierwszym piątkiem miesiąca.
Nabożeństwo to można odprawić w kościele albo w domu.
Nie ma na to żadnej przepisanej modlitwy. Można rozważać o smutkach Pana Jezusa w Ogrojcu, albo o smutku jakiego doznaje, będąc Obecny w Najświętszym Sakramencie. Można w czasie tej godziny odprawiać drogę krzyżową, odmawiać Różaniec, przygotować się do Spowiedzi itp.
Źródło: Głos eucharystyczny nr 6/1926r.
Rozmyślanie. Adoracja za Ojczyznę.
I. Uwielbienie.
O Serce Boga naszego, obecne w tym Przenajświętszym Sakramencie, żywe i prawdziwe, bijące Miłością dla nas tu obecnych i dla wszystkich, a więc i dla całego narodu naszego, dla ojczyzny naszej, którą nam kochać kazałeś, jako największe dobro doczesne, którą tylu Łaskami obsypałeś szczególnie w tych czasach ostatnich, gdyś nam wolność powrócił: oto zjednoczeni przed Tobą, my dzieci tej ojczyzny przyszliśmy, aby Ci cześć oddać, dziękować Ci za Łaski Twoje, przepraszać za winy, prosić o nowe Łaski. Uwielbiamy Ciebie ukrytego w Tajemnicy Miłości, tu w tej świątyni Obecny Zbawicielu nasz Najdroższy,— uwielbiany na wszystkich miejscach, we wszystkich kościołach rozsianych po całej ziemi naszej ojczystej i cześć Ci oddajemy wraz z wszystkimi braćmi naszymi, którzy Cię czczą i kochają, pobożnie nawiedzają w Przybytkach Twoich i godnie, z miłością do serc swoich przyjmują w Komunii Świętej. Cześć Ci oddajemy i wielbimy całym sercem Ciebie, o Serce, pełne Miłości, której ani zapomnienie, ani zniewagi, ani słabość nasza, ani złość grzechów naszych nie zdoła zagasić; uwielbiamy Ciebie, o Serce pełne Miłosierdzia i Litości dla nędz naszych, Serce zawsze gotowe przebaczać nam i przyjąć nas za dzieci swoje, ilekroć, żalem przejęci za winy nasze, do stóp Twoich upadniemy. Przyjmij to uwielbienie i uczczenie nasze, które Ci niesiemy; niech jak wonny dym kadzidła wzniesie się z tej ziemi naszej ojczystej przed Tron Twój Eucharystyczny. Składamy Ci hołd jako słudzy Panu Najwyższemu, i miłość serc naszych jak dzieci Najlepszemu Ojcu. Składamy je przez ręce i Serce Niepokalanej Matki Twojej a Królowej naszej Maryi w zjednoczeniu z hołdem czci i miłości, jaki Ci składają Święci Patronowie nasi, synowie i córki tej samej polskiej ziemi. Przyjmij je łaskawie i uczyń je Sobie miłymi.
