CIEMNOŚĆ, W KTÓREJ WIDAĆ WSZYSTKO

Księga Syracha mówi:

Czyny wszystkich ludzi są przed Nim

i nic nie może się ukryć przed Jego oczami.

On wzrokiem sięga od wieku do wieku

i nic nie jest dla Niego dziwne. (Syr 39, 19-20)

Zaś św. Paweł w Liście do Rzymian pisze:

A zwłaszcza rozumiejcie chwilę obecną: teraz nadeszła dla was godzina powstania ze snu. Teraz bowiem zbawienie jest bliżej nas, niż wtedy, gdyśmy uwierzyli.

Noc się posunęła, a przybliżył się dzień. Odrzućmy więc uczynki ciemności, a przyobleczmy się w zbroję światła!

Żyjmy przyzwoicie jak w jasny dzień: nie w hulankach i pijatykach, nie w rozpuście i wyuzdaniu, nie w kłótni i zazdrości.

Ale przyobleczcie się w Pana Jezusa Chrystusa i nie troszczcie się zbytnio o ciało, dogadzając żądzom. (Rz 13, 11-14)

Cały świat spowija ciemność i ludzie sądzą, iż w ciemności nikt nie zobaczy ich złych uczynków, więc sobie grzeszą, nie zważając na nic.

To jest taki paradoks, bo mamy tak rozwiniętą technologię, iż wystarczy coś zrobić, a już cały świat o tym wie w przeciągu chwili; a mimo to ludzie zachowują się, jakby byli niewidzialni.

Skoro świat ludzi dowiaduje się o czynach innych w przeciągu chwili, to myślisz, iż Pan Bóg się o tym nie dowie? Naprawdę? Stwórca całego wszechświata?

Ewelina Szot