Źródło: O. Gabriel od Św. Marii Magdaleny, Współżycie z Bogiem. Rozmyślania o życiu wewnętrznym na wszystkie dni roku, tłum.: o. Leonard od Męki Pańskiej, Wyd. OO. Karmelitów Bosych, Kraków 1960r.
Rozmyślanie.
ŻYCIE MIŁOŚCI.
OBECNOŚĆ BOŻA. — Daj mi, o Panie, abym się nauczył kochać już tutaj na ziemi tak, jak Cię będę kochać kiedyś w Niebie.
Rozważanie.
1. „Jeśli można powiedzieć, iż przez Wiarę „rozpoczynamy życie wieczne” (Św. Tomasz z Akwinu: IIa IIae, qu. 4, a. 1), to z większą słusznością można twierdzić to samo co do miłości, która pozostanie niezmieniona również w Niebie. Życie wieczne będzie w istocie życiem miłości, i to w największym swoim rozkwicie, poznając bowiem Pana Boga doskonale przez widzenie uszczęśliwiające, będziemy mogli wreszcie wypełnić z całą doskonałością Przykazanie miłowania Pana Boga ze wszystkich naszych sił. Na tej ziemi taka doskonałość jest tylko względnie możliwa; jednak już teraz posiadamy tę samą miłość, którą będziemy kochać kiedyś w Niebie; i dlatego już teraz możemy rozpocząć to życie Miłości, które rozwinie się w pełni w Wieczności. Nasza miłość w Niebie będzie miała cechy doskonałej tężyzny i bezwzględnej stałości, nie będzie więc mogła się zmniejszyć. Tutaj na ziemi nie możemy tego osiągnąć, ale możemy się o to starać, ćwicząc się w miłości czystej, gorącej i możliwie zawsze aktualnej. Oto zalety, jakie powinna posiadać twoja miłość ku Panu Bogu: czystość, żar, stałość.
Miłość twoja ku Panu Bogu będzie czysta, kiedy będziesz Mu tak życzył dobra, iż będziesz szukał jedynie Jego Chwały i wypełnienia Jego Woli: „Święć się Imię Twoje…, bądź Wola Twoja” (Mat. 6, 9-10). To jest jedyne i prawdziwe dobro, jakiego ty, nędzne stworzenie, możesz życzyć swemu Bogu. Cała Chwała, jaką Mu możesz oddać, polega na tym, abyś zawsze odpowiadał tak na Jego Świętą Wolę i wypełniał Ją tutaj na ziemi z taką miłością i tak doskonale, żebyś mógł współzawodniczyć z Aniołami i Błogosławionymi w Niebie: „Bądź Wola Twoja, jako w Niebie, tak i na ziemi” (tamże). Oto w jakim znaczeniu twoja miłość powinna być czystą; szukać jedynie Chwały Bożej, Jego Woli, zapominając całkowicie o sobie i być gotowym poświęcić dla Niego wszelką swoją wolę, pragnienie i korzyść.
Dlatego choćby w życiu duchowym, pierwszą twoją myślą powinna być nie osobista doskonałość, postęp, pociecha, ale zawsze przyjemność Pana Boga, Jego Upodobanie i Chwała. W tym właśnie znajdziesz swoją największą korzyść, albowiem kto oddaje się Panu Bogu, zapominając całkowicie o sobie, ściąga na siebie pełnię Miłości Bożej. A czyż większe dobro może się stać twoim udziałem, jak być miłowanym przez Miłość Nieskończoną?
2. ale następnie trzeba, aby twoja miłość ku Panu Bogu była żarliwa i mocna, albowiem wtedy będzie ona coraz silniejszą skłonnością woli ku Niemu. Amor meus pondus meum — mówi Św. Augustyn — miłość jest ciężarem, pociągającym mnie, całą moją istotę, całą moją wolę, całe moje życie do Pana Boga. I trzeba, aby ten ciężar zwiększał się i mógł cię ciągnąć do Pana Boga coraz szybciej. Św. Jan od Krzyża poucza, iż wystarczy jeden stopień miłości, aby dusza znalazła się w swoim centrum, tj. w Panu Bogu, ale im więcej posiada tych stopni miłości, tym bardziej zatapia się w Nim i zagłębia, dlatego, iż „większa miłość ściślej łączy z Panem Bogiem” (Ż. Pł. 1, 13).
