🔉9 LIPCA. Rozmyślanie. Pan Jezus naucza na górze – O przymiotach człowieka oddanego apostolskiej gorliwości.

salveregina.pl 2 miesięcy temu

Zdjęcie: Przewodnik prawdziwej pobożności

Przewodnik prawdziwej pobożności

Brunon Vercruysse SI

1886 rok.

Zobacz imprimatur

czyli

NOWE PRAKTYCZNE ROZMYŚLANIA

na każdy dzień roku

O Życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa ku użytkowi wiernych,

którzy żyjąc wśród świata, dążą do doskonałości.

TOM II

(od 1 lipca do 31 grudnia)

NIHIL OBSTAT.

Gdy książka pod tytułem: „Przewodnik prawdziwej pobożności czyli Nowe, praktyczne rozmyślania na każdy dzień roku Życia Pana naszego Jezusa Chrystusa zgodną jest we wszystkim z przepisami Wiary Świętej Katolickiej i moralności i bardzo pożyteczną tak dla osób duchownych jako też świeckich, przeto daje jej Ordynariat Metropolitalny najchętniej aprobatę i zaleca ją wiernym do czytania.

OD OBDYNABTATD METBOPOL. O. Ł.

Lwów, dnia 11 sierpnia 1885.

+ Seweryn

Arcybiskup.

Modlitwa przed rozmyślaniem.

O Panie mój i Boże! Wierzę mocno, iż jesteś tutaj obecny i iż Oczy Twoje ku mnie są zwrócone; upadam przed Tobą na kolana, czując się niegodnym stanąć przed Obliczem Twoim, pełen jednak ufności w Twą nieskończoną Dobroć, błagam Cię pokornie o Łaskę, bym to rozmyślanie odprawił na Twoją większą Chwałę i mój duchowny pożytek. Oświeć mój rozum, wzrusz serce moje, wzmocnij mą wolę, abym Cię lepiej poznał, bardziej ukochał i wierniej Tobie służył.

O tę Łaskę proszę za wstawieniem się Najświętszej Panny Maryi, moich Świętych Patronów i Patronek, i mego Anioła Stróża. Amen.

Modlitwie tej towarzyszyć musi nasza własna wewnętrzna praca, — niemniej sumiennie zachować należy pobożne praktyki i przepisy, podane przez mistrzów życia duchownego, od których zachowanie prawie cała wartość rozmyślania zależy.

Przepisy te są:

Pokaż przepisy

1) Wieczorem zastanowić się dobrze nad punktami rozmyślania i to tak, jak gdybyśmy je mieli nazajutrz innym powtórzyć — zajmować należy nimi myśli nasze, kładąc się do snu i ze snu się budząc — w modlitwie też porannej prosić o Łaskę dobrego rozmyślania.

2) Przed modlitwą przygotowawczą spytać się samego siebie: W czyjejże obecności mam stanąć za chwilę?…. i dlaczego?…

3) Przy końcu rozmyślania zmówić: „Ojcze nasz” lub „Zdrowaś Marya“ i zrobić krótki jakby egzamin, jak też to rozmyślanie odprawiłem? o ile dobrze, podziękuję Panu Bogu za to, o ile źle, zastanowię się, z jakiej to przyczyny, aby je na przyszły raz usunąć.

4) o ile dla wielkiego osłabienia ciała lub znużenia umysłu czujemy się niezdolnymi do odprawienia rozmyślania, to przejdźmy przynajmniej w myśli wszystkie czynności, które w tym dniu nas czekają. Pomyślmy nad tym, jak dobrze je wypełnić — dobrze wobec Pana Boga i wobec ludzi — postanówmy silnie tak je wykonać i prośmy Pana Boga, by raczył każdą czynność nasze pobłogosławić.

5) Możemy także oskarżać się przed Panem Bogiem z dziecięcą prostotą i ufnością, tak jak się oskarżamy przy Świętej Spowiedzi…. z naszej nieudolności w rozmyślaniu, z naszej nędzy duchowej, z naszych błędów i braków, wyliczając je szczegółowo.

Uniżmy, upokórzmy się w ten sposób przed Panem Bogiem i po tej modlitwie bądźmy cierpliwszymi, zgodniejszymi z Wolą Bożą i gorliwymi w wypełnianiu dobrych uczynków — oto co nazywamy także rozmyślaniem bardzo dobrze odprawionym. „Z owocu drzewo bywa poznane”, powiedział Pan Jezus. „Ex fructu arbor agnoscitur” (Mat. XII, 33).

I. Zobacz Pana Jezusa, siedzącego na górze w pośród Apostołów.

II. Proś o przymioty, którymi odznaczają się ludzie obdarzeni prawdziwie apostolską gorliwością. Chrystus Pan żąda, aby byli: Solą ziemi i światłością świata.

