🔉7 PAŹDZIERNIKA. MATKA BOSKA RÓŻAŃCOWA. ROZMYŚLANIA. CHLEB POWSZEDNI

salveregina.pl 1 miesiąc temu

Zdjęcie: różaniec krzyż

Źródło: O. Jerzy od Św. Józefa, Chleb powszedni. Rozmyślania na wszystkie dni roku kościelnego. Wyd. OO. Karmelitów Bosych Kraków 1959

Rozmyślanie pierwsze.

Nabożeństwo różańcowe:

I. czci Pana Boga i Maryę.

II. przynosi zaszczyt modlącemu się.

„Błogosławioną zwać mię będą wszystkie narody” — (Łuk. 1, 48).

I. — Modlitwa różańcowa ułatwia nam to, co jest pierwszym naszym obowiązkiem: chwalenie Pana Boga i Maryi, Matki Bożej. Zwyczaj czczenia Maryi Różańcem Świętym jest bardzo chwalebny, gdyż prawdziwie Panu Bogu i Maryi wychodzi na Chwałę. Powiedział Pan Bóg przez usta króla Proroka: „Ofiaruj Bogu ofiarę Chwały” (Ps 49, 14). Czyż modlitwa różańcowa nie jest ofiarą Chwały Bożej, skoro zawiera w sobie Tajemnice największych Dzieł Bożych, prośbę o wiarę, nadzieję i miłość, i jest wyznaniem Wiary? Czy jest piękniejsza, pożyteczniejsza i Panu Bogu milsza modlitwa jak Ojcze nasz, której nas nauczył Sam Syn Boży, który wie najlepiej jaką mową powinniśmy się zwracać do Pana Boga? Modlitwa ta zawiera wszystko, co służy Chwale Bożej.

Przez Różaniec czcimy także Maryę, a przez to wypełniamy, co Marya przepowiedziała w Magnificat: „Oto odtąd Błogosławioną zwać Mnie będą wszystkie narody”. Wszystkie narody pozdrawiają Ją w różańcu jako „Łaski pełną”, pełną dla Siebie, przepełnioną dla nas. Okazujemy euforia z Jej szczęścia, iż Pan jest z Nią szczególniejszym sposobem, błogosławimy Ją między niewiastami, a choćby między wszystkimi stworzeniami, uznajemy w Niej naszą najpotężniejszą i najdobrotliwszą Pośredniczkę u Pana Boga. Jest więc Święty Różaniec również wspaniałym wieńcem, który uwijamy z tylu róż, ile razy odmawiamy Pozdrowienie Anielskie. Jest jak cenny sznur pereł, którym niczym naszyjnikiem zdobimy szyję Maryi według słów Pieśni nad Pieśniami: „Szyja Twoja jako klejnoty” (Tamże 1, 9).

II. — Modlitwa różańcowa jest dalej bardzo zaszczytną dla pobożnie modlących się. Pozdrawiać Maryę, błogosławić Ją jest zajęciem Anielskim, gdyż Anioł pierwszy pozdrowił Maryę tym sposobem. Pozdrowienie Anielskie ma początek u Samego Pana Boga, Który posłał Swego Anioła, aby Ją pozdrowił w Jego imieniu. jeżeli więc dla Archanioła Gabriela było najwyższym zaszczytem pozdrowić Maryę jako Łaski pełną, to czyż i dla ciebie nie będzie zaszczytem przemówić do Królowej nieba i ziemi i móc Ją pozdrowić Boskimi słowami? Kiedy odmawiasz Różaniec, wówczas rozmawiasz z Panem Bogiem i Maryą. Jaką zatem pobożność i uszanowanie powinieneś okazywać przy tej modlitwie, abyś nie zasługiwał na ów zarzut jaki spotkał lud wybrany: „Ten lud czci Mnie tylko wargami, ale serce jego daleko jest ode Mnie” (Mat. 15, 8).

