Nikt nie chroni świata przed „pogaństwem” tak jak Jorge
Bergoglio. Zaledwie tydzień temu, 11 stycznia 2023 r., argentyński
apostata, zwykle nazywany przez większość ludzi „papieżem Franciszkiem”,
ogłosił podczas audiencji, iż katolicy, którzy nawracają, są „poganami” w
sercu:
https://novusordo-pl.blogspot.com/2023/01/bergoglio-prozelityzm-to-poganstwo.html
Innym razem wyjaśnił, iż uważa prozelityzm za ciężki grzech przeciwko ekumenizmowi. Obie
te etykiety były wyraźnie poważnym ulepszeniem w stosunku do jego początkowego
odrzucenia prozelityzmu jako zwykłego „uroczystego
nonsensu”.
Każdy, kto myślał, iż „grzeszny pogański nonsens” był z pewnością
najgorszym, co ten „papież” powiedziałby o prozelityzmie, teraz odrzuci tę
ideę.
W wywiadzie dla hiszpańskojęzycznej publikacji Mundo Negro („Czarny
świat”), przeprowadzonym 15 grudnia 2022 r., ale wydanym zaledwie kilka dni
temu, Bergoglio powiedział, iż prozelityzm jest najgorszym grzechem, jaki
może popełnić misjonarz!
Oto dokładne słowa „Wikariusza Chrystusa”, w tłumaczeniu na angielski:
Tak
wiele rzeczy zmieniło się w Kościele [od Soboru Watykańskiego II], tak wiele
rzeczy na lepsze... Są dwa interesujące znaki: pierwszy nieroztropny entuzjazm
Soboru już zniknął, myślę o liturgicznym wzburzeniu, które prawie nie istnieje.
I pojawia się antysoborowy opór, opór wobec Soboru, jakiego wcześniej nie
widziano, co jest typowe dla wszystkich procesu dojrzewania. Ale tak wiele rzeczy
się zmieniło... Od strony misyjnej szacunek dla kultur, inkulturacja Ewangelii
jest jedną z wartości, które pośrednio wynikają z Soboru. Inkulturuje się
wiarę, a Ewangelia przyjmuje kulturę swoich ludzi, jest ewangelizacja kultury.
Inkulturacja wiary i ewangelizacja kultury to te dwa nurty, a kiedy mówię o
ewangelizacji kultury, nie mówię o redukcjonizmie kultury, ideologizacji kultur
czy tym podobnych, co jest dziś poważną pokusą, ale mówię o ewangelizacji, o głoszeniu
i niczym więcej, z wielkim szacunkiem. Dlatego najcięższym grzechem, jaki
misjonarz może popełnić, jest prozelityzm.
Katolicyzm to nie prozelityzm.
(Javier
Fariñas Martín, „África es
original. África te sopapea'”
Mundo Negro, 13 stycznia 2023 r.;
podkreślenie dodane. Tłumaczenie na język angielski dostępne na Catholic
Conclave .)
Już w przeszłości Franciszek wykazał się kompetentnym zrozumieniem powagi
grzechu:
W każdym razie interesujące jest to, iż fałszywy papież próbuje tutaj
przeciwstawić prozelityzm [nawracanie] – termin, którego nigdy tak naprawdę nie
zdefiniował – z „głoszeniem [Ewangelii] z wielkim szacunkiem”, jak gdyby nie
można było nawracać z szacunkiem.
Zazwyczaj Franciszek używa terminu prozelityzm w znaczeniu przekonywania
innych do prawdy wiary katolickiej, co potępia. Podejście, które aprobuje,
to „dawanie świadectwa”, przez które zasadniczo rozumie pomaganie
potrzebującym z szerokim uśmiechem. Bergoglio jasno wyrażał się w
przeszłości, nawet zaledwie kilka dni temu, że
próba przekonania ludzi o prawdziwości religii rzymskokatolickiej jest verboten
[zabroniona]:
Kiedy Franciszek był nowy na scenie, apologeci Novus Ordo bronili go,
mówiąc, iż kiedy mówi „prozelityzm”, ma na myśli manipulacyjny i nieuczciwy
sposób ewangelizacji – ale to było tylko myślenie życzeniowe i spin doctoring
z ich strony:
Panie i panowie! Żyjemy w dziwacznych czasach. Dawno minęły czasy,
kiedy to protestancki prozelityzm został potępiony przez papieża – nie dlatego,
że to prozelityzm, ale dlatego, iż był protestancki!
Właśnie dzisiaj Franciszek przyjął delegację ekumeniczną z Finlandii i
delegację buddyjską z Kambodży. Finom wyraźnie oznajmił, iż są dziećmi Bożymi,
prawdziwymi wierzącymi, usprawiedliwionymi przed Najwyższym i na drodze
wiecznego zbawienia. Herezje były oszałamiające, ale wcale nie niezwykłe dla
fałszywego papieża:
Buddystom Franciszek mówił o nawróceniu. Nie chodzi oczywiście o nawrócenie
do Jezusa Chrystusa czy katolicyzmu, ale o nawrócenie ekologiczne dla
zdrowszej planety. Wychwalał „głębokie bogactwo” buddyzmu w tym względzie,
szczególnie przywołując nauki Buddy, „w tym praktyki metta, które obejmują niekrzywdzenie żywych istot (por. Metta Sutta sn 1,8)
i prowadzenie prostego stylu życia...” (źródło).
Zauważcie, iż Franciszek nie ma problemu z nawracaniem na swój program
ekologiczny. Nie chce jedynie, aby ludzie byli przekonywani do Katolicyzmu:
Nawrócenie
ekologiczne ma miejsce, gdy nazywa się ludzkie korzenie obecnego kryzysu
ekologicznego; kiedy prawdziwa skrucha prowadzi do spowolnienia lub zatrzymania
trendów, ideologii i praktyk, które są krzywdzące i lekceważące dla Ziemi, i
kiedy ludzie angażują się w promowanie modeli rozwoju, które leczą rany zadane
przez chciwość, nadmierne poszukiwanie zysków finansowych, brak solidarności z
sąsiadami i brak szacunku dla środowiska.
(Antypapież
Franciszek, Przemówienie
do delegacji buddyjskiej z Kambodży, 19 stycznia 2023)
Spójrzcie na to, Franciszek mówi buddystom o „prawdziwej skrusze”! Dobrze,
że kontekst, w którym przemawia, nie jest kontekstem katolicyzmu, w przeciwnym
razie popełniłby „najcięższy grzech, jaki może popełnić misjonarz”!
I ten oto sposób argentyński „papież” uchronił kambodżańskich buddystów
przed pogaństwem!