II. Dziękczynienie.
O Serce Najhojniejsze Jezusa Zbawiciela naszego, tu prawdziwie Obecne, jakże Ci zdołamy podziękować za tyle Łask i Dobrodziejstw Twoich, którymi zasypałeś ojczyznę naszą, którymi wciąż nas darzysz! Od ponad tysiąca pięćdziesięciu lat Tyś Współmieszkańcem naszym; ile Przybytków Twoich, ile domków eucharystycznych na ziemi naszej, tyle Tronów Łaski, Miłosierdzia, przebaczenia, światła, umocnienia, wesela, radości, pokoju, który przechodzi wszelki zmysł, a którymi obdarzałeś i obdarzasz nieustannie miliony i miliony braci naszych, z Wiarą, ufnością i miłością do Ciebie przystępujących. Kto ogarnie to morze Łask, jakie z Twego Tabernakulum spłynęły na ziemię naszą! Tyś, o Serce Boże, Światłości Przedwieczna wywiodło nas z ciemności pogaństwa i prowadziło przez tysiącletnie dzieje nasze drogą chwały i drogą krzyża, ale zawsze przy Sobie i nie dozwoliłoś nam odpaść od Wiary. Tyś, o Serce Syna Bożego i Syna Maryi, dało nam Najdroższą Matkę Swoją nie tylko za Matkę naszą, ale i za Królowę Korony Polskiej, aby Jej Płaszcz królewski był pewną ochroną naszą w dniach grozy, niebezpieczeństwa, a królewska Jej Korona była najsilniejszą spójnią naszą w dniach niewoli. Tyś wzbudziło na tej ziemi naszej tylu Świętych Sług i Służebnic Twoich, aby nas przykładem i pracą życia do Ciebie pociągali i potem w Chwale Wiecznej orędownictwem swoim nas wspierali. Ty, o Najsłodsze Serce, zlewałoś i zlewasz nieustannie zdroje pociechy i siły na serca strapione, które uciekają się do Ciebie w smutkach i udręce przez przyczynę Matuchny Twojej słynącej Łaskami i Cudami w tylu Obrazach rozsianych po ojczyźnie naszej. Tobie o Wszechmocne Serce Boże zawdzięczamy zmartwychwstanie ojczyzny naszej; przed Twoim Wizerunkiem, umieszczonym na sztandarach wojsk naszych, pierzchł wróg straszliwy, który ją ponownie chciał wtrącić w przepaść niewoli i ucisku. A każdy z nas z osobna ileż Łask otrzymał od Ciebie od zarania życia do chwili obecnej! O dzięki Ci, dzięki najhojniejsze, Boskie Serce Jezusa, żyjące w Przenajświętszym Sakramencie!
III. Przebłaganie.
O Serce Jezusa, cierpliwe i wielkiego Miłosierdzia, jakim bólem ściskają się serca nasze na myśl, iż za tyle Łask i Dobrodziejstw Twoich nie wszyscy odpłacamy Ci miłością i posłuszeństwem. Ileż niewierności, grzechów, zbrodni wśród nas, ile zapomnienia o Tobie mieszkającym pomiędzy nami, ile nieuszanowania, zniewag świętokradztwa! Serce Twoje, o Jezu Obecny tu w Przenajświętszym Sakramencie, zranione boleśnie przez tych, których dusze obmyte wodą Chrztu Świętego i naznaczone świętym jego i niezatartym znamieniem jako dzieci Twoje! Zranione naszą obojętnością w poznawaniu i pogłębianiu Prawd Wiary Świętej, Która jest siłą naszą nie tylko w życiu osobistym, ale jedyną siłą i spójnią i celem życia naszego narodowego i państwowego, Twoją bowiem Wolą, okazywaną nam dowodnie przez cały ciąg dziejów naszych, jest, abyśmy, żyjąc z Wiary, tę Wiarę nieśli innym sąsiednim narodom.
Ranimy Serce Twoje naszą obojętnością i niedbalstwem w modlitwie i przystępowaniu do Sakramentów Świętych, w których zamknąłeś Źródła Twych Łask. Ranimy Cię lekceważeniem Przykazań Twoich i Twego Kościoła, w którego cieniu urośliśmy jako naród i państwo, w którym zawsze znajdowaliśmy pomoc, współczucie, ostoję. Serce Twoje boleje na widok waśni i niezgody, które nas szarpią, przez które tyle nieszczęść sami na siebie sprowadzamy. O przebacz nam, przebacz, Najmiłosierniejsze Serce Jezusa! Przepraszamy Cię z całego serca przejętego żalem, skruchą i pragnieniem najgorętszym i szczerym mocnym postanowieniem poprawy. Przepraszamy za winy nasze osobiste, przepraszam y za winy braci naszych wszystkich, którzy na tej ziemi naszej żyją. Przepraszamy za tych, co z winy naszej nieoświeceni i nieumocnieni w Wierze i Miłości Twojej, ulegają namowom nieprzyjaciół Twoich i opuszczają Ciebie; przepraszamy i za tych, co tę Wiarę i miłość z serc braci naszych wydzierają lub ją osłabiają słowem, pismem, złym przykładem. Przebacz nam, przebacz, o Serce Jezusa, cierpliwe i wielkiego Miłosierdzia!
