Droga (דֶּרֶךְ ḏereḵ)

Twoje uszy usłyszą słowa rozlegające się za tobą: «To jest droga, idźcie nią!». (Iz 30,21)

וְאָזְנֶ֨יךָ֙ תִּשְׁמַ֣עְנָה דָבָ֔ר מֵֽאַחֲרֶ֖יךָ לֵאמֹ֑ר זֶ֤ה הַדֶּ֨רֶךְ֙ לְכ֣וּ בֹ֔ו כִּ֥י תַאֲמִ֖ינוּ וְכִ֥י תַשְׂמְאִֽילוּ׃

Et aures tuæ audient verbum post tergum monentis: Hæc est via, ambulate in ea: et non declinetis neque ad dexteram, neque ad sinistram.

καὶ τὰ ὦτά σου ἀκούσονται τοὺς λόγους τῶν ὀπίσω σε πλανησάντων, οἱ λέγοντες Αὕτη ἡ ὁδός, πορευθῶμεν ἐν αὐτῇ εἴτε δεξιὰ εἴτε ἀριστερά.

Prorok Izajasz w swoim testamencie duchowym zwraca się do rodaków z prośbą o korekcję drogi, po której idą przez życie. Nie chcą słuchać Prawa Bożego, oddalają od siebie Świętego Izraela, pokladają ufność w krzywdzie i zdradzie. To nie jest droga do dobrobytu i pomyślności, których pragną. Izajasz mówi: “W nawróceniu i spokoju jest wasze ocalenie, w ciszy i ufności leży wasza siła”. I dodaje: “Prostujcie drogę Panu”. Chce zniwelować góry i doliny, usunąć góry pychy i fałszywej miłości własnej – jak powie św. Augustyn – góry zamknięcia się w samym sobie, góry własnej chwały, żądzy władzy i zysku, oraz zasypać doliny niskiego poziomu życia, który nie wznosi się do wysokości Boga, aby powstała droga posłuszeństwa, pomocy i miłości.
W Adwencie mamy okazję zadbania o drogę, po której również my idziemy przez życie.