Błogosławiony Carlo Acutis i błogosławiony Pier Giorgio Frassati, którzy zostaną wspólnie kanonizowani na Placu św. Piotra w niedzielę 7 września przez papieża Leona XIV, uosabiają nadzieję i dynamizm świętości młodzieżowej w Kościele. Ta kanonizacja, ogłoszona oficjalnie podczas pierwszego publicznego konsystorza papieża Leona XIV, co spotkało się z konsensusem wszystkich kardynałów, jest bardzo oczekiwana, nie tylko dlatego, iż chodzi o dwóch młodych świętych, jednego z początku XX wieku, a drugiego pierwszego świętego XXI wieku, ale także ze względu na wielkie uznanie, z jakim ci spotykają się ze strony współczesnych wiernych.

Realna rzeczywistość: dotrzeć do ludzi z marginesu
W świecie często zahipnotyzowanym wirtualnymi rozrywkami Pier Giorgio Frassati przypomina nam, iż świętość nie rodzi się z ucieczki w świat ekranów, ale ze spotkania z potrzebującymi. Od najmłodszych lat Pier Giorgio bezinteresownie służył ubogim: podarował buty bosemu chłopcu, przeznaczył pieniądze z dyplomu na pomoc potrzebującym, poświęcał swój czas wolny na czyny miłosierdzia, oddając się dobroczynności. Jego działania były zakorzenione w osobistych relacjach i pełnej miłości służbie, przeżywaniu Ewangelii w konkretny i radosny sposób. Dla Pier Giorgio ewangelizacja to były nie tylko słowa, ale konkretna obecność, solidarność z potrzebującymi, poświęcenie się dla ludzi z peryferii cierpienia i wykluczenia.
Znaczące zaangażowanie w świat cyfrowy
Carlo Acutis, „cyber-apostoł Eucharystii”, pokazuje, iż zdyscyplinowane i ukierunkowane zaangażowanie w technologię jest możliwe i owocne. Nie pozwalając, aby świat cyfrowy stał się siedliskiem uzależnienia czy powierzchowności, Acutis uczynił go narzędziem ewangelizacji, zainteresowania i wspólnoty. Stworzył obszerną stronę internetową, na której katalogował cuda eucharystyczne, wykorzystując przy tym swoją „pasję do komputerów i gier wideo” i oddając ją na służbę wierze i globalnej społeczności. Cyfrowa kreatywność Carlo nie była ucieczką, ale misją: „Naszym celem musi być nieskończoność, a nie skończoność” – mawiał, mądrze przypominając swoim rówieśnikom, iż technologia powinna wzmacniać i rozwijać, a nie zastępować poszukiwanie prawdy, piękna i spotkania.

Droga salezjańska: konstruktywna, radosna i apostolska
Obaj święci odzwierciedlają wizję Księdza Bosko dotyczącą dzisiejszej młodzieży: radość, praktyczność i apostolski zapał, przeżywane w codziennym życiu. w tej chwili w świecie salezjańskim istnieje wiele “podwórek cyfrowych” nazwanych imieniem Carlo Acutisa, co świadczy o tym, iż jego duch przez cały czas inspiruje, łącząc wiarę, umiejętności cyfrowe i zaangażowanie na rzecz ubogich. Tworząc w ten sposób rzeczywiste przestrzenie, w których technologia cyfrowa służy Ewangelii i otwiera nowe drogi zaangażowania i integracji.
Carlo dał świadectwo radosnego chrześcijaństwa, żyjąc pogodnie i radośnie, w pełni akceptując swój wiek i zainteresowania, ale łącząc je z żywą wiarą. Troska Carlo o innych, zwłaszcza o wykluczonych i zapomnianych, odzwierciedla zasadę Księdza Bosko dotyczącą miłosiernej dobroci i praktycznej miłości bliźniego. Jego „zestaw do świętości” obejmował codzienną Mszę św., Komunię św., Różaniec, czytanie Biblii, adorację, spowiedź i ofiarną miłość: są to praktyczne kroki dla młodych ludzi, którzy dziś dążą do świętości.
Pier Giorgio był znany jako „Człowiek Błogosławieństw”, z pasją żyjąc Ewangelią w codziennym życiu i zaangażowaniu społecznym. Pomimo swojego uprzywilejowanego “background” w Turynie, wybrał drogę pokory, służby i zaraźliwej radości. Praktyki duchowe Pier Giorgio obejmowały regularną adorację eucharystyczną, nabożeństwo maryjne, do czego doszła czystość, tworząc solidną podstawę duchową, typową dla metody wychowawczej Księdza Bosko, jaką ten stosował wobec swoich wychowanków.
Był głęboko związany ze środowiskiem salezjańskim, uczęszczając na egzaminy przygotowawcze w szkole salezjańskiej i włączając się w różne inicjatywy związane z salezjańską Bazyliką Maryi Wspomożycielki. Aktywnie służył ubogim w Turynie, urzeczywistniając ideę Księdza Bosko dotyczącą zaangażowania młodzieży w miłosierną służbę na rzecz osób marginalizowanych. Jego motto „W górę” stało się okrzykiem bojowym dla członków młodzieżowych stowarzyszeń zakorzenionych w wierze, inspirując młode pokolenia do spełnienia siebie nie w ulotnych przyjemnościach, ale w służbie Chrystusowi i bliźnim.
Zaangażowanie Pier Giorgio w relacje przyjaźni, sport i miłość bliźniego oraz innowacyjność Acutisa w dziele ewangelizacji poprzez prowadzone przez niego strony internetowe i wykorzystanie możliwości wirtualnych pokazują, iż można pogodzić obecność w sieci z zaangażowaniem społecznym, misją i relacjami. Każdy z tych młodych świętych pokazuje, iż wybory – stojące pod znakiem konsumpcji cyfrowej i konkretnych działań w świecie rzeczywistym – kształtują przyszłe życie, a świętość obejmuje wszystkie wymiary życia.
Wzory dla dzisiejszej młodzieży
Carlo Acutis i Pier Giorgio Frassati zachęcają młodych ludzi do powrotu do zdrowych relacji i służby w realnym życiu, do wykorzystania technologii do konstruktywnej i znaczącej ewangelizacji oraz do dążenia do autentycznego szczęścia zakorzenionego w Chrystusie. W ich przypadku świętość nie jest nostalgiczna, ale bardzo współczesna: jest zachętą do przezwyciężenia samotności, uzależnienia i bierności oraz do stania się świadkami nadziei zarówno w świecie wirtualnym, jak i rzeczywistym.
Kanonizacja, która inspiruje
Ich kanonizacja będzie źródłem wielkiej zachęty, ukierunkowania i inspiracji dla młodych ludzi na całym świecie, zachęcając ich do mierzenia wyżej i dążenia do wyższych ideałów. Carlo Acutis i Pier Giorgio Frassati pokazują, iż można prowadzić wartościowe życie jako dobrzy chrześcijanie i uczciwi obywatele w kontekście wyzwań związanych ze współczesnym społeczeństwem. Ich świadectwo potwierdza, iż prawdziwe szczęście tkwi w wierze, służbie i uczciwości, przypominając młodym ludziom, iż oni również są powołani, aby być światłem, nadzieją i budowniczymi lepszego świata. Dziedzictwo związane z tymi świętymi, zakorzenione w tradycji salezjańskiej, stanowi zaproszenie skierowane do każdego młodego człowieka: „W górę!” w codziennym życiu, w służbie i, dlaczegóż by nie, w misji cyfrowej, kształtując nowe pokolenie świętych w działaniu i obecności.