IV. Prośba.
O Serce Jezusa, Źródło życia i świętości, wlej nowe życie w serca nasze, uświęć nas i umocnij w Miłości Twojej, abyśmy już odtąd wiernie Ci służyli i w Służbie Twojej coraz doskonalszej wytrwali do końca życia naszego. Daj ojczyźnie naszej świętych, gorliwych kapłanów, aby nas nauką, modlitwą i przykładem życia swojego podnosili do Ciebie, Który jesteś Jedynym naszym prawdziwym szczęściem. Umacniaj wśród nas miłość i ufność ku Twojej Najświętszej Matce, abyśmy pamiętali zawsze, iż Ona Matką i Królową naszą i byli dobrymi Jej dziećmi, posłusznymi poddanymi.
Tyś powiedział, Panie, iż „wiele może ustawiczna prośba sprawiedliwego”. O wzbudzaj wśród nas dusze ofiarne, które starając się gorliwie o własne usprawiedliwienie i uświęcenie, jednocześnie modlitwy swoje, pracę, cierpienia, całe swe życie składałyby Tobie w ofierze nieustannej w zjednoczeniu z Twoją Ofiarą Eucharystyczną za ojczyznę, aby się w niej i przez nią spełniała Twoja Najświętsza Wola. Daj nam jedność i zgodę w dobrem, a moc, stateczność i wytrwałość w walce ze złem. Daj trwać przy Tobie zawsze wiernie, choćby tę wierność okupić trzeba mieniem, zdrowiem, a choćby życiem.
Wstaw się za nami, Maryo, Królowo nasza, Matko Serca Jezusowego, Matko Nieustającej Pomocy, Pośredniczko Łask i Wy Święci Patronowie nasi: Wojciechu, Stanisławie, Bogumile, Wincenty, Jakubie Strepo, Janie z Dukli, Kazimierzu, Stanisławie Kostko, Andrzeju Bobolo, Kingo, Salomeo, Bronisławo, Jadwigo!
Najświętsze Eucharystyczne Serce Jezusa, zmiłuj się nad nami! Amen.
V. Modlitwa do Przenajświętszego Sakramentu za dusze w Czyśćcu cierpiące
Pociecha Dusz w Czyśćcu Cierpiących 1859
Panie Jezu Chryste! wierzę, iż jesteś Synem Boga Żywego, Któryś na świat przyszedł. Ty jesteś Zmartwychwstanie i Żywot, kto w Ciebie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie. Tyś się z Nieskończonej Dobroci Twojej zmiłował nad umarłym Łazarzem i jego zasmuconymi siostrami Martą i Marią. Tyś wysłuchał ich ufną modlitwę i umarłego Łazarza po czterech dniach z grobu wskrzesił. Najukochańszy Zbawicielu! wysłuchaj tę moją prośbę, niech znajdzie Łaskę Miłosierdzia u Twego Tronu dla zmarłych, którzy w więzieniu Twojej Sprawiedliwości dla grzechów swoich i słabości się znajdują, i na Oblicze Twoje jeszcze spoglądać nie mogą. Wysłuchaj moje wołanie, aby do wolności Dzieci Twoich były przyjętymi.
Panie Jezu Chryste! Tyś się za rękojmię Ojcu Niebieskiemu za grzechy całego świata ofiarował i dług nasz grzechowy na Krzyżu Twoją Najdroższą Krwią zmazał. Niech dusze w Czyśćcu cierpiące mają uczestnictwo w nieskończonej wartości zadośćuczynienia Twego, aby im to, co one uczynić nie zdołają, przez Świętą Mękę i Śmierć Twoją darowane było. Jezu, hojny w Miłosierdziu Twoim i niewyczerpanym skarbie Zasług Twoich, zapłać długi dusz tych cierpiących aż do ostatniego szeląga, aby były wybawione z bolesnego miejsca mąk, a za nieskończoną Dobroć Twoją chwaliły Cię w Niebie na wieki.
