Familiaris Tractatio Verbi Divini* 423

filipini.eu 1 dzień temu

19 VI 2025 – UROCZYSTOŚĆ NAJŚWIĘTSZEGO CIAŁA I KRWI PAŃSKIEJ
Łk 9,11b-17

Boże, Ty w Najświętszym Sakramencie zostawiłeś nam pamiątkę swej męki, + daj nam taką czcią otaczać święte tajemnice Ciała i Krwi Twojej, * abyśmy nieustannie doznawali owoców Twego odkupienia. Który żyjesz i królujesz z Bogiem Ojcem w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.

✠ Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Jezus mówił tłumom o królestwie Bożym, a tych, którzy leczenia potrzebowali, uzdrawiał. Dzień począł się chylić ku wieczorowi. Wtedy przystąpiło do Niego Dwunastu, mówiąc: «Odpraw tłum; niech idą do okolicznych wsi i zagród, gdzie mogliby się zatrzymać i znaleźć żywność, bo jesteśmy tu na pustkowiu». ale On rzekł do nich: «Wy dajcie im jeść!» Oni zaś powiedzieli: «Mamy tylko pięć chlebów i dwie ryby; chyba iż pójdziemy i zakupimy żywności dla wszystkich tych ludzi». Było bowiem mężczyzn około pięciu tysięcy.

Wtedy rzekł do swych uczniów: «Każcie im rozsiąść się gromadami, mniej więcej po pięćdziesięciu». Uczynili tak i porozsadzali wszystkich.

A On wziął te pięć chlebów i dwie ryby, spojrzał w niebo i odmówiwszy nad nimi błogosławieństwo, połamał i dawał uczniom, by podawali tłumowi. Jedli i nasycili się wszyscy, a zebrano jeszcze z tego, co im zostało, dwanaście koszów ułomków.

Oto słowo Pańskie.

za: brewiarz.pl

Dziś Jezus zabiera nas do Betsaidy, miasta zwanego „domem rybaka”. Idą z nami Jego uczniowie i my podążając za tłumem. Słuchamy jak Jezus opowiada nam o Królestwie Bożym. Te słowa napełniają nas nadzieją i pokojem. Widzimy jak leczy tych spośród nas, którzy potrzebują uzdrowienia. Powoli zapada zmrok. Odczuwamy głód i zmęczenie. Widząc to, uczniowie proszą Jezusa, by nakazał nam wracać. Jednak słyszą odpowiedź „Wy dajcie im jeść”. Dookoła pustkowie i tłum pięciu tysięcy. Pięć chlebów i dwie ryby… Wydaje się irracjonalne, by starczyło dla wszystkich. Ale Jezus jest stanowczy, jakby mówił żeby nie bać się wyzwań, które przed nami stawia, bo z Nim nie ma rzeczy niemożliwych. Wystarczy, jak On, unieść oczy ku niebu i zwrócić się do Boga… Prosząc z ufnością, otrzymamy znacznie więcej niż to, o co prosimy. Ta biblijna scena przypomina ołtarz w czasie Eucharystii. Jezus w centrum, w tabernakulum. Kapłani jak uczniowie idą za nakazem „..dajcie im jeść”, a wierni to biblijny tłum. Słuchamy słów o Królestwie Bożym, czujemy jak Jezus uzdrawia nasze serca, podnosimy oczy ku Niebu i prosimy Boga o to, czego nam potrzeba. Zostajemy posileni Komunią świętą… wychodzimy z „domu rybaka”, a tym, co obficie wlał w nasze serce, dzielimy się z innymi.

Edyta Nowak
z dużym sentymentem do Filipinów

* Nawiązujący do sposobu św. Filipa Neri krótki, przystępny komentarz do Liturgii Słowa. Autorami refleksji na niedziele i święta są świeccy, osoby w różny sposób związane z naszym oratoryjnym duszpasterstwem. Mamy nadzieję, iż ta propozycja ciesząca się coraz większym Państwa zainteresowaniem, pomaga w przygotowaniu się do Mszy św. i jest także okazją do lepszego poznania osób, które z widzenia znamy z kościoła filipinów.