🔉CZWARTEK XX TYGDONIA PO ZESŁANIU DUCHA ŚWIĘTEGO. Rozmyślanie. Pan Jezus w Przenajświętszym Sakramencie jest Dobrym Pasterzem.

Zdjęcie: uzdrowienie

Rozmyślania na wszystkie dni całego roku

z pism Św. Alfonsa Marii Liguoriego

1935 r.

PRZETŁUMACZYŁ Z WŁOSKIEGO

O. W. SZOŁDRSKI C. SS. R.

TOM II.

KRÓTKIE AKTY MIŁOŚCI BOŻEJ

DO UŻYCIA W CZASIE ROZMYŚLANIA.

Jezu, mój Boże, kocham Cię nade wszystko, we wszystkim, z całego serca, bo na to tak bardzo zasługujesz.

Panie, żałuję, iż Cię obrażałem, Dobroci Nie­skończona; nie pozwól, bym Cię miał jeszcze kie­dy obrazić.

Jezu, miłości moja, spraw, abym Cię zawsze kochał, a potem czyń ze mną, co Ci się podoba.

Jezu mój, chcę żyć, gdzie Ci się podoba, i chcę cierpieć, jak Ci się podoba; chcę umrzeć, kiedy zechcesz.

Jezus niech będzie w mym sercu, a Marya w mym umyśle. Niech Jezus, Marya, Józef będą życiem moim.

W roztargnieniach mów:

Panie, dopomóż mi do wykonania dobrych postanowień i udziel mi siły, bym odtąd dobrze żyć rozpoczął, niczym bo­wiem jest to, co dotąd uczyniłem.

„Jam jest Pasterz Dobry” — (Jan 10, 14).

PRZYGOTOWANIE. — Dobry pasterz jest obo­wiązany prowadzić swe owieczki, paść je, strzec od wilków drapieżnych. Pan Jezus spełniwszy to po­trójne zadanie za Swego ziemskiego Życia, w dal­szym ciągu teraz je spełnia w Przenajświętszym Sakramencie. Tam prowadzi On nas przez Swe przy­kłady, broni od nieprzyjaciół, grożących naszemu zbawieniu, karmi nas Swym Niepokalanym Ciałem. jeżeli więc chcemy mieć pożytek dla duszy, nie traćmy nigdy z oczu naszego ukochanego Pasterza; często Go nawiedzajmy i pamiętajmy, iż bę­dąc blisko Niego, otrzymujemy Łaski szczegól­niejsze.

I. — Obowiązkiem dobrego pasterza jest: pro­wadzić swe owieczki, paść je, strzec od wilków drapieżnych. Pan Jezus spełniwszy to potrójne zadanie za Swego ziemskiego Życia, w dalszym ciągu teraz je spełnia w Przenajświętszym Sakramencie Ołtarza. — Najpierw On, ukryty w Tabernakulum, prowadzi nas przez Swe przykłady głębokiej pokory i dosko­nałej cierpliwości, jakie okazuje, ponosząc tyle tak wielkich zniewag; prowadzi nas również przez przykłady najdoskonalszego poddania się i natychmiastowego posłuszeństwa na każde skinienie kapłana, a szczególniej przez żarliwą miłość i największą gorliwość o Chwałę Bożą i zbawienie dusz.

Nie tylko nas prowadzi, ale również broni nas od wilków — straszliwych nieprzyjaciół naszego wiecznego zbawienia, udzielając nam potężnej bro­ni do oparcia się pokusom szatana, zasadom zepsutego świata i nieporządnym pragnieniom ciała. — Oprócz tego uśmierza całkowicie żar namiętności, które nas wyniszczają. Toteż powiedział Św. Ber­nard: jeżeli kto z nas nie doświadcza silnych podniet do gniewu, zazdrości, nieczystości, niech dziękuje Przenajświętszemu Sakramentowi, którego skutecz­ność tak się w nim okazuje.

Wreszcie Pan Jezus w Przenajświętszej Eucharystii karmi nas Swym Niepokalanym Ciałem. Który z pa­sterzy, pyta Św. Jan Chryzostom, karmi swe owie­czki krwią własną? choćby matki dają nieraz swe dzieci karmicielkom, aby je żywiły. ale Pan Jezus w Przenajświętszym Sakramencie karmi nas Krwią Swoją. — O Boże! woła tenże Święty, jednoczymy się z tym Panem i stajemy się jednym ciałem z Tym, na Którego Aniołowie spojrzeć nie śmieją. O jakże miłującym Pasterzem jest Pan Jezus w Prze­najświętszym Sakramencie!

II. — Postanów sobie przystępować jak najczę­ściej do Komunii Świętej i nie opuszczać Jej dla jakichkolwiek spraw ziemskich. Codziennie, o ile to mo­żliwe, nie tylko wysłuchaj Mszy Świętej, ale jeszcze na­wiedź Przenajświętszy Sakrament i przyjmij Komunię Duchową: „Staraj się, jak mówi Św. Teresa od Jezusa z Avili, nie oddalać się od Pana Jezusa, naszego Dobrego Pasterza, i nie trać Go nigdy z oczu. Owieczki bowiem, które są bliżej swego Pasterza, więcej doznają od niego pieszczot i darów, otrzymują choćby od niego kęsy Jego własnego pożywienia”.

Modlitwa.

O mój Odkupicielu, Utajony w Przenajświętszym Sa­kramencie, o inny Dar Cię nie proszę, jak tylko o żarliwość i wytrwanie w Twej Miłości. Dziękuje Ci, Wiaro Święta; ty mnie pouczasz i zapewniasz, iż w Przenajświętszym Sakramencie Ołtarza, w tym Niebiań­skim Chlebie, nie ma chleba, ale jest cały mój Pan, Jezus Chrystus, i to z Miłości ku mnie. Mój Panie i moje wszystko, wierzę, iż jesteś Obecny w Przenajświętszym Sakramencie, a choć Cię nie widzę oczyma ciała, uznaję Cię światłem Wiary w Hostii konsekrowa­nej za Króla Nieba i ziemi, i za Zbawiciela świata.

Mój Jezu Najsłodszy, jak jesteś mą nadzieją, mym zbawieniem, mocą moją, mą pociechą, tak chcę również, abyś był całkowitą mą miłością, że­bym o Tobie tylko myślał, bym Ciebie tylko pra­gnął, aby wszystkie me uczucia do Ciebie były zwrócone. Bardziej sobie podobam w Twej najwyż­szej szczęśliwości, jaką się cieszysz i będziesz się cieszył przez całą wieczność, niż we wszelkiego ro­dzaju szczęściu, jakiego bym mógł doznać w czasie i w wieczności. Me szczęście najwyższe na tym po­lega, iż jesteś najzupełniej szczęśliwy i iż Twe szczęście jest nieskończone. Króluj, mój Panie, nad całą mą duszą; całkowicie Ci ją oddaję; miej ją zawsze w posiadaniu. Moja wola, me zmysły, uzdolnienia niech służą Twej Miłości i niech starają się tylko o Twe zadowolenie, o Chwałę Twoją. — Takim było Twe Życie, Matko mego Jezusa, Maryo, Któraś pierwsza Go kochała! Dopomóż mi, uproś mi, abym od dzisiaj żył, jak Ty zawsze żyłaś — szczęśliwa, oddana całkowicie Panu Bogu. Amen. (*I, 380)

Zachęcamy do:

1. uczczenia Najświętszej Maryi Panny Królowej Różańca Świętego ku czci Jej poświęconym: Miesiąc październik poświęcony ku czci Różańca Świętego — dzień 10
2. Dzieci w hołdzie i czci dla Królowej Różańca Świętego – dzień 10
3. uczczenia Świętych Aniołów Stróżów w miesiącu Październiku ku Ich czci poświęconym: Miesiąc Październik ku czci Świętych Aniołów Stróżów – dzień 10

© salveregina.pl 2024