Bł. Filipina Mareri.

28 marca.

BŁ. FILIPINA MARERI.

Źródło: Żywoty Świętych z dodatkiem rozmyślań, modłów i rycin napisał Ks. Julian Antoni Łukaszkiewicz, Honorowy Kap. Bazyliki Lor., 1931r.

Pochodziła z bogatego rodu Marerich, którzy posiadali zamek we Włoszech, w pobliżu Rieti. Wychowana przez rodziców pobożnie, rosła Filipina szczęśliwie w otoczeniu rodziny, kochana przez wszystkich dla swej urody, łagodności, poczciwości i miłego obejścia. Modlitwa, nauki i prace manualne zajmowały jej dzień cały. — Gdy dorosła, starało się o jej rękę kilku młodzieńców, ale Filipina postanowiła o swym losie inaczej. Święty Franciszek z Asyżu często ze swymi uczniami stawał gospodą w zamku Marerich. Miewał wówczas nauki w kaplicy zamkowej, a słuchali go z natężoną uwagą nie tylko właściciele zamku, ale służba zamkowa i okoliczni wieśniacy. Rady i upomnienia Św. Franciszka wielkie wrażenie robiły zawsze na Filipinie. Pod ich to wpływem postanowiła porzucić życie światowe, i w ciszy klasztornej poświęcić się na Służbę Panu Bogu. — Zamysłom jej sprzeciwiała się rodzina gwałtownie, ale świątobliwa panienka nie dała się niczym odstraszyć. Z kilkoma dziewicami opuściła dom rodzicielski, i osiadła z nimi w jaskiniach na skalistej górze, wiodąc tu żywot umartwiony i bogomyślny. Wyśmiewał ją brat Tomasz, iż obcięła swe włosy wspaniałe, i ubrała biedną szatę zgrzebną, iż będąc panią, z żebranego żyje chleba, — ale i szyderstwa nie pomogły. Wnet Tomasz musiał schylić czoło przed umartwieniem, pobożnością, i pokutniczym żywotem swej siostry. Przeprosił ją, a skoro stanowczą była jej wola służyć Panu Bogu wyłącznie, zbudował dla niej klasztor i kościół w pobliżu Rieti. Tu zamieszkała Filipina ze swymi towarzyszkami, i urządziła życie zakonne na wzór Św. Klary, według Reguły Św. Franciszka. Ze wszystkich stron zbiegały się pod jej kierownictwo córki wysokich rodów, i pracując nad swym udoskonaleniem, niosły pomoc bliźnim nawiedzając chorych, przygotowując na dobrą śmierć, lub ucząc w szkołach dziewczęta. Filipina, jako ksieni klasztoru, świeciła wszystkim dobrym przykładem, łagodnością, pobożnością, umartwieniem i gorliwością. Zmarła dnia 16 lutego w r. 1236, a Pan Bóg wsławił ją wielu cudami po śmierci. Papież Pius VII zaliczył ją w poczet błogosławionych 1806 roku.

Punkty do rozmyślania.

Św. Filipina była łagodną, ale łagodność nie była u niej wypływem niedołęstwa, ale połączoną była z mocą i stałością.

Była miłą, łagodną i posłuszną dla rodziny, gdy jej jednak przeszkody stawiano w obraniu zakonnego życia, okazała hart woli i niezłomność.

Gdzie nie chodziło o rzeczy ważne, tam kierowała się łagodnością, którą pewniej i skuteczniej pozyskiwała sobie ludzi, niż surowością i ścisłością. Naśladuj ją w tej cnocie.

Modlitwa.

Chwalebna Panno, Błogosławiona Filipino, która pogardziłaś bogactwami tego świata, a obrałaś sobie życie pokutne i umartwione, uproś nam u Boga te Łaskę, aby uciechy światowe nie zaćmiły naszego zmysłu ze szkodą naszego zbawienia. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

© salveregina.pl 2024