Według Euzebiusza natychmiast po Pięćdziesiątnicy, rozpoczął bardzo ożywioną działalność ewangelizacyjną na północ od Palestyny, na terenach dzisiejszej wschodniej Turcji. Głosił Dobrą Nowinę w Edessie, Osroene oraz sąsiednim królestwie Armenii.
CZYTAJ TAKŻE>>> Dalsze losy bohaterów „The Chosen”. Szymon Piotr
Mało satysfakcjonujący los
Apokryficzne Dzieje Tomasza podają, iż podczas pobytu w Jerozolimie Tomasz wraz z Apostołami rozdzielili między siebie zamieszkałe rejony Ziemi, tak, aby każdy podążył do innego kraju.
Podczas ciągnięcia losów Tomaszowi przypadły w udziale Indie, co początkowo nie spotkało się z jego entuzjazmem. W nocnej wizji ukazał mu się Chrystus i powiedział, aby nie lękał się. Opatrzność sprawiła, iż Tomasz dostał się do niewoli w królestwie Partów, a potem został sprzedany wysłannikowi indo-partyjskiego króla Gondofara. Musiał towarzyszyć kupcowi Abbanesowi do jego rodzinnego miasta w północno-zachodnich Indiach. Tam znalazł się na dworze królewskim, gdzie Abbanes przedstawił go jako cieślę-architekta, z sugestią, iż Tomasz mógłby wybudować nowy pałac królewski, w stylu „zachodnim”. Król Gondofar wyraził zgodę i przeznaczył na to odpowiednie środki.
Tomasz jednak, zamiast zabrać się do roboty, zaczął głosić Dobrą Nowinę, a pieniądze przeznaczone na budowę pałacu spożytkował na dzieła miłosierdzia, rozdając je ubogim. Gdy król zapytał go w końcu, gdzie jest obiecany pałac, Tomasz miał odpowiedzieć, iż budował pałac w Niebie poprzez dobre uczynki. Jak się łatwo domyślić nie znalazło to uznania u władcy i Apostoł trafił do więzienia, ale niedługo na skutek jego nauk i cudów (między innymi wskrzesił królewskiego brata) Gondofar wraz z całą rodziną, nawrócił się oraz pozwolił Tomaszowi na dalszą działalność misyjną w Indiach.
CZYTAJ TAKŻE>>> Dalsze losy Apostołów. Andrzej – Apostoł Słowian
dalsza część tekstu pod filmem
Udzielił chrztu wielu Hindusom
W 52 roku Tomasz wylądował w Muziris (Cranganore) na wybrzeżu Kerali. Zgodnie z tradycją uważa się go za założyciela siedmiu gmin chrześcijańskich – w Kodungallur, Palayoor, Kottakkavu (Paravur), Kokkamangalam, Niranam, Nilackal (Chayal), Kollam i Thiruvithamcode. O jego sukcesach ewangelizacyjnych wspomina jeden z Hymnów św. Efrema. Udzielił chrztu wielu Hindusom, wskrzeszał zmarłych, uzdrawiał chorych, wyświęcał kapłanów i biskupów.
Potem Tomasz udał się statkiem na wybrzeże Malabaru, prawdopodobnie odwiedzając po drodze południowo-wschodnią Arabię i Socotrę, a następnie wylądował w porcie Muziris. Tradycja, przekazywana przez chrześcijan w Indiach, głosi, iż Tomasz dotarł aż do Chin.
CZYTAJ TAKŻE>>> Dalsze losy Apostołów. Jakub i Jan
Św. Tomasz spotkał się z Mędrcami ze Wschodu?
W syryjskim apokryfie „Opowieść o Magach” (OpMag 87-91) opisane zostało spotkanie Tomasza z Mędrcami ze Wschodu, którzy wiele lat wcześniej odwiedzili Dzieciątko w Betlejem. Apostoł zrelacjonował im całe ziemskie życie Chrystusa (łącznie ze śmiercią i zmartwychwstaniem) oraz wyłożył Jego naukę. Następnie ochrzcił ich, nauczył sprawowania Eucharystii i konsekrował na biskupów.
Pod koniec lat 60-tych Tomasz powrócił do Indii i osiedlił się w Majlapur, niedaleko Madrasu w stanie Tamil Nadu. W 72 roku pewien bramin z Majlapur, który obawiał się iż chrześcijaństwo może zdobyć przewagę nad hinduizmem, nasłał na Tomasza (modlącego się w jaskini na górze Chennai) bandytów, którzy przebili go włóczniami. Efrem Syryjczyk, Euzebiusz i Orygenes przekazali, iż zmarł, przebity włóczniami, po tym jak wzbudził gniew monarchy Misdaeusa (Abdagasesa I) wicekróla w Sistanie, współczesnym południowym Afganistanie. Tradycja Kościoła łacińskiego za datę jego śmierci uznaje 21 grudnia.
Źródło
atom