Zbawicielu Boży! zanoszę te moje modły Tobie przytomnemu w Najświętszej Tajemnicy Ołtarza, abym wybawienie dusz cierpiących wyżebrał. Wspomnijże na tych więźniów, za których Twojej Sprawiedliwości, Twoje Boleści i Rany, Twoją Krew, Śmierć i Twoje Miłosierne Serce ofiaruję. Jezu, niech Męka Twoja służy za pokutę i cierpienie ich; wylej na nie olej Miłosierdzia Twego z Ran Twoich: Krew Twoja niech zagasi płomienie ich przez Śmierć Twoją i przyjmij je do euforii wiecznego żywota. Ach! Serce Twoje litościwe niech się zmiłuje nad tymi, za których na Krzyżu było zranione.
Modlitwa przepraszająca.
O Jezu, mój Wszechmogący i nieskończenie Miłosierny Boże! Tron Twój jest wieczny w Niebie i niepojętej wspaniałości. Tobie się kłaniają Serafinowie ze wszystkimi Aniołami; i całe Niebo chwali Cię i wielbi na wieki. Jednakowoż raczysz zawsze z nami być prawdziwie i istotnie w Przenajświętszym Sakramencie! Najwyższe Cudo, niepojęta Tajemnico! niezmierna Miłości! Jezu, Królu Nieba i ziemi! któremu się w widomej Hostii niewidzialnemu, jednak prawdziwie przytomnemu z najgłębszym uszanowaniem kłaniam; Tobie się należy nieskończona chwała, nieograniczona miłość i nieśmiertelne dzięki. ale cóż za zniewagi, jaką złość i niewdzięczność zamiast tego musisz cierpieć od nas oziębłych i niegodnych stworzeń! O, ileż to obrazy i zhańbienia zadali Ci grzesznicy w tej Najświętszej Tajemnicy od samego początku, chociaż ją Miłość Twoja na zbawienie i pociechę ich ustanowiła! Z boleścią obudza się we mnie także myśl, iż może i mnóstwo dusz w Czyśćcu za takie zadane Ci zniewagi i nieuszanowania okropne męki cierpieć muszą. O Najwyższy, dla Miłości, ku nam tak bardzo uniżony Majestacie! Na kolanach leżę przed Tobą, przepraszając Cię za liczne obrazy za siebie i wszystkich żyjących ludzi, a szczególniej za wszystkie dusze w Czyśćcu cierpiące. O Boże Dobroci i Miłosierdzia! Proszę o Łaskę i odpuszczenie dla nas wszystkich. Przyjm łaskawie moje najgłębsze upokorzenie i skruszone przeproszenie, które Ci w imieniu Twego Świętego Kościoła zwłaszcza teraz za dusze w Czyśćcu cierpiące ofiaruję. Amen.
VI. Odwiedzenie Przenajświętszego Sakramentu w imieniu dusz wiernych zmarłych
Ołtarzyk żałobny wyd. nowe 1892
Najsłodszy Panie Jezu Chryste! prawdziwie Obecny w Przenajświętszym Sakramencie, nawiedzam Cię tu, i po wszystkich na całej ziemi kościołach w imieniu Świętych dusz czyśćcowych, mianowicie N.N. i tych, które cierpią za grzechy przeciwko Najświętszemu Sakramentowi popełnione lub gdziekolwiek na tym świecie czyśćcie swój przed Najświętszym Sakramentem odbywają. W ich imieniu „wierzę w Ciebie, boś Samą Prawdą; nadzieję w Tobie pokładam, bo nieskończenie wierny jesteś; kocham Cię nad wszystko, boś wielkiej miłości jedynie godny”. Wielbię Cię w tej Tajemnicy Miłości i adoracja Twojej Matki Najświętszej, Aniołów Świętych i Kościoła całego na ziemi. Dzięki Ci składam za wszystkie Łaski, które z Przenajświętszego Sakramentu spływały w tym życiu na święte cierpiące dusze, a szczególnie za wszystkie ich Komunie Święte, za wszystkie Msze Święte, które na tym świecie wysłuchały, za wieczne ich zbawienie i za ulgę, jakiej teraz doznają przez Najświętszy Sakrament. Nagrodzić pragnę wszystkie zniewagi i nieuszanowania Przenajświętszego Sakramentu i oziębłość w przystępowaniu do Stołu Pańskiego. Błagam przez ten Boski Najświętszy Sakrament, przez wszystkie Msze Święte i wszystkie Hostie Najświętsze o ulgę w mękach dla tych dusz błogosławionych i o wybawienie ich z Czyśćca i z nimi razem pragnę śpiewać przez wieczność całą: „Chwała i dziękczynienie, bądź w każdym momencie Tobie, o Przenajświętszy, Boski Sakramencie!”
