Przewodnik prawdziwej pobożności
Brunon Vercruysse SI
1886 rok.
czyli
NOWE PRAKTYCZNE ROZMYŚLANIA
na każdy dzień roku
O Życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa ku użytkowi wiernych,
którzy żyjąc wśród świata, dążą do doskonałości.
TOM II
(od 1 lipca do 31 grudnia)
NIHIL OBSTAT.
Gdy książka pod tytułem: „Przewodnik prawdziwej pobożności czyli Nowe, praktyczne rozmyślania na każdy dzień roku Życia Pana naszego Jezusa Chrystusa zgodną jest we wszystkim z przepisami Wiary Świętej Katolickiej i moralności i bardzo pożyteczną tak dla osób duchownych jako też świeckich, przeto daje jej Ordynariat Metropolitalny najchętniej aprobatę i zaleca ją wiernym do czytania.
OD OBDYNABTATD METBOPOL. O. Ł.
Lwów, dnia 11 sierpnia 1885.
+ Seweryn
Arcybiskup.
Modlitwa przed rozmyślaniem.
O Panie mój i Boże! Wierzę mocno, iż jesteś tutaj obecny i iż Oczy Twoje ku mnie są zwrócone; upadam przed Tobą na kolana, czując się niegodnym stanąć przed Obliczem Twoim, pełen jednak ufności w Twą nieskończoną Dobroć, błagam Cię pokornie o Łaskę, bym to rozmyślanie odprawił na Twoją większą Chwałę i mój duchowny pożytek. Oświeć mój rozum, wzrusz serce moje, wzmocnij mą wolę, abym Cię lepiej poznał, bardziej ukochał i wierniej Tobie służył.
O tę Łaskę proszę za wstawieniem się Najświętszej Panny Maryi, moich Świętych Patronów i Patronek, i mego Anioła Stróża. Amen.
Modlitwie tej towarzyszyć musi nasza własna wewnętrzna praca, — niemniej sumiennie zachować należy pobożne praktyki i przepisy, podane przez mistrzów życia duchownego, od których zachowanie prawie cała wartość rozmyślania zależy.
Przepisy te są:
1) Wieczorem zastanowić się dobrze nad punktami rozmyślania i to tak, jak gdybyśmy je mieli nazajutrz innym powtórzyć — zajmować należy nimi myśli nasze, kładąc się do snu i ze snu się budząc — w modlitwie też porannej prosić o Łaskę dobrego rozmyślania.
2) Przed modlitwą przygotowawczą spytać się samego siebie: W czyjejże obecności mam stanąć za chwilę?…. i dlaczego?…
3) Przy końcu rozmyślania zmówić: „Ojcze nasz” lub „Zdrowaś Marya“ i zrobić krótki jakby egzamin, jak też to rozmyślanie odprawiłem? o ile dobrze, podziękuję Panu Bogu za to, o ile źle, zastanowię się, z jakiej to przyczyny, aby je na przyszły raz usunąć.
4) o ile dla wielkiego osłabienia ciała lub znużenia umysłu czujemy się niezdolnymi do odprawienia rozmyślania, to przejdźmy przynajmniej w myśli wszystkie czynności, które w tym dniu nas czekają. Pomyślmy nad tym, jak dobrze je wypełnić — dobrze wobec Pana Boga i wobec ludzi — postanówmy silnie tak je wykonać i prośmy Pana Boga, by raczył każdą czynność nasze pobłogosławić.
5) Możemy także oskarżać się przed Panem Bogiem z dziecięcą prostotą i ufnością, tak jak się oskarżamy przy Świętej Spowiedzi…. z naszej nieudolności w rozmyślaniu, z naszej nędzy duchowej, z naszych błędów i braków, wyliczając je szczegółowo.
Uniżmy, upokórzmy się w ten sposób przed Panem Bogiem i po tej modlitwie bądźmy cierpliwszymi, zgodniejszymi z Wolą Bożą i gorliwymi w wypełnianiu dobrych uczynków — oto co nazywamy także rozmyślaniem bardzo dobrze odprawionym. „Z owocu drzewo bywa poznane”, powiedział Pan Jezus. „Ex fructu arbor agnoscitur” (Mat. XII, 33).
I. Wyobraź sobie Pana Jezusa, mówiącego do rzeszy, która Go słucha z wielką uwagą.
II. Proś o Łaskę, aby twa wiara wydała zbawienny owoc świątobliwości.
I. Punkt.
Niepłodna figa, obraz duszy chrześcijańskiej.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE [*]. Gdy żydzi przyszli oznajmić Panu Jezusowi straszną karę, którą Piłat wymierzył za bunt Galilejczyków, Pan Jezus skorzystał z tej sposobności i przestrzegł ich przypowieścią, iż oni i cały naród żydowski nie mniej surowo będą ukarani, jeżeli opierać się będą Łaskom, tak obficie na nich płynącym, i nie wydadzą owoców, tj. dobrych uczynków, zasługujących na zbawienie. Powiedział im tedy tą przypowieść: Miał pewien człowiek figowe drzewo, wsadzone w winnicy swojej: i przyszedł, szukając na nim owocu i nie znalazł. I rzekł do ogrodnika: Oto trzy lata są jako przychodzę, szukając owocu na tej fidze, a nie znajduję. Wytnijże ją, po co i ziemię wyjaławia? A on odpowiedziawszy, rzekł mu: Panie, zaniechaj jej, i na ten rok, aż ją okopię i obłożę gnojem. Może wyda owoc: a jeżeli nie, potem ją wytniesz (Łuk. XIII).
ZASTOSOWANIE. W tej przypowieści Zbawiciel nie tylko żydów miał na myśli, ale i nas wszystkich, których uprzedził nadzwyczajnymi Darami Swej Łaski. Ty więc, o duszo chrześcijańska, powinnaś to szczególnie do siebie zastosować, ty, którą Pan Bóg posadził w żyznym Ogrodzie Kościoła Swojego, którą pielęgnowano tak starannie, odżywiano taką obfitością rosy niebieskiej! A gdzież są owoce? Gdzież postęp w cnocie, którego od dawna Pan Bóg ma prawo żądać od ciebie? Niestety, nie ma ani owoców ani postępu, ale martwota, pochodząca z odrzucenia Łask wielu. Proś Pana Boga o światło.
UCZUCIA [**]. Zawstydzenie. — Zbawienna bojaźń. — Żal.
POSTANOWIENIE [***]. Napraw przeszłość, podwajając na przyszłość gorliwość swoją.
II. Punkt.
Potępienie drzewa figowego, czyli duszy chrześcijańskiej.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Zważ to złe, jakie w skutek martwoty, czyli niepłodności twej duszy popełniłeś: Pana Boga pozbawiłeś należnej Chwały; Pana Jezusa, Zbawiciela twego, pozbawiłeś Owoców Bolesnej Męki; bliźniego pozbawiłeś dobra i pożytków, które mogłeś przynieść gorliwością i budującym przykładem; rodzinę pozbawiłeś Błogosławieństwa i Darów Bożych, które przez ciebie mogły na nią spłynąć; a nareszcie skrzywdziłeś samego siebie dobrowolnie pozbawiając się wielkiego skarbu zasług… Wejdź w szczegóły, a przekonasz się. Zważ jeszcze, na jakie niebezpieczeństwo naraża cię ta niepłodność duszy; zrozumiesz, pojmiesz całą jej grozę, gdy wspomnisz na Słowa Zbawiciela: Wszelkie drzewo, nie rodzące owocu dobrego, będzie wycięte i w ogień wrzucone… niepożytecznego sługę wrzućcie do ciemności zewnętrznej. Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów! (Łuk. XIII i III. Mat. XXV).
ZASTOSOWANIE. W tym niepłodnym drzewie, czyli w tym słudze niepożytecznym, potępionym Wyrokiem Zbawiciela, spostrzegasz może dobrze ci znajomych, którzy wiele dobrego obiecywali, ale ostygając coraz bardziej w pierwotnej gorliwości, coraz mniej wydawali dobrych owoców, aż przyszli do zupełnej martwoty, i jako drzewo bezużyteczne w ogień wieczny wrzuceni zostali!… O, jakże te myśli zdolne natchnąć nas zbawienną bojaźnią i dobrymi postanowieniami!
UCZUCIA. Dziękuj Panu Bogu za Jego cierpliwość i Miłosierdzie. Proś Go o światło i siłę, bez których nie zdołasz się poznać i poprawić.
POSTANOWIENIE. Otwórz zupełnie serce swe spowiednikowi i słuchaj jego rady, aby cię nie uwiodły ani bezpodstawne obawy, ani fałszywe bezpieczeństwo.
III. Punkt.
Czas udzielony drzewu figowemu, czyli duszy chrześcijańskiej.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE. W osobie miłosiernego i gorliwego ogrodnika, który prosił o rok zwłoki dla drzewa figowego, poznaj Pana naszego Jezusa Chrystusa, który jako człowiek wstawia się za tobą do Ojca Niebieskiego i wyprasza dla ciebie przedłużenie życia ku poprawie i nowe Łaski. W takiej to postaci prześlicznej, w której tyle znajdujesz pociechy i zachęty, Jan Święty maluje nam Zbawiciela świata: Rzecznika, mówi, mamy u Ojca, Jezusa Chrystusa sprawiedliwego. Advocatum habemus apud Patrem, Jesum Christum justum. (I. Jan L. II).
ZASTOSOWANIE. Na tę myśl otwórz serce swoje uczuciom ufności, zdobądź się na odwagę i zawołaj z Apostołem: Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia, więc będę korzystał z czasu i pomocy, której mi teraz udziela, udam się do Jego zastępcy, który mną w Jego Imieniu kieruje i powiem mu z całą prostotą: podaj mi środek przeciw oschłości i oziębłości mej duszy, aby życie moje wydało owoce świątobliwości: szczerze obiecuję i silnie postanawiam użyć go z największą gorliwością, chociażby mnie to kosztować miało nie wiem ile pracy i walki.
ROZMOWA DUSZY [****] z twoim Świętym Aniołem Stróżem, świadkiem twoich niewierności, ale także i dobrych postanowień.
Zachęcamy do:
- uczczenia Najświętszej Maryi Panny Królowej Różańca Świętego ku czci Jej poświęconym: Miesiąc październik poświęcony ku czci Różańca Świętego — dzień 9
- Dzieci w hołdzie i czci dla Królowej Różańca Świętego – dzień 9
- uczczenia Świętych Aniołów Stróżów w miesiącu Październiku ku Ich czci poświęconym: Miesiąc Październik ku czci Świętych Aniołów Stróżów – dzień 9
Poznaj także żywot Św. Ludwika Bertranda, Dominikanina napisanego przez:
- O. Prokopa Kapucyna.
- X. Juliana A. Łukaszkiewicza.
Poznaj także żywot Św. Dionizego Ateńskiego napisanego przez
- O. Prokopa Kapucyna.
- X. Piotra Skargę T.J.
[*] Ażeby ta książka rozmyślań nie stała się tylko książką czytań duchowych, należy zatrzymać się chwilkę i celem jasnego zrozumienia zastanowić się dobrze nad każdym głównym zdaniem rozważania i zastosowania, tak jak gdyby każde zdanie tworzyło osobny ustęp. Twoje własne myśli i uwagi oświecą cię i wzruszą więcej, niż wszystkie inne, podane przez innych. Bylibyśmy użyli tej formy zdań oddzielonych ustępami, gdyby nie to, iż wtedy objętość książki stałaby się o wiele obszerniejszą, a tym samym i cena wyższą.
[**] Wzbudzaniu uczuć należy poświęcić jak najwięcej czasu, gdyż przez nie tylko rozmyślanie, czyli medytacja staje się modlitwą. One zapalą i rozniecą w nas ogień Miłości Bożej. One rozmyślaniu naszemu nadadzą pewnego namaszczenia i utrzymają nas przez cały dzień w gorącości ducha. Niepodobna też, aby w ciągu rozmyślania nie obudziło się w nas wiele innych uczuć, które, jak już wspomnieliśmy, są nierównie skuteczniejsze, bo pochodzą z głębi własnej duszy lub z natchnienia Bożego.
[***] Nie dosyć jest czynić dobre postanowienia, należy przede wszystkim zachęcić się i zmusić moralnie do wykonania powziętych postanowień. W tym celu należy uważnie rozbierać motywy czyli pobudki, jakimi są:
1) Wielkie korzyści, wypływające z wiernego wypełnienia dobrych postanowień w tym i przyszłym życiu.
2) Słuszność i sprawiedliwość. Czegóż bowiem wymagają od nas przyrzeczenia dane na Chrzcie Świętym?… sama nazwa Chrześcijanina…. ucznia i naśladowcy Jezusa Chrystusa? Jako też krótkość i wartość czasu?
3) Wielka łatwość wykonania… wszystko się ogranicza na kilku niewielkich usiłowaniach, na kilku umartwieniach, które Łaska Boża jeszcze łatwiejszymi czyni.
4) Radość. Jakże gładkim zadowoleniem napełnia nas trud lub ofiara podjęta z miłości ku Panu Bogu. A przede wszystkim jakąż to pociechę będziemy z tego mieli w godzinę śmierci.
5) W końcu konieczność dobrych postanowień wykonanych czynem. Ale jednego potrzeba (Łuk. X. 42), powiedział Pan Jezus, jednej tylko rzeczy, tj. bym się uświęcił i zbawił, a do tego konieczne mi są dobre, a silne i skuteczne postanowienia.
[****] Rozmowa duszy czyli adekwatna modlitwa jest bardzo zaleconą przez mistrzów życia duchownego. Uczucia i postanowienia, podane w punktach rozmyślania, dostarczą zawsze obfitego do niej przedmiotu. Można ją częściej powtarzać prowadząc raz z tą, drugi raz z inną osobą Trójcy Przenajświętszej, albo z Przeczystą Boga Rodzicielką. Albo z którym ze Świętych Patronów swoich, według własnej pobożności i natchnienia. W rozmowie duszy, czyli w modlitwie, zakończającej rozmyślanie, jest rzeczą bardzo pożyteczną ofiarować Panu Bogu praktyczne postanowienia na ten dzień i prosić Go usilnie o Łaskę wytrwania.
Częstokroć tracimy cały owoc rozmyślania, jeżeli nie czynimy praktycznych postanowień na ten właśnie dzień, w którym rozmyślamy, albo nie prosimy gorąco o pomoc z Nieba, do wykonania dobrych postanowień, rachując zbyt wiele na własne siły.
Rozważania duchowe należy zakończyć odmówieniem „Ojcze nasz“ lub „Zdrowaś Marya”.
© salveregina.pl 2024
![Kościół wstrząśniętych i chwiejnych [FELIETON]](https://misyjne.pl/wp-content/uploads/2021/10/cathopic_1493939959252158.jpg)