Aby Różaniec był rzeczywiście modlitwą, musi posiadać te same przymioty, co i każda inna modlitwa. Istnieje rzeczywiste niebezpieczeństwo popadnięcia w zwyczaj bezmyślnego powtarzania wargami pacierzy i modlitw, nad które nie ma nic piękniejszego i milszego, co by można Panu Bogu powiedzieć. Niech naszym szeptom towarzyszy zawsze uwaga na treść słów lub Tajemnic Różańcowych. Winniśmy być obecni w tej modlitwie i różańcem niejako opasani wewnętrznie. A najlepiej nam się to uda, gdy trwać będziemy w Obecności Maryi.

Zwróćmy uwagę, iż wymawiamy słowa Samego Pana Boga, jakie polecił powtórzyć najwyższemu Aniołowi, Zawierają one w streszczeniu wszystkie Prawdy o Panu Jezusie i Maryi. jeżeli będziemy z uwagą odmawiali Różaniec, wówczas uczcimy rzeczywiście Maryę, a Ona również odpłaci nam wzajemnością: „Kto Mnie czci, tego i ja uczczę” (1 Ks. Król. 2, 30).

Modlitwa.

O Najświętsza Panno Maryo, cieszę się z wszystkiej czci którą Tobie i Twemu Boskiemu Synowi oddaje cały Kościół przez nabożeństwo różańcowe. Uczyń mnie też godnym, abym Cię chwalił i czcił wraz z Aniołami i Świętymi. Niech Ci się spodoba codzienna ofiara chwały, którą tu na ziemi Ci składam, abym kiedyś w niebie mógł na wieki chwalić i czcić Boga i Ciebie. Amen.

Rozmyślanie drugie.

Nabożeństwo różańcowe jest pożyteczne:

I. całemu Kościołowi przeciw widzialnym nieprzyjaciołom.

II. każdemu modlącemu się przeciw niewidzialnym wrogom.

„A dzień zwycięstwa tego w poczet dni świętych przyjęty został” — (Ks. Jud. 16, 31).

I. — Jak lud żydowski ten dzień, w którym Judyta chwalebnie zwyciężyła Holofernesa, przyjął między święta, tak też Kościół Święty Katolicki uroczystość Różańca Świętego włączył między święta Maryi na wieczną pamiątkę i należne dziękczynienie za owe tak wielkie i liczne Dobrodziejstwa, które całe Chrześcijaństwo otrzymało przez to pożyteczne nabożeństwo. Przez nie bowiem zostały pokonane niektóre herezje, przez nie odniesione zostało wspaniałe zwycięstwo na lądzie i morzu nad Turkami, głównymi nieprzyjaciółmi Wiary Chrześcijańskiej. Zwycięstwo to przypisują Papieże mocy modlitwy różańcowej, ponieważ właśnie w tym dniu zostało odniesione, w którym członkowie arcybractwa różańcowego w całym Chrześcijaństwie odbywali swoje nabożeństwa o szczęśliwe powodzenie oręża chrześcijańskiego. Wtedy prawdziwie spełniło się, co Św. Jan o Matce Bożej w Objawieniu oglądał: „Niewiastę z księżycem pod Jej Stopami”. Z Jej Pomocą najgroźniejszy wróg Chrześcijan, księżyc mahometański, a w nim głowa jadowitego węża została zmiażdżona. Papież Pius V widział w zachwyceniu w czasie bitwy szczęśliwy jej wynik i na pamiątkę zarządził coroczną uroczystość pod tytułem „Maryi Zwycięskiej”, jego zaś następcy zmienili ten tytuł na nazwę Matki Boskiej Różańcowej.

Jeśli Najwyższy Pasterz dusz przez wprowadzenie uroczystości różańcowej chciał zapewnić swemu Kościołowi opiekę i orędownictwo Najświętszej Panny, wtedy także i ty powinieneś chwytać za tę broń Maryi i jak najgorliwiej prosić Ją, aby przez cały czas jak dotąd okazywała się dobrze uszykowanym hufcem wojska przeciw wszystkim nieprzyjaciołom Kościoła Świętego. Kościół nie chce znać innej broni jak modlitwa. Tej nigdy nie może braknąć. Przez odmawianie Różańca Świętego z dzieci Kościoła stajemy się Jego szlachetnymi rycerzami.

