Będzie nowa błogosławiona?

Lekarka, opiekunka chorych, działaczka społeczna. W 1974 r. adoptowała porzuconą w gdyńskim szpitalu dziewczynkę, Marię. Rozpoczął się proces beatyfikacyjny brutalnie zamordowanej lekarki Aleksandry Gabrysiak.

źródło: ks. pt/KAI | Tygodnik Niedziela | 27 października 2024 | https://www.niedziela.pl/artykul/106436/Brutalnie-zamordowana-Aleksandra Fot. Diecezja Elbląska Dziękujemy, iż czytasz ten artykuł. jeżeli chcesz być na bieżąco zapraszamy do zapisania się do newslettera.

Rozpoczęcie procesu

26 października 2024 roku rozpoczął się w Elblągu proces beatyfikacyjny Aleksandry Gabrysiak. W uroczystości tej uczestniczyły środowiska medyczne, rodzina i przyjaciele, a także wierni świeccy. Postulator procesu, ks. dr Marcin Pinkiewicz, przypomniał, iż jednym z kluczowych elementów procesu będzie zbadanie heroiczności cnót Aleksandry – jej bezgranicznej miłości do bliźniego, odwagi i wytrwałości. Szczególna rola w tym procesie przypada również świadkom życia Sługi Bożej Aleksandry, którzy mogą zaświadczyć o jej cnotach, wierze i zaangażowaniu.

Ofiarność i służba

Aleksandra Gabrysiak, dziś uznawana za Sługę Bożą, była postacią niezwykle wyrazistą, a jej życie świadczyło o głębokiej wierze i bezinteresownym poświęceniu dla drugiego człowieka. W swym życiu zawodowym i osobistym, jako lekarka, poświęciła się nie tylko dla pacjentów, ale także dla osób wykluczonych, uzależnionych, opuszczonych i samotnych. To właśnie jej ofiarność, pokorna służba oraz codzienna praktyka życia duchowego sprawiły, iż w tej chwili Kościół katolicki rozważa jej beatyfikację.

Aleksandra Gabrysiak urodziła się 16 kwietnia 1942 roku w Radzyminie. Po ukończeniu studiów medycznych w Gdańsku rozpoczęła pracę lekarską, którą traktowała jako misję. To właśnie z takiej postawy zrodziła się jej głęboka więź z Bogiem, codzienna Eucharystia i częsta spowiedź, które były dla niej fundamentem duchowego wzrostu. Gabrysiak postanowiła jeszcze bardziej związać swoje życie z Chrystusem, składając wieczystą profesję w świeckim instytucie życia konsekrowanego w 1976 roku. Była to decyzja na zawsze, oddanie się Bogu w pełni, jako lekarz i jako osoba konsekrowana, realizująca swoją duchowość w życiu świeckim.

Macierzyństwo

Aleksandra nie tylko leczyła chorych, ale troszczyła się również o tych, którzy nie mieli nikogo bliskiego – adoptowała Marię, porzuconą dziewczynkę z gdyńskiego szpitala. Poświęcenie Aleksandry wyrażało się także w działaniach charytatywnych i społecznych. Była zaangażowana w prace Klubu Inteligencji Katolickiej w Elblągu, współtworzyła Dom Samotnej Matki i pomagała w miejscowym Domu dla Bezdomnych. Aleksandra docierała także do więźniów, którym przynosiła pocieszenie, pomoc duchową i praktyczną.

Ważnym wymiarem jej życia była pomoc osobom uzależnionym i ich rodzinom. Była blisko związaną z osobami potrzebującymi, co niestety doprowadziło ją do tragicznej śmierci. 6 lutego 1993 roku została zamordowana wraz ze swoją córką w ich mieszkaniu przez jednego z podopiecznych. Jej pogrzeb był publiczną manifestacją wiary, a wspólnota katolicka wyraziła ogromny szacunek i wdzięczność dla tej niezwykłej kobiety.

Aleksandra Gabrysiak była przykładem heroicznej miłości chrześcijańskiej, a jej śmierć ukazuje głęboką tajemnicę ofiarnej służby bliźniemu. W jej historii widać ślad żywego Boga, działającego przez ludzi gotowych oddać swoje życie na wzór Jezusa Chrystusa. To właśnie dlatego dziś jest kandydatką na ołtarze – jako świadectwo miłości do drugiego człowieka, będącej odpowiedzią na Boże wezwanie do świętości.