8 Listopada
Żywot Świętych Koronatów i innych Męczenników.
(† Żyli około Roku Pańskiego 300).
Święci czterej Koronaci to jest ukoronowani, pod tym imieniem czczeni byli w Kościele Bożym, zanim znane były ich adekwatne imiona. Później poznano z objawienia, iż byli to czterej rodzeni bracia: Sewer, Sewerynus, Karpoforiusz i Wiktorynus. Żyli w wieku, kiedy cesarz Dioklecjan srodze Kościół Święty prześladował. Z jego rozkazu, uwięzieni, pomimo wszelkich gróźb, wiary chrześcijańskiej wyrzec się nie chcieli. Poganie zaprowadzili ich przed ołtarz jednego ze swych bożyszcz, domagając się koniecznie aby mu cześć oddali. Gdy odpowiedzieli iż tego w żaden sposób uczynić im się nie godzi, skazani zostali na biczowanie knutami ołowianymi.
Katowano ich z takim okrucieństwem, iż wśród tej męki ducha Panu Bogu oddali. Ciała ich wyrzucono psom na pożarcie, ale Pan Bóg, nie dopuścił aby się ich te zwierzęta tknęły. Chrześcijanie unieśli je potajemnie, i pochowali przy drodze Lawikańskiej. Ponieważ imiona ich nie były znane z początku, Papież święty Melchiades, kazał im oddawać cześć pod wezwaniem czterech “Koronatów” tj. ukoronowanych i taki ma tytuł jeden z Kardynałów w Rzymie. Na ich cześć wybudował wspaniały kościół i umieścił w nim ich święte ciała. Świątynia ta została zaliczona do kościołów stacyjnych i przypada na czwarty poniedziałek Wielkiego Postu, kiedy to wierni gromadzą się tam na modlitwie i pokucie.
Pożytek duchowny.
Z żywota Świętych Czterech Koronowanych Męczenników uczymy się, jak wielką jest cnotą stałość w wierze i męstwo w wyznawaniu Chrystusa, choćby w obliczu najokrutniejszych mąk. Niech przykład Świętych Koronatów będzie dla nas zachętą do wytrwania w Wierze pośród prób i przeciwności. Choć nie grozi nam dziś biczowanie ołowianymi knutami, świat domaga się od nas, byśmy składali hołd jego bożkom: wygodzie, pysze, rozrywce, obojętności. Kto nie chce się im pokłonić, bywa wyśmiany, odrzucony, zapomniany. ale Pan Bóg pamięta — i koronuje tych, którzy pozostali Mu wierni.
Ich wspólna śmierć, wspólne pogrzebanie i wspólna cześć, jaką odbierają w Kościele Świętym, świadczą, iż jedność w cierpieniu dla Chrystusa jest źródłem jedności w chwale. Niechaj przykład ich życia będzie dla nas przestrogą, abyśmy nie ulegali pokusom świata, ani nie lękali się prześladowań dla Imienia Chrystusowego. Wierność Panu Bogu, choćby kosztowała życie, jest drogą do nieśmiertelnej nagrody.
Modlitwa.
Spraw, Wszechmogący Boże, abyśmy podziwiając męstwo sławnych Męczenników w wyznawaniu Wiary, doznali miłościwego ich wstawiennictwa u Ciebie. Przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, Syna Twojego, Który z Tobą żyje i króluje w Jedności Ducha Świętego, Bóg na wieki wieków. Amen.
Źródło: Żywoty Świętych Pańskich na wszystkie dni roku Ojca Prokopa Kapucyna, część II, 1874r