I. Punkt.

Sól ziemi.

ROZWAŻANIE DUCHOWNE [*]. Tak liczne za dni naszych pobożne zgromadzenia i kongregacje męskie i żeńskie mają prawie wszystkie na celu uczynki miłosierdzia i gorliwości, a zatem słusznie rzec by można, iż ci, którzy biorą w nich udział, chociaż nie są kapłanami, jednak powinni być wszyscy apostołami. Do nich to więc zwraca się Pan Jezus, gdy w onej symbolicznej mowie naucza Apostołów, iż powinni być solą ziemi. Oto Jego własne Słowa: „Wy jesteście solą ziemi. jeżeli sól zwietrzeje, czym ją posolić?” (Mat. V).

ZASTOSOWANIE. Chcesz wiedzieć, czy jesteś tą solą ziemi, o jakiej mówi Zbawiciel? Zastanów się uważnie nad naturalnymi własnościami soli, ona chroni od zepsucia pokarmy i nadaje im smak przyjemny. Oto czym ty masz być dla dusz, powierzonych twej gorliwości, czy to dla ubogich i chorych, których nawiedzasz lub z którymi przebywasz. Powinieneś swą gorliwością i innymi sposobami chronić ich dusze od zepsucia i uczynić je przez zasługę, jaką daje cnota, miłymi w oczach Pana Boga. Niezaprzeczenie jest to dziełem Łaski, ale Łaska żąda naszego współdziałania. Cóżeś uczynił i co zwykłe czynisz, aby godnie z tą Łaską współdziałać?

UCZUCIA [**]. Proś o ten dar, jakiego Św. Paweł Apostoł życzył Koloseńczykom w tych słowach: Mowa wasza niech będzie przyjemną solą obruszona (B. IV.)

POSTANOWIENIE [***]. Licz zawsze więcej na Łaskę, aniżeli na twoje własne siły.

II. Punkt.

Światłość świata.

ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Pan Jezus powiedziawszy Swoim Apostołom, iż są solą ziemi, dodaje zaraz, iż oprócz tego są Oni światłością świata, iż Ich powołaniem jest: rozproszyć ciemności i wykorzenić rozliczne błędy bałwochwalstwa. Na mocy tego powołania Apostołowie mieli zapoznać całą ziemię z prawdziwym Bogiem i sprawić, aby Mu wszyscy cześć oddali i wiernie Mu służyli. Mieli nawrócić i uświęcić cały rodzaj ludzki. Wiemy, jak wiernie spełnili Swoje szczytne posłannictwo. Św. Paweł Apostoł, mówiąc do Chrześcijan z Miletu, daje nam pojęcie o tej żarliwości: Wy wiecie, jakom od pierwszego dnia, któregom wszedł i do Azji, nie opuścił nauczać was jawnie po domach, jakom w nocy i we dnie nie przestawał napominać z was każdego ze łzami. (Dzieje Ap. XX).

ZASTOSOWANIE. Tak działa żarliwy Chrześcijanin zawsze i wszędzie: w każdym zetknięciu się z bliźnim znajduje sposobność powiedzenia choćby jednego słowa, które zapala światłość i w umyśle, a ogień Bożej Miłości w sercu; zawsze i wszędzie jest kaznodzieją, nie będąc nigdy natrętnym. Światłość i namaszczenie, którego zaczerpnął w modlitwie, mimowolnie wylewa się z jego serca w słowach. Rzec by można, iż rozstając się z nim, odchodzi się zawsze bardziej oświeconym, bardziej do cnoty skłonnym. Czy poznajesz siebie w tym obrazie?

UCZUCIA. Ukorz się przed Panem Bogiem, iż umysł twój i serce twoje pozostało tak nieczułe na sprawy Boże.

POSTANOWIENIE. Badaj siebie często, czy posiadasz dar i sztukę zarazem pożytecznego rozmawiania z bliźnim?

III. Punkt.

Wzór chrześcijańskiej doskonałości.

ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Nie może się miasto ukryć na górze osadzone. Tak niechaj świeci światłość wasza przed ludźmi, aby widzieli uczynki wasze dobre i chwalili Ojca waszego, który jest w Niebiesiech (Mat. V). Określa tu Boski nasz Zbawiciel wyraźnie, jaki powinien być trzeci przymiot Apostołów i wszystkich tych, którzy w Ich ślady wstępują, to jest, iż wystawieni zawsze na oko ludzkie, powinni być przedmiotem zbudowania, prowadząc innych ku dobremu wymową czynów, wymową bardziej przekonującą, niż nie wiem, jakie rozprawy.