A was, o dusze ukochane! Pozdrawiam Boskim Sercem Jezusa w Najświętszej Hostii bijącym, i dla Jego Miłości proszę, byście ode mnie, gdy już będziecie w Niebie, ucałowały Przenajdroższe Rany Jezusowe, a szczególnie Rany Boskiego Serca i stopy Najświętszej Bogarodzicy, prosząc Jezusa i Maryi, o Łaski dla mnie potrzebne i o Błogosławieństwo, aby mi dane było po szczęśliwym dokonaniu tej ziemskiej pielgrzymki z wami razem wielbić Trójcę Najświętszą po wszystkie wieki. Amen.
„Niech będzie Bóg pochwalony! Błogosławione Święte Imię Jego. Błogosławiony Pan nasz Jezus Chrystus, prawdziwy Bóg i prawdziwy Człowiek. Błogosławione Święte Imię Jezus. Błogosławiony Pan nasz Jezus Chrystus w Przenajświętszym Sakramencie. Błogosławiona najchwalebniejsza Matka Boża, Marya Święta. Błogosławione Imię Maryi Dziewicy Matki. Błogosławiony Bóg w Aniołach i w Świętych Swoich. Amen”.
Rok odpustu za każdy raz.
- 1 Ojcze nasz i 1 Zdrowaś Marya za konających i grzeszników.
- 1 Ojcze nasz i 1 Zdrowaś Marya w intencji powszechnego triumfu Najświętszego Serca Pana Jezusa, a specjalnie rozszerzenie codziennej Komunii Świętej, Straży Honorowej, Godziny Świętej i Intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa w rodzinach.
- 1 Ojcze nasz i 1 Zdrowaś Marya w intencjach osobistych wszystkich tu obecnych.
- 1 Ojcze nasz i 1 Zdrowaś Marya za naszą Ojczyznę, zwłaszcza o zachowanie jej od bezbożności.
Najświętsze Serce Jezusa, przyjdź Królestwo Twoje. (5 razy).
Niepokalane Serce Maryi, módl się za nami. (3 razy).
Święty Józefie, módl się za nami.
Święta Małgorzato-Mario Alacoque, módl się za nami.
Litania do Najświętszego Serca Pana Jezusa. Zobacz.
Po adoracji.
Podziękuj Sercu Panu Jezusowemu za otrzymane w ciągu tej adoracji Łaski…
Przeproś za wszystkie swe niedbalstwa…
Odmów 6 pacierzy za Kościół Święty dla dostąpienia odpustu i oddaj go Maryi do rozporządzenia…
Odchodząc, pozostaw swe serce na straży honorowej Boskiego Serca Pana Jezusowego.
Można posłużyć się innymi wersjami Godziny Świętej podanych w linku strony: Czwartek poświęcony ku czci Przenajświętszego Sakramentu.
Zachęcamy do:
- podjęcia ratunku Dusz Czyśćcowych w miesiącu Listopadzie im poświęconym: Listopad – miesiąc dusz czyśćcowych dzień 14
- Myśli i nauki o Sądzie Ostatecznym. Dzień 14. Przyjście Sędziego; rozłączenie dobrych i złych. Cz. 3
- Akcja ratunku dla Polski: Siła Katolickiego Patriotyzmu przez wstawiennictwo dusz czyśćcowych.
Poznaj także żywot Św. Jozafata Kuncewicza, Biskupa i Męczennika napisanego przez O. Prokopa Kapucyna.