Gdyż te (obietnice) Bóg wypełnił nam dzieciom ich, podniósłszy Jezusa, jak i w Psalmie jest napisane drugim: Synem Moim jesteś Ty, Ja dziś zrodziłem Cię. (Dz 13,33)
ὅτι ταύτην ὁ θεὸς ἐκπεπλήρωκεν τοῖς τέκνοις αὐτῶν ἡμῖν ἀναστήσας Ἰησοῦν ὡς καὶ ἐν τῷ ψαλμῷ γέγραπται τῷ δευτέρῳ· υἱός μου εἶ σύ, ἐγὼ σήμερον γεγέννηκά σε.
quoniam hanc Deus adimplevit filiis nostris resuscitans Iesum, sicut et in Psalmo secundo scriptum est: Filius meus es tu, ego hodie genui te.
O jakie dziś tu chodzi? Po hebrajsku dziś to הַיּ֥וֹם [hajom], czyli tego właśnie dnia. Nasze “dziś” oznaczmy datę w kalendarzu. Ono pozwala określić to, co było wczoraj, co będzie jutro. Jednak jeśli św. Paweł przywołuje Psalm 2,7, to pisze o “dziś”, które nie jest historyczne, z horyzontu naszego czasu. Ono jest Boskie, odwieczne, takie, które podpowiada, że w Bogu jest początek, źródło. Dziś zrodzony Syn jest poza czasem i nadaje sens naszemu “dziś”. Jutro będzie “dziś”, które stanie się “wczoraj”.
