Dawid Grabowski OMI: Wiosenne odrodzenie [BLOG]

W ostatnich tygodniach media mówiły o rekordowo wysokich temperaturach. Pochowaliśmy kurtki i zimowe buty, aby wydobyć z głębokich szaf cieńsze ubrania. Nagle na ścieżkach rowerowych zrobiło się tłoczno od cyklistów, a kto odważył się ubrać na krótko, mógł zauważyć po powrocie do domu lekką opaleniznę na skórze. Początek wiosny ożywił nie tylko nas, ludzi, ale całą naturę.

Łysiny na drzewach dosyć gwałtownie zaczęły ustępować bujnym, zielonym czuprynom. Natura wystrzeliła i rozwija się dosłownie z dnia na dzień. Nagle można się przekonać, iż słowo „zielony” na określenie rozwijającej się roślinności jest stanowczo za skąpe. Drzewa liściaste prezentują niezwykłą jaskrawość, a im mniejsze okazy, tym szybciej budzą się do życia. Iglaki przez cały czas pokazują poważny odcień tego koloru, ale końce ich gałązek kontrastują z resztą. Gdzieniegdzie można zobaczyć liście w kolorze nazywanym „zgniłą zielenią”. Można odnieść wrażenie, iż niektóre rośliny rywalizują ze sobą w konkursie piękności. Przyroda staje się tak piękna, iż brakuje słów, by ją opisać. Zieleń, którą w tej chwili możemy podziwiać, pokazuje jak wiele życia tkwi w naturze. Teraz najłatwiej się nią zachwycić, gdyż w lato będziemy już do niej przyzwyczajeni.

Człowiek również ma w sobie wiele życia i ogromny potencjał czynienia dobra. Jest on tak wielki, iż trudno wymieniać jego poszczególne możliwości. Mogę jedynie dodać, iż rozwijanie go zależy od bliskości z Bogiem. To On jest źródłem życia i dzięki Niemu można je wykorzystywać.

Odpowiedział mu Jezus: „Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie” (J 13,6).

Zieleń wiosną jest piękna, ale dobro, które może zaistnieć przez ręce człowieka zaprzyjaźnionego ze Stwórcą, o wiele piękniejsze.

Dawid Grabowski OMI – spowiednik i kierownik duchowy kleryków Wyższego Seminarium Duchownego w Obrze. W wolnych chwilach lubi jeździć rowerem i odkrywać interesujące miejsca.