Przewodnik prawdziwej pobożności
Brunon Vercruysse SI
1886 rok.
czyli
NOWE PRAKTYCZNE ROZMYŚLANIA
na każdy dzień roku
O Życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa ku użytkowi wiernych,
którzy żyjąc wśród świata, dążą do doskonałości.
TOM II
(od 1 lipca do 31 grudnia)
NIHIL OBSTAT.
Gdy książka pod tytułem: „Przewodnik prawdziwej pobożności czyli Nowe, praktyczne rozmyślania na każdy dzień roku Życia Pana naszego Jezusa Chrystusa zgodną jest we wszystkim z przepisami Wiary Świętej Katolickiej i moralności i bardzo pożyteczną tak dla osób duchownych jako też świeckich, przeto daje jej Ordynariat Metropolitalny najchętniej aprobatę i zaleca ją wiernym do czytania.
OD OBDYNABTATD METBOPOL. O. Ł.
Lwów, dnia 11 sierpnia 1885.
+ Seweryn
Arcybiskup.
Modlitwa przed rozmyślaniem.
O Panie mój i Boże! Wierzę mocno, iż jesteś tutaj obecny i iż Oczy Twoje ku mnie są zwrócone; upadam przed Tobą na kolana, czując się niegodnym stanąć przed Obliczem Twoim, pełen jednak ufności w Twą nieskończoną Dobroć, błagam Cię pokornie o Łaskę, bym to rozmyślanie odprawił na Twoją większą Chwałę i mój duchowny pożytek. Oświeć mój rozum, wzrusz serce moje, wzmocnij mą wolę, abym Cię lepiej poznał, bardziej ukochał i wierniej Tobie służył.
O tę Łaskę proszę za wstawieniem się Najświętszej Panny Maryi, moich Świętych Patronów i Patronek, i mego Anioła Stróża. Amen.
Modlitwie tej towarzyszyć musi nasza własna wewnętrzna praca, — niemniej sumiennie zachować należy pobożne praktyki i przepisy, podane przez mistrzów życia duchownego, od których zachowanie prawie cała wartość rozmyślania zależy.
Przepisy te są:
1) Wieczorem zastanowić się dobrze nad punktami rozmyślania i to tak, jak gdybyśmy je mieli nazajutrz innym powtórzyć — zajmować należy nimi myśli nasze, kładąc się do snu i ze snu się budząc — w modlitwie też porannej prosić o Łaskę dobrego rozmyślania.
2) Przed modlitwą przygotowawczą spytać się samego siebie: W czyjejże obecności mam stanąć za chwilę?…. i dlaczego?…
3) Przy końcu rozmyślania zmówić: „Ojcze nasz” lub „Zdrowaś Marya“ i zrobić krótki jakby egzamin, jak też to rozmyślanie odprawiłem? o ile dobrze, podziękuję Panu Bogu za to, o ile źle, zastanowię się, z jakiej to przyczyny, aby je na przyszły raz usunąć.
4) o ile dla wielkiego osłabienia ciała lub znużenia umysłu czujemy się niezdolnymi do odprawienia rozmyślania, to przejdźmy przynajmniej w myśli wszystkie czynności, które w tym dniu nas czekają. Pomyślmy nad tym, jak dobrze je wypełnić — dobrze wobec Pana Boga i wobec ludzi — postanówmy silnie tak je wykonać i prośmy Pana Boga, by raczył każdą czynność nasze pobłogosławić.
5) Możemy także oskarżać się przed Panem Bogiem z dziecięcą prostotą i ufnością, tak jak się oskarżamy przy Świętej Spowiedzi…. z naszej nieudolności w rozmyślaniu, z naszej nędzy duchowej, z naszych błędów i braków, wyliczając je szczegółowo.
Uniżmy, upokórzmy się w ten sposób przed Panem Bogiem i po tej modlitwie bądźmy cierpliwszymi, zgodniejszymi z Wolą Bożą i gorliwymi w wypełnianiu dobrych uczynków — oto co nazywamy także rozmyślaniem bardzo dobrze odprawionym. „Z owocu drzewo bywa poznane”, powiedział Pan Jezus. „Ex fructu arbor agnoscitur” (Mat. XII, 33).