ZASTOSOWANIE. Czy też postępowanie twoje przemawia w ten sposób do tych, z którymi żyjesz, którzy na ciebie patrzą? Czy mógłbyś ze spokojnym sumieniem powiedzieć im to, co Św. Paweł Apostoł pisał do Koryntian: Bądźcie naśladowcami moimi jak i ja Chrystusowym (I Kor. XI). O jakże byłbyś szczęśliwym, gdyby się sprawdziły na tobie te słowa Św. Cypriana, odpowiadającego na zaczepki pogan: Nasza wymowa nie jest w słowach, ale w czynach.

ROZMOWA DUSZY [****] ze Świętym albo ze Świętą, której imię nosisz.

Zachęcamy do:

uczczenia Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa w miesiącu Lipcu ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo lipcowe do Najdroższej Krwi Pana Jezusa – dzień 9
uczczenia Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa poprzez nabożeństwo: Nabożeństwo ku czci Przenajdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa

[*] Ażeby ta książka rozmyślań nie stała się tylko książką czytań duchowych, należy zatrzymać się chwilkę i celem jasnego zrozumienia zastanowić się dobrze nad każdym głównym zdaniem rozważania i zastosowania, tak jak gdyby każde zdanie tworzyło osobny ustęp. Twoje własne myśli i uwagi oświecą cię i wzruszą więcej, niż wszystkie inne, podane przez innych. Bylibyśmy użyli tej formy zdań oddzielonych ustępami, gdyby nie to, iż wtedy objętość książki stałaby się o wiele obszerniejszą, a tym samym i cena wyższą.

Pokaż dalsze objaśnienia

[**] Wzbudzaniu uczuć należy poświęcić jak najwięcej czasu, gdyż przez nie tylko rozmyślanie, czyli medytacja staje się modlitwą. One zapalą i rozniecą w nas ogień Miłości Bożej. One rozmyślaniu naszemu nadadzą pewnego namaszczenia i utrzymają nas przez cały dzień w gorącości ducha. Niepodobna też, aby w ciągu rozmyślania nie obudziło się w nas wiele innych uczuć, które, jak już wspomnieliśmy, są nierównie skuteczniejsze, bo pochodzą z głębi własnej duszy lub z natchnienia Bożego.

[***] Nie dosyć jest czynić dobre postanowienia, należy przede wszystkim zachęcić się i zmusić moralnie do wykonania powziętych postanowień. W tym celu należy uważnie rozbierać motywy czyli pobudki, jakimi są:

1) Wielkie korzyści, wypływające z wiernego wypełnienia dobrych postanowień w tym i przyszłym życiu.

2) Słuszność i sprawiedliwość. Czegóż bowiem wymagają od nas przyrzeczenia dane na Chrzcie Świętym?… sama nazwa Chrześcijanina…. ucznia i naśladowcy Jezusa Chrystusa? Jako też krótkość i wartość czasu?

3) Wielka łatwość wykonania… wszystko się ogranicza na kilku niewielkich usiłowaniach, na kilku umartwieniach, które Łaska Boża jeszcze łatwiejszymi czyni.

4) Radość. Jakże gładkim zadowoleniem napełnia nas trud lub ofiara podjęta z miłości ku Panu Bogu. A przede wszystkim jakąż to pociechę będziemy z tego mieli w godzinę śmierci.

5) W końcu konieczność dobrych postanowień wykonanych czynem. Ale jednego potrzeba (Łuk. X. 42), powiedział Pan Jezus, jednej tylko rzeczy, tj. bym się uświęcił i zbawił, a do tego konieczne mi są dobre, a silne i skuteczne postanowienia.

Częstokroć tracimy cały owoc rozmyślania, jeżeli nie czynimy praktycznych postanowień na ten właśnie dzień, w którym rozmyślamy, albo nie prosimy gorąco o pomoc z Nieba, do wykonania dobrych postanowień, rachując zbyt wiele na własne siły.

[****] Rozmowa duszy czyli adekwatna modlitwa jest bardzo zaleconą przez mistrzów życia duchownego. Uczucia i postanowienia, podane w punktach rozmyślania, dostarczą zawsze obfitego do niej przedmiotu. Można ją częściej powtarzać prowadząc raz z tą, drugi raz z inną osobą Trójcy Przenajświętszej, albo z Przeczystą Boga Rodzicielką. Albo z którym ze Świętych Patronów swoich, według własnej pobożności i natchnienia. W rozmowie duszy, czyli w modlitwie, zakończającej rozmyślanie, jest rzeczą bardzo pożyteczną ofiarować Panu Bogu praktyczne postanowienia na ten dzień i prosić Go usilnie o Łaskę wytrwania.

Rozważania duchowe należy zakończyć odmówieniem „Ojcze nasz“ lub „Zdrowaś Marya”.

Idź do oryginalnego materiału