W archidiecezji warszawskiej obchody Dnia Życia Konsekrowanego 2 lutego rozpoczęły się w kościele sióstr wizytek. Tam o godz. 15 osoby konsekrowane spotkały się na modlitwie Koronką do Miłosierdzia Bożego. Następnie wszyscy procesyjnie przeszli do archikatedry warszawskiej, gdzie uroczystej mszy św. przewodniczył metropolita warszawski abp Adrian Galbas.
Abp Galbas przypomniał w homilii, iż od czasów św. Jana Pawła II, to dzień szczególnie poświęcony osobom konsekrowanym, od których Kościół oczekuje przede wszystkim życia radykalnie poświęconego Bogu. Gdy przeżywamy nasze spotkanie w Roku Jubileuszowym, który w centrum stawia nadzieję, wypada rozważyć dziś związek między konsekracją zakonną, a nadzieją i zapytać: w jaki sposób osoby zakonne są, albo mogą być pielgrzymami nadziei? – rozważał duchowny.
Podkreślił, iż o pierwszym wymiarze tego związku mówił już papież Benedykt XVI, który wyjaśnił, iż osoby konsekrowane wyrzekają się szatana i grzechu, ale także pewnego dobra. To z czego dobrowolnie zrezygnowaliśmy jest dobre! Aktywne życie seksualne jest czymś dobrym i pięknym, możliwość spłodzenia potomka, bycie ojcem, czy matką jest czymś dobrym i pięknym – wyliczał. Wolność jest wielkim Bożym darem, jest czymś dobrym, jest ludzkim prawem i znakiem godności człowieka. A jednak temu wszystkiemu powiedzieliśmy: „poświęcam”, „oddaję” „składam w ofierze”, „ofiarowuję” – wskazał.
Abp Galbas wyjaśnił, iż to poświęcenie ma głęboki sens, ponieważ jest odpowiedzią na Bożą miłość, która jest pierwsza. Tak przeżywana konsekracja pomoże nam też przeżywać trudne doświadczenia w naszym życiu, bo przecież zaufanie Bogu, nie chroni nas przed tym, co trudne. Zrozumiemy jednak i zaakceptujemy to, iż los Chrystusa, jest losem ludzi chrystusowych – zaakcentował.
Metropolita warszawski podkreślił, iż nie jest to prosta droga, jednak w każdej „godzinie krzyża” warto spojrzeć na Maryję, która „dodaje otuchy i pewności, iż to wszystko, choć takie trudne, a często takie niezrozumiałe, ma jednak sens i iż skończy się zwycięstwem, zmartwychwstaniem, chwałą i radością, której nikt nam nie odbierze (por. J 15,22)”.
Dodał, iż konsekracja łączy się z nadzieją, również dlatego, iż to akt wynagrodzenia Bogu za nieumiejętność korzystania z Jego darów. Gdy dzisiaj dobry dar seksualności tak często jest używany źle, gdy jest w tak rozmaity, coraz bardziej perwersyjny sposób zanieczyszczany – zakonnicy i zakonnice mówią: czystość i wierność. Gdy dzisiaj prawie każdy chce rządzić, a prawie nikt nie chce służyć, gdy dzisiaj prawie każdy chce mówić, a prawie nikt nie chce słuchać – zakonnicy i zakonnice mówią: posłuszeństwo i duch służby – zauważył abp Galbas.
Wyjaśnił, iż jako pielgrzymi nadziei osoby konsekrowane opiekują się tymi, którym tej nadziei zabrakło. Ludźmi zdesperowanymi, biednymi duchowo, materialnie, intelektualnie. Biednymi jakkolwiek. Nie tylko każda wspólnota zakonna powinna podejmować taką posługę, ale powinien to robić każdy jeden zakonnik i każda jedna zakonnica, konsekrowana wdowa i dziewica. To nas weryfikuje wobec świata i wobec naszego charyzmatu – powiedział.
Abp Galbas podziękował wszystkim osobom konsekrowanym za ich posługę i prosił o dalsze poświęcenie służbie Bożej. Nie tylko dla swojego prywatnego dobra i nie tylko dla dobra waszych Instytutów, ale dla dobra całego Kościoła. Proszę byście byli pielgrzymami nadziei – podsumował.
Po homilii osoby konsekrowane odnowiły swoje śluby zakonne lub przyrzeczenia.
W archidiecezji warszawskiej posługuje ok 2 tys. sióstr zakonnych i ok. 500 zakonników. Są też członkowie instytutów świeckich, dziewice konsekrowane i wdowy.
W Kościele katolickim 2 lutego przypada Dzień Życia Konsekrowanego, który ustanowił w 1997 r. papież Jan Paweł II, stwarzając okazję do głębszej refleksji całego Kościoła nad darem życia poświęconego Bogu. Siostry i bracia zakonni, a także członkowie instytutów świeckich, stowarzyszeń życia apostolskiego, pustelnicy, dziewice i wdowy podobnie jak Jezus w świątyni Jerozolimskiej, ofiarowują swoje życie na wyłączną służbę Bogu.
Tradycyjnie 2 lutego w kościołach w Polsce odbywa się zbiórka na potrzeby zakonów klauzurowych.
KAI, kh/archwwa.pl
Źródło
atom
