Sędziwością u ludzi jest mądrość, a dojrzałością starości – życie nieskalane. Mdr 4, 9
πολιὰ δέ ἐστιν φρόνησις ἀνθρώποιςκαὶ ἡλικία γήρως βίος ἀκηλίδωτος.
I znowu logika Boża jest inna niż u ludzi. Dojrzałością staje się życie nieskalane, bo cały czas wybieram to, co Boże. Rzeczywiście być dojrzałym, to działać cały czas po Bożemu.