1 godzina temu
Chrzest dziecka to ważne wydarzenie w życiu całej rodziny. Zanim jednak do tego dojdzie, należy dopełnić szeregu formalności. Na początek to rodzice muszą przede wszystkim zgłosić chrzest w parafii, dostarczyć akt urodzenia dziecka i swoje dowody osobiste. Potrzebne są również zaświadczenia od rodziców chrzestnych, potwierdzające spełnienie przez nich stawianych wymogów. Nie zawsze jednak rodzice dziecka, które ma przyjąć sakrament, są razem. Co więcej, zdarza się, iż tylko jedno z nich chce ochrzcić pociechę.
REKLAMA
Zobacz wideo Kto może zostać chrzestnym? Są warunki, które trzeba spełnić
Chrzest dziecka bez zgody matki? Tak, to możliwe
Na facebookowym forum Mamy Mamom napisała kobieta, która wychowuje sześcioletnią córkę. Dziewczynka nie jest ochrzczona, a jej rodzice nie mogą dojść w tej kwestii do porozumienia. Sprawę komplikuje fakt, iż rozstali się cztery lata temu.
"Dziecko jest nieochrzczone. Najpierw tata nie chciał, potem chciał chrzestnych tylko ze swojej rodziny, z mojej nie. Temat ucichł na trzy lata. Stwierdziłam, iż córka sama zdecyduje, czy chce iść do komunii i wtedy przyjmie chrzest. Po cichu też liczyłam, iż jako rodzice porozumiemy się w tej kwestii" - wyjaśnia autorka wpisu. Jak się okazuje, nie udało im się jednak dojść do zgody. Co więcej, tata dziewczynki szantażuje jej mamę. "Coraz częściej słyszę, iż jeżeli nie zgodzę się na jego warunki, to dziecko ochrzci sam. Czy on może to zrobić?" - pyta internautów.
Ksiądz mówi jasno: Chrzest jest możliwy
Okazuje się, iż jej obawy są uzasadnione, bo jak głosi kanon 868 Kodeksu Prawa Kanonicznego - chrzest dziecka jest możliwy, choćby jeżeli brak zgody drugiego rodzica, bądź opiekuna.
Kanon 868 Kodeksu Prawa Kanonicznego podaje warunki 'aby dziecko zostało godziwie ochrzczone'. Na pierwszym miejscu wymaga się 'zgody rodziców lub przynajmniej jednego z nich, albo tych, którzy prawnie ich zastępują'. Mimo godziwości w przypadku decyzji jednego z rodziców należałoby zawsze indywidualnie rozważyć sytuację, biorąc pod uwagę przede wszystkim wymóg numer 2 z Kodeksu: aby istniała uzasadniona nadzieja, iż dziecko otrzyma katolickie wychowanie; jeżeli jej zupełnie nie ma, chrzest należy odłożyć zgodnie z przepisami prawa partykularnego, wskazując rodzicom na racje takiej decyzji
- zaznacza w rozmowie z portatem eDziecko ksiądz proboszcz jednej z parafii na północy kraju, który prosi o zachowanie anonimowości. - Należy więc rozważyć wszystkie okoliczności, m.in. kto odpowiada w głównej mierze za przekaz chrześcijańskich wartości. Trzeba mieć na uwadze także chrzestnych oraz bliskich krewnych. Na pewno pierwszorzędnym wysiłkiem będzie próba mediacji pomiędzy rodzicami dziecka, wysłuchując argumenty także strony niegodzącej się na chrzest - dodaje duchowny. - Zauważmy także, iż nigdzie nie ma mowy o 'odmowie udzielenia chrztu', ale 'odłożeniu go' - dopowiada.
Zgodnie z Instrukcją duszpasterską Episkopatu o udzielaniu sakramentu chrztu świętego dzieciom znajdują się również instrukcje dla duchownych, jak radzić sobie z wszelkimi przeciwnościami, kiedy pojawiają się problemowe sytuacje. Oto przykłady:
Nie udzielać sakramentu chrztu św. małym dzieciom bez faktycznej wiedzy rodziców (opiekunów), lub wbrew ich woli.
jeżeli rodzice dziecka poprzestają na małżeństwie cywilnym, duszpasterz powinien starać się o doprowadzenie ich do zawarcia małżeństwa sakramentalnego przed chrztem dziecka. W przypadku wyraźnej odmowy, należy żądać na piśmie oświadczenia od rodziców dziecka i chrzestnych, iż zobowiązują się wychować dziecko w wierze katolickiej. Również w wypadku, gdy rodzice żyją bez ślubu kościelnego z powodu przeszkód kanonicznych, należy żądać takiego oświadczenia.
jeżeli jedno z rodziców dziecka jest wierzące, a drugie nie, dziecku należy udzielić chrztu.
W zetknięciu się z trudnymi lub zawikłanymi problemami z zakresu chrztu, duszpasterz, w poczuciu odpowiedzialności przed Bogiem za owoce łaski tego sakramentu, powinien w poszczególne wypadki dokładnie wnikać, rozpatrzyć je, a następnie podjąć odpowiednią decyzję, lub w razie potrzeby zwrócić się do Ordynariusza.
Kiedy nie jest potrzebna zgoda rodzica? "Zagrożenie śmierci"
Okazuje się, iż w prawie kościelnym są również opisane przypadki, kiedy nie jest potrzebna zgoda żadnego z rodziców, a ochrzcić dziecko może choćby świecka osoba.
Sytuacją jednak nadzwyczajną jest niebezpieczeństwo śmierci dziecka - w tym wypadku należy chrzcić bezzwłocznie ze względu na dobro duchowe
- mówi ksiądz proboszcz w rozmowie z naszym portalem. Dodaje także, iż on sam "bierze pod uwagę, kto na co dzień wychowuje dziecko".
Zatem w okolicznościach niebezpieczeństwa śmierci ochrzcić może każda osoba, choćby nieochrzczona, mająca wymaganą intencję, używając formuły chrzcielnej: Ja Ciebie chrzczę w Imię Ojca+ i Syna+ i Ducha Świętego. "Dziecko znajdujące się w stanie zagrożenia (articulo mortis) powinno zostać natychmiast ochrzczone (kan. 867§2), choćby wbrew woli rodziców (kan. 268§2), aby nie utraciło pełni zbawienia. W normalnych warunkach nie wolno zlekceważyć woli rodziców, którzy nie chcą Chrztu dla swego dziecka, ale kiedy chodzi o zbawienie, to tego nie można zlekceważyć" - podaje portal nowezycie.archidiecezja.wroc.pl.
A Ty? Co sądzisz o chrzcie małych dzieci? Czekam na Wasze przemyślenia i osobiste historie: anita.skotarczak@grupagazeta.pl.
