Familiaris Tractatio Verbi Divini* 431

filipini.eu 4 tygodni temu

15 VIII – WNIEBOWZIĘCIE NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY
Łk 1,39-56

Wszechmogący, wieczny Boże, Ty wziąłeś do niebieskiej chwały ciało i duszę Niepokalanej Dziewicy Maryi, Matki Twojego Syna, spraw abyśmy nieustannie troszczyli się o dobra duchowe * i wysłużyli sobie udział w Jej chwale. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.


Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w ziemi Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę.
Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona głośny okrzyk i powiedziała:
«Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, iż Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto bowiem, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z euforii dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jest, która uwierzyła, iż spełnią się słowa powiedziane Jej od Pana».
Wtedy Maryja rzekła:
«Wielbi dusza moja Pana
i raduje się duch mój w Bogu, Zbawicielu moim.
Bo wejrzał na uniżenie swojej Służebnicy.
Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą
wszystkie pokolenia.
Gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny,
a Jego imię jest święte.
Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie
nad tymi, którzy się Go boją.
Okazał moc swego ramienia,
rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich.
Strącił władców z tronu,
a wywyższył pokornych.
Głodnych nasycił dobrami,
a bogatych z niczym odprawił.
Ujął się za swoim sługą, Izraelem,
pomny na swe miłosierdzie.
Jak obiecał naszym ojcom,
Abrahamowi i jego potomstwu na wieki».
Maryja pozostała u Elżbiety około trzech miesięcy; potem wróciła do domu.

Oto słowo Pańskie.


za: brewiarz.pl

„Wielbi dusza moja Pana i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy”
Maryja, po Zwiastowaniu, udaje się z pośpiechem do swojej krewnej. Na dźwięk pozdrowienia Maryi, Elżbieta napełniona Duchem Świętym, błogosławi Matkę Pana, a ta w odpowiedzi wypowiada hymn uwielbienia – Magnificat, w którym wychwala Boga za Jego wielkie dzieła i miłosierdzie dla pokornych. Matka Boża ukazana jest jako wzór wiary, pokory i posłuszeństwa Bogu. Podkreślona jest również Jej macierzyńska rola i szczególna relacja z Bogiem. Maryja doświadczyła objawienia Bożej mocy. Ona wszystko powierzyła Ojcu; uczy nas, iż prawdziwa siła rodzi się w wewnętrznej zgodzie z Bożym planem, choćby gdy ten wydaje się trudny do pojęcia. To właśnie dzięki pokorze Bóg podniósł Ją tak wysoko, iż mogła zostać Matką Syna Bożego. Magnificat Maryi przypomina o radości, jaką niesie ze sobą wiara i obecność Boga w naszym życiu. Opisana scena Nawiedzenia jest jedną z piękniejszych opisów na kartach Ewangelii i pokazuje w prosty sposób relacje miedzy ludźmi, niesienie pomocy krewnym i zachowania więzi w rodzinie.
Autorzy:
Barbara i Mieczysław Łabno
Miłośnicy górskich wędrówek
i sympatycy Kongregacji Oratorium św. Filipa Neri.
Złączeni sakramentalnym węzłem małżeństwa od 35 lat.
Rodzice trzech synów: Sylwestra, Karola, Kacpra
oraz dziadkowie: wnuczki Emilki i wnuka Franciszka

* Nawiązujący do sposobu św. Filipa Neri krótki, przystępny komentarz do Liturgii Słowa. Autorami refleksji na niedziele i święta są świeccy, osoby w różny sposób związane z naszym oratoryjnym duszpasterstwem. Mamy nadzieję, iż ta propozycja ciesząca się coraz większym Państwa zainteresowaniem, pomaga w przygotowaniu się do Mszy św. i jest także okazją do lepszego poznania osób, które z widzenia znamy z kościoła filipinów.

Idź do oryginalnego materiału