Godzina Święta. Kwiecień. Trzeci Czwartek Miesiąca.

Godzina Adoracji w nocy o 23.
Intronizacja Serca Jezusowego 1922
Nauka.
Godzina święta (Adoracji) jest to modlitwa myślna lub ustna trwająca godzinę wieczorem we czwartek, na pamiątkę smutku i konania Pana Jezusa w Ogrojcu.
Początek tego nabożeństwa pochodzi od Św. Marii Małgorzaty. Razu pewnego pokazał się jej Pan Jezus i tak do niej powiedział: „Każdej nocy z czwartku na piątek dam ci odczuć ów smutek, jakiego doznawałem w Ogrodzie Oliwnym. Abyś mi towarzyszyła w mej pokornej modlitwie, jaką wtedy zanosiłem do ojca mojego, wstaniesz o godzinie jedenastej, upadniesz na twarz na ziemię, aby uśmierzyć Gniew Boży, i prosić będziesz o Łaskę dla grzeszników, abyś mi osłodziła nieco smutek, jakiego doznawałem opuszczony przez apostołów, którym musiałem czynić wyrzuty, iż jednej godziny nie mogli czuwać ze Mną”.
Niepojętymi Łaskami odpłacał jej Pan Jezus za to pobożne ćwiczenie.
Polecamy wtedy wszystkim przyjaciołom Serca Pana Jezusa, aby odprawiali tę świętą godzinę, o ile już nie każdego czwartku, to przynajmniej przed pierwszym piątkiem miesiąca.
Nabożeństwo to można odprawić w kościele albo w domu.
Nie ma na to żadnej przepisanej modlitwy. Można rozważać o smutkach Pana Jezusa w Ogrojcu, albo o smutku jakiego doznaje, będąc Obecny w Najświętszym Sakramencie. Można w czasie tej godziny odprawiać drogę krzyżową, odmawiać Różaniec, przygotować się do Spowiedzi itp.

Rozmyślanie X. „Ojcze niech się stanie".

Źródło: A. Jos. Chauvin S. S. S. - Godzina Święta 12 Rozmyślań wyjętych z dzieła „Męka Pańska rozważana u stóp Przenajśw. Sakramentu" Kielce 1934r.

„A postąpiwszy trochę, padł na oblicze swoje, modląc się i mówiąc: Ojcze Mój, jeżeli można, rzecz, niechaj odejdzie ten kielich, wszakże nie jako ja chcę, ale jako Ty“. I przyszedł do uczniów Swoich, i znalazł ich śpiących, i rzekł Piotrowi tak: Nie mogliście jednej godziny czuwać ze mną? Czuwajcie, a módlcie się, abyście nie weszli w pokusę. Duch w prawdzie jest ochotny, ale ciało mdłe. Znowu po wtóre odszedł, i modlił się, mówiąc: Ojcze Mój, jeżeli nie może ten kielich odejść, jeno abym go pił: niech się dzieje Wola Twoja. I przyszedł znowu i znalazł ich śpiących, albowiem były ich oczy obciążone. A zostawiwszy ich, znowu odszedł, i trzeci raz się modlił, tęż mowę mówiąc".

Ćwiczenie przygotowawcze.
Konający Jezus, pozostawiwszy ośmiu swych Apostołów u wejścia do ogrodu, odłącza się od pozostałych trzech, iżby w zupełnej samotności łatwiej wylewać Swe Serce przed Ojcem Niebieskim.
Św. Łukasz mówi nam iż „oderwał się“ od towarzystwa Apostołów, iż uczynił wysiłek, żeby się odłączyć z przyjaciółmi i iść sam na mękę konania. Oddala się od nich na rzut kamienia, to znaczy na jakich pięćdziesiąt kroków. Potem Pan Jezus pada na kolana, a w końcu kładzie się twarzą na ziemi.
Duch Święty dla naszej nauki i pociechy podał choćby formułę modlitwy i adoracji, jaka wyszła w tej chwili z Serca i z ust Jezusa: „Mój Ojcze, jeżeli to można, niech ten kielich odejdzie ode mnie, wszakże, nie jako ja chcę, ale jako Ty!“...
Tę modlitwę powtarzał do trzech razy. Odpowiedzią na nią było zesłanie anioła pocieszyciela. Zbawiciel powstaje pełen mocy i odwagi. Pójdzie choćby na spotkanie zdrajcy i wychyli aż do dna kielich swej męki i śmierci.
W tym rozważaniu:

1. Złączymy naszą adorację z korną adoracją Jezusa, uniżającego się tak głęboko przed Majestatem Bożym.

2. Podziękujemy Jezusowi, iż chciał wychylić do dna kielich swej męki i iż przez nią wyjednał zbawienie ludzkości.

3. Będziemy przepraszać Jezusa za cierpienia, jakie odczuło Serce Jego na widok tylu dusz, które mimo Jego przykładu, nie chcą poddać się w smutkach Najświętszej Woli Ojca Niebieskiego.

4. Będziemy prosić Pana Jezusa o Łaskę odprawiania zawsze z gorliwością adoracji naszych.

Zapraszamy na całość nabożeństwa.

Zapraszamy na pozostałe inne bogate w treści teksty na naszą stronę Salve Regina - Witaj Królowo oraz do subskrypcji naszego newslettera oraz naszych kanałów społecznościowych.

© salveregina.pl 2024