II. — Modlitwa różańcowa jest też bardzo pożyteczną dla wszystkich modlącego się. Różaniec, tę niezwykle prostą modlitwę, można porównać do procy Dawida, która powaliła Goliata. Jak straszną jest Marya dla naszych widzialnych i niewidzialnych wrogów, tak łagodną okazuje się dla tych, którzy Ją czczą modlitwą różańcową. Tych bierze pod Swoją Macierzyńską Opiekę, broni ich przed wszystkimi napadami ducha piekielnego i wyprasza dla nich u Pana Boga tak silną pomoc Łaski, aby szczęśliwie przezwyciężali wszystkie pokusy i dla ich większej zasługi odnieśli zwycięstwo.

Marya nie da się prześcignąć Swoim czcicielom w Miłości, nie daje się prosić na próżno, daremnie wzywać: „Święta Maryo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi teraz i w godzinę śmierci naszej”. Matka Pięknej Miłości, miłuje tych, którzy Ją miłują i składają Jej codzienny podatek miłości w różańcowej modlitwie. Miłościwie broni ich w życiu i opiekuje się nimi przy śmierci. Wprost nie do przypuszczenia jest możliwość, aby ci, którzy to nabożeństwo gorliwie, codziennie odprawiają nie dostąpili łaski dobrej śmierci. W słowach Św. Franciszka Salezego: „Jeśli mówię Zdrowaś Maryo, to cieszą się Aniołowie, weseli się ziemia, drży piekło i szatani uciekają” – jest wszystko powiedziane, co czyni modlitwę różańcową tobie pożyteczną. Bądź więc gorliwym czcicielem Maryi, Królowej Różańca Świętego, Która Swej Potęgi pewnie użyje dla ciebie i twoich bliźnich.

Modlitwa.

O Maryo, Matko Miłosierdzia, jakże jest to pożyteczne móc czcić Cię na tej dolinie płaczu, wzywać Cię, kochać Cię i służyć Ci! Ze Świętym Bonawenturą Twoim najgorliwszym Sługą muszę powiedzieć: „Dobrze jest chwalić Matkę Pana i na Jej cześć Psałterz odmawiać”. Dlatego nigdy nie opuszczę tego nabożeństwa i co dzień odmawiał będę różaniec tak za pomyślność dla całego Chrześcijaństwa, jak i za wybawienie dusz z Czyśćca, abym moich i widzialnych i niewidzialnych wrogów przezwyciężył szczęśliwie i mógł Cię kiedyś na wieki chwalić i wielbić. Amen.

Rozmyślanie trzecie.

I. Radosne i Chwalebne Tajemnice Różańcowe przynoszą nam pociechę i błogą ufność,

II. Bolesne uczą nas zdania się na Wolę Bożą.

„Duch mój słodszy nad miód” — (Ks. Ekl. 24, 27).

I. — Według świadectwa Św. Bernarda już samo Imię Maryi nie może być wymówione bez pociechy. Jak dopiero pocieszającym i uszczęśliwiającym jest to dla duszy kochającej Pana Boga i oddanej wiernie Maryi, gdy przy odmawianiu Różańca rozważa Tajemnice, które się odnoszą do Maryi i Jej Boskiego Syna. Wówczas udziela się Jej błoga euforia Maryi, która Ją przenikała, gdy z Ducha Świętego poczęła Boskiego Swego Syna i przy nawiedzeniu Swej krewnej Elżbiety śpiewała hymn pochwalny. prawdopodobnie Marya nie mogła wznieść się wyżej, jak gdy została Matką Bożą, ale nie Ona wybrała sobie to stanowisko, choćby nie sięgała po to, co Jej Pan Bóg ofiarował, Ona tylko poