8 sierpnia 1910 roku Dekret 𝘘𝘶𝘢𝘮 𝘴𝘪𝘯𝘨𝘶𝘭𝘢𝘳𝘪 𝘊𝘩𝘳𝘪𝘴𝘵𝘶𝘴
𝘢𝘮𝘰𝘳𝘦 o wczesnym dopuszczeniu dzieci do Pierwszej Komunii Świętej.
[JEST ROK 1846]
Beppa
coraz bardziej ciągnęła Boska Tajemnica, przed którą w kościele płonęła
wieczna lampka. Za parę lat i on będzie u Stołu Pańskiego. Ale dlaczego
każą dzieciom tak długo czekać? Pewnego dnia odważył się o to zapytać
wikarego.
- Mój kochany, tak już jest – odpowiedział w zamyśleniu kapłan. – A ja tego nie mogę zmienić.
Zapytam
proboszcza. – postanowił chłopiec. Ale proboszcz dał mu taką samą
odpowiedź. – Ja też nie mogę tego zmienić. Ale może zapytaj o to
biskupa? Latem będzie bierzmował, będziesz także u bierzmowania, możesz
wtedy zapytać.
Nadszedł wreszcie dzień bierzmowania.
Po
uroczystości w kościele Beppo pobiegł na plebanię. Stanął w drzwiach
pokoju, z którego rozlegała się rozmowa duchowych. Proboszcz skinął mu
zachęcająco głową, zebrał się więc w sobie, a gdy biskup przyjaźnie go
zapytał, czego sobie życzy, odpowiedział:
- Chciałbym bardzo wiedzieć, dlaczego dzieci tak długo muszą czekać na pierwszą Komunię Świętą.
- Ile masz lat? – zapytał biskup Sartori.
- Jedenaście.
- Masz jeszcze mało rozeznania, by otrzymać Najświętszy Sakrament.
- Wiem, iż Zbawiciel jest obecny w Hostii Świętej i chce przyjść do mojego serca. Czy ksiądz biskup wie cos więcej?
Biskup chwilę milczał, a potem powiedział z uśmiechem:
- Może masz rację. Ale ja tego zmienić nie mogę. Musisz o to zapytać Ojca świętego.
- Do Rzymu nie mogę iść. To za daleko. – odpowiedział cicho Beppo.
- Chcesz zostać księdzem? – zapytał nagle biskup.
To nagłe pytanie zmieszało Beppa tak, iż odpowiedział mimo woli:
- Tak, księże biskupie.
- No, to może pewnego dnia jeszcze zostaniesz papieżem? Wówczas będziesz mógł to zmienić.
Przeczytaj Całą Historię Dekret Quam singulari Christus amore – Dekret o Wczesnym Przystępowaniu do Pierwszej Komunii Świętej