I. Wyobraź sobie Pana Jezusa, nauczającego rzeszę, która Go słucha z uniesieniem.
II. Proś o serce posłuszne natchnieniom Łaski.
I. Punkt.
Podobieństwo o drogiej perle.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE [*]. „Zasię podobne jest Królestwo Niebieskie, mówi Pan Jezus, człowiekowi kupcowi, szukającemu dobrych pereł. A znalazłszy jedną drogą perłę, odszedł i sprzedał wszystko co miał i kupił ją” (Mat. XIII). Przez perły rozumie tu Boski Zbawiciel cnoty, które powinny ozdabiać duszę naszą. Wszystkie są drogie, droższe, niźli najkosztowniejszy kruszec i najczystsze złoto. Jednakże jest między nimi jedna, która przewyższa wszystkie, która jest najdroższa, a jest nią Miłość Boża, królowa wszelkiej cnoty i najdoskonalsza z trzech cnót teologicznych. Na Miłości Bożej polega Królestwo Niebieskie, a chwała i szczęście, które nas czeka w wieczności, odpowiadać będzie stopniowi miłości naszej.
ZASTOSOWANIE. Tyś nie potrzebował szukać tej drogocennej perły, gdyż ona została ci dana na Chrzcie Świętym. Ale możesz ją utracić, a szatan, który wraz z nią utracił Niebo, poprzysiągł ci ją wydrzeć. Zapalony gniewem i wściekłością, znajduje zawsze nowe środki, aby cię podejść. Strzeż się wtedy, iżby cię nie pochwycił i nie ufaj sobie. Zresztą, możesz jeszcze ozdobić tę perłę, możesz powiększać w sobie tę Miłość Bożą. Nie brak ci środków. Ty je znasz, ale jak ich używasz?
UCZUCIA [**]. Raduj się w Panu i dziękuj, iż dał ci poznać prawdziwą wartość Miłości.
POSTANOWIENIE [***]. Będę się starał o powiększenie jej w sobie.
II. Punkt.
Podobieństwo o sieci zapuszczonej w morze.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE. „Zasię podobne jest Królestwo Niebieskie, mówi dalej Pan Jezus, sieci zapuszczonej w morze, a ze wszelkiego rodzaju ryb zgromadzającemu. Który, gdy się napełnił, wyciągnąwszy na brzegu usiadłszy, a wybrali dobre w naczynia, a złe precz wyrzucili. Tak będzie w dokonaniu świata, wynijdą Aniołowie i wyłączą złe z pośrodka sprawiedliwych i wrzucą je w piec ognisty” (Mat. XIII). Nie ma wątpliwości, iż tym niewodem, czyli siecią jest Kościół Katolicki. Rozpostarty po świecie, zabrał w Swoje Łono sprawiedliwych i grzeszników, wybranych i odrzuconych. Ale gdy wszyscy staną u brzegu wieczności w wielkim Dniu Zmartwychwstania, nastąpi rozłączenie: Aniołowie wprowadzą sprawiedliwych do Nieba, a strącą niepokutujących grzeszników do piekła.
ZASTOSOWANIE. Pomiędzy odrzuconymi będą także owi obłudnicy, którzy umieli zręcznie ukryć nieprawości swoje, niemoralność swoją i zjednać sobie życzliwość osób pobożnych, a choćby wiarę u sług Kościoła. Ale jakież będzie ich zawstydzenie, jakaż rozpacz w Dzień Sądu Ostatecznego, gdy wszystkie ich sprawy zostaną objawione przed Niebem i ziemią, gdy usłyszą straszny Wyrok Boży, skazujący ich na wieczne potępienie jako ostatnich z rodzaju ludzkiego! —Wejdź w siebie, badaj najskrytsze myśli i tajniki serca swojego, a o ile znajdziesz tam kłamstwo lub obłudę, wyrzuć je natychmiast.
UCZUCIA. Proś nieustannie Pana Boga, aby ci dał Łaskę poznania samego siebie, by cię uchronił od wszelkiej obłudy i niewierności w Jego Świętej Służbie, iżbyś mógł Go chwalić wiecznie z Wybranymi w Niebie.
POSTANOWIENIE. Zapytuj często samego siebie: co w tej chwili Pan Bóg myśli o mnie, o moim postępowaniu w Jego Świętej Służbie? Czy nie pozostawia ono nic do życzenia?
III. Punkt.
Podobieństwo o gospodarzu.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE. „Gdy Jezus zapytał Apostołów: Zrozumieliście to wszystko? Mówią Mu: Tak” (Mat. XIII). Wówczas, chcąc ich nauczyć, jak mają używać skarbu swej wiedzy, rzekł im o nowym podobieństwie: „Przetoż każdy doktor, nauczony w Królestwie Niebieskim, podobny jest (powinien być) człowiekowi gospodarzowi, który wyjmuje ze skarbu swego nowe i stare rzeczy” (Ibid.) i rozdaje je pomiędzy swe dzieci, odpowiednio do ich potrzeb”.
ZASTOSOWANIE. Niechaj osoby, zajęte kształceniem i wychowaniem innych, uczą się tutaj nie poprzestawać na nużącym powtarzaniu jednych rzeczy w jednych i tych samych formach ale niechaj starają się nauczać lub wykładać zawsze w formie nowej, zajmującej lub powabnej, aby utrzymać uwagę, zjednać sobie przychylność i wzbudzić szlachetne współzawodnictwo.
ROZMOWA DUSZY [****] z Panem Jezusem, Boskim Zbawicielem — upraszaj dla siebie o wierność trwania w Łasce Jego i wierności w Służbie Bożej.
Zachęcamy do:
- uczczenia Niepokalanego Serca Maryi w miesiącu Sierpniu ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo sierpniowe poświęcone ku czci Niepokalanego Serca Maryi – dzień 7
- uczczenia Świętego Patrona dnia dzisiejszego, Św. Kajetana z Thieny: Nabożeństwo ku czci Św. Kajetana.
[*] Ażeby ta książka rozmyślań nie stała się tylko książką czytań duchowych, należy zatrzymać się chwilkę i celem jasnego zrozumienia zastanowić się dobrze nad każdym głównym zdaniem rozważania i zastosowania, tak jak gdyby każde zdanie tworzyło osobny ustęp. Twoje własne myśli i uwagi oświecą cię i wzruszą więcej, niż wszystkie inne, podane przez innych. Bylibyśmy użyli tej formy zdań oddzielonych ustępami, gdyby nie to, iż wtedy objętość książki stałaby się o wiele obszerniejszą, a tym samym i cena wyższą.
[**]Wzbudzaniu uczuć należy poświęcić jak najwięcej czasu, gdyż przez nie tylko rozmyślanie, czyli medytacja staje się modlitwą. One zapalą i rozniecą w nas ogień Miłości Bożej. One rozmyślaniu naszemu nadadzą pewnego namaszczenia i utrzymają nas przez cały dzień w gorącości ducha. Niepodobna też, aby w ciągu rozmyślania nie obudziło się w nas wiele innych uczuć, które, jak już wspomnieliśmy, są nierównie skuteczniejsze, bo pochodzą z głębi własnej duszy lub z natchnienia Bożego.
[***] Nie dosyć jest czynić dobre postanowienia, należy przede wszystkim zachęcić się i zmusić moralnie do wykonania powziętych postanowień. W tym celu należy uważnie rozbierać motywy czyli pobudki, jakimi są:
1) Wielkie korzyści, wypływające z wiernego wypełnienia dobrych postanowień w tym i przyszłym życiu.
2) Słuszność i sprawiedliwość. Czegóż bowiem wymagają od nas przyrzeczenia dane na Chrzcie Świętym?… sama nazwa Chrześcijanina…. ucznia i naśladowcy Jezusa Chrystusa? Jako też krótkość i wartość czasu?
3) Wielka łatwość wykonania… wszystko się ogranicza na kilku niewielkich usiłowaniach, na kilku umartwieniach, które Łaska Boża jeszcze łatwiejszymi czyni.
4) Radość. Jakże gładkim zadowoleniem napełnia nas trud lub ofiara podjęta z miłości ku Panu Bogu. A przede wszystkim jakąż to pociechę będziemy z tego mieli w godzinę śmierci.
5) W końcu konieczność dobrych postanowień wykonanych czynem. Ale jednego potrzeba (Łuk. X. 42), powiedział Pan Jezus, jednej tylko rzeczy, tj. bym się uświęcił i zbawił, a do tego konieczne mi są dobre, a silne i skuteczne postanowienia.
[****] Rozmowa duszy czyli adekwatna modlitwa jest bardzo zaleconą przez mistrzów życia duchownego. Uczucia i postanowienia, podane w punktach rozmyślania, dostarczą zawsze obfitego do niej przedmiotu. Można ją częściej powtarzać prowadząc raz z tą, drugi raz z inną osobą Trójcy Przenajświętszej, albo z Przeczystą Boga Rodzicielką. Albo z którym ze Świętych Patronów swoich, według własnej pobożności i natchnienia. W rozmowie duszy, czyli w modlitwie, zakończającej rozmyślanie, jest rzeczą bardzo pożyteczną ofiarować Panu Bogu praktyczne postanowienia na ten dzień i prosić Go usilnie o Łaskę wytrwania.
Częstokroć tracimy cały owoc rozmyślania, jeżeli nie czynimy praktycznych postanowień na ten właśnie dzień, w którym rozmyślamy, albo nie prosimy gorąco o pomoc z Nieba, do wykonania dobrych postanowień, rachując zbyt wiele na własne siły.
Rozważania duchowe należy zakończyć odmówieniem „Ojcze nasz“ lub „Zdrowaś Marya”.
© salveregina.pl 2024
