Nabot zaś odpowiedział: «Niech mnie Pan broni przed tym, bym miał ci oddać dziedzictwo mych przodków». (1Krl 21,3)
וַיֹּ֥אמֶר נָבֹ֖ות אֶל־אַחְאָ֑ב חָלִ֤ילָה לִּי֙ מֵֽיהוָ֔ה מִתִּתִּ֛י אֶת־נַחֲלַ֥ת אֲבֹתַ֖י לָֽךְ׃
Cui respondit Naboth: Propitius sit mihi Dominus, ne dem hereditatem patrum meorum tibi.
καὶ εἶπεν Ναβουθαι πρὸς Αχααβ Μή μοι γένοιτο παρὰ θεοῦ μου δοῦναι κληρονομίαν πατέρων μου σοί.
Nabot nie ugina się pod presją królewską, gdyż dziedzictwo, które otrzymał nosi znamiona nie tylko daru od przedków, ale jest wyrazem wierności i hojności płynącej z ręki Boga. Winnica, którą uprawia pamięta wszystkie lata pracy, wysiłku nagrody w postaci cennego wina. Jest ona także częścią życia Nabota i stanowi istotny element jego tożsamości. Nie d się jej zamienić ani sprzedać bez uszczerbku dla własnej godności. Podstęp Achaba odebrał jemu samemu honor królewski. A to wszystko przez niepohamowane pożądanie.
.jpg)
