Czy noszenie szkaplerza skraca czyścieć?

Szkaplerz to nazwa części średniowiecznej szaty, która poza suknią posiadała na sobie rodzaj ochrony przed zabrudzeniem przy siadaniu i przy pracy. Stanowił tę ochronę pas materiału, zwisający z przodu i z tyłu szaty, z otworem na głowę. Taką średniowieczną szatą były habity zakonne na samym początku tworzenia się wielu zakonów. Taki praktyczny szkaplerz posiadał także zakon karmelitański.

Kiedy zakonnicy karmelitańscy w sposób szczególny potrzebowali reformy życia modlitwy, w nocy z 15 na 16 lipca 1251 roku św. Szymon Stock doznał szczególnej łaski. Ukazała mu się Najświętsza Maryja Panna w otoczeniu aniołów, która podała mu szkaplerz koloru brązowego. Usłyszał wtedy następujące słowa Maryi: "Przyjmij, synu najmilszy, Szkaplerz twego Zakonu jako znak mego braterstwa, przywilej dla Ciebie i wszystkich karmelitów. Kto w nim umrze, nie zazna ognia piekielnego. Oto znak zbawienia, ratunek w niebezpieczeństwach, przymierze pokoju i wiecznego zobowiązania". Szkaplerz karmelitański jest zatem znakiem szczególnej ochrony na godzinę śmierci. Nie chroni już przed zabrudzeniem fizycznym jak praktyczny szkaplerz średniowiecznej szaty, ale zabezpiecza nas duchowo. w tej chwili szkaplerz to dwa małe kawałki materiału połączone tasiemkami, są na nich wizerunki Jezusa i Maryi.

Czytając o przywilejach jakie daje nam szkaplerz karmelitański, pamiętajmy iż jego moc tkwi w Bogu i iż te przywileje otrzymujemy, o ile spełniamy warunki odpustów, których podstawą jest stan Łaski Uświęcającej i bark przywiązania do jakiegokolwiek grzechu, oraz modlitwa w intencjach Ojca Świetego. Więcej wiadomości znajdziemy na stronie szkaplerz .pl

Przywileje szkaplerza karmelitańskiego są następujące:
1. Kto umrze odziany szkaplerzem świętym, nie zostanie potępiony;
2. Noszący szkaplerz jako czciciel Matki Bożej zapewnia sobie Jej opiekę, co do duszy i ciała w tym życiu i szczególną pomoc w godzinie śmierci;
3. Każdy, kto pobożnie nosi szkaplerz i zachowuje czystość według stanu, zostanie wybawiony z czyśćca w pierwszą sobotę po swojej śmierci;
4. Ci, którzy należą do Bractwa Szkaplerznego, są duchowo złączeni z Zakonem Karmelitańskim i mają udział w jego dobrach duchowych za życia ziemskiego i po śmierci, a więc we Mszach świętych, Komuniach św., umartwieniach, modlitwach, postach itp.

Noszenie szkaplerza przypomina nam o własnej śmierci, konieczności modlitwy w intencji tego, aby była to śmierć szczęśliwa, to znaczy dobrze przygotowana, w zgodzie z Panem Bogiem.
Maria Patynowska/Fronda.pl