Miłość umacnia się i wzrasta przez ćwiczenie, ale musi to być ćwiczenie wielkoduszne, żarliwe, zaprawiające wszystkie siły duszy. Kiedy spełniasz swoje czynności nie opieszale i niedbale, ale z całym zapałem, czyli z całą dobrą wolą, do jakiej jesteś zdolny, wówczas miłość twoja natychmiast wzrasta i każdemu aktowi odpowiada nowy wzrost miłości. W ten sposób Twoja miłość będzie wzrastała coraz więcej, stanie się mocną, dojrzałą, zdolną pociągnąć cię całego do Pana Boga. Staraj się więc, aby każdego dnia te akty miłości były coraz częstsze, abyś mógł żyć, o ile to możliwe, w aktualnej miłości. ale w ciągu dnia są chwile przeznaczone w szczególniejszy sposób, aby rozpalić w tobie miłość: są to chwile modlitwy. Żarliwa modlitwa to poufne spotkanie duszy twojej z Panem Bogiem przez miłość, to przyjacielskie obcowanie między tobą a Panem Bogiem. Wówczas powinieneś się skupić i odnowić postanowienie swojej woli oddania się całkowicie Panu Bogu, szukania zawsze Jego Woli i Upodobania w Niej ponad wszystkie rzeczy. Idź na modlitwę, by szukać Pana Boga, obcować z Nim jak przyjaciel z przyjacielem i błagać Go z pokorą, ale z delikatną natarczywością, aby cię nauczył tak kochać, jak będziesz Go kochał w Niebie. Jak przyjaźń ludzka umacnia się przez spotkanie przyjaciół, tak Przyjaźń Boża — miłość umacnia się na modlitwie w tym przyjacielskim i miłosnym spotkaniu duszy z Panem Bogiem.
Rozmowa.
„O Panie, dajesz mi zrozumieć, iż wszystkie choćby najwspanialsze dary niczym są bez miłości, iż miłość jest najlepszą drogą, aby dojść pewnie do Ciebie. Dlatego pragnę jedynie tej mądrości, jaką jest miłość i choć oddałam dla niej wszystkie me skarby, uważam, iż nic nie oddałam. Wiem, iż tylko miłość może mię uczynić miłą Tobie, ona jest jedynym skarbem, którego pożądam”.
„Moim zajęciem będzie zbierać kwiatki, kwiatki miłości i ofiary, aby je ofiarować Tobie, Boże mój i sprawiać Ci przyjemność. Pragnę pracować jedynie z miłości ku Tobie, aby Tobie sprawić przyjemność i przynieść pociechę Twemu Najświętszemu Sercu, aby Ci pozyskiwać dusze, które Cię wiecznie chwalić będą” (T. Dz. J.: Dz. 11).
„O Panie! miłość moja ku Tobie powinna być totalna, nieskończona w pragnieniu, albowiem Ty nie oddasz się duszy całkowicie, jeżeli dusza wpierw nie odda się Tobie całkowicie. Nie powinnam zachować żadnego przywiązania, ani przyzwolić świadomie na żadną niedoskonałość, ani odmówić Ci niczego. Spraw, abym Ci się mogła oddawać całkowicie, nieprzerwanie, z chwili na chwilę, szukając we wszystkim Twojej większej Chwały, starając się zawsze sprawiać Ci przyjemność, pragnąc jedynie i zawsze Twojej Woli i wszystko czyniąc z całego serca, z całą miłością”.
„Miłość moja ku Tobie powinna być słodka i delikatna. Pomóż mi osiągnąć te zalety i przymioty, tak miłe Tobie i tak cenne w Oczach Twoich”.
„Miłość moja ku Tobie powinna być mocna, wielkoduszna i objawiać się w ofierze, w szukaniu ofiary, w oddaniu i radosnym przyjęciu cierpienia. O Panie, z miłości ku Tobie pragnę wykorzystać małe okazje, aby stać się silną w wielkich” (zob. s. Karmela od Ducha Św., o. c. d.). Amen.
Zachęcamy do:
- uczczenia Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa w miesiącu Lipcu ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo lipcowe do Najdroższej Krwi Pana Jezusa – dzień 25
- uczczenia Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa poprzez nabożeństwo: Nabożeństwo ku czci Przenajdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa
- uczczenia Świętego Patrona dnia dzisiejszego, Św. Jakuba Większego, Apostoła: Nabożeństwo ku czci Św. Jakuba Większego, Apostoła.
- uczczenia Świętego Patrona dnia dzisiejszego, Św. Krzysztofa: Nabożeństwo ku czci Św. Krzysztofa, Męczennika.
- uczczenia Świętych Patronów dnia dzisiejszego, Czternastu Świętych Przyczyńców: Nabożeństwo do Czternastu Świętych Przyczyńców.
© salveregina.pl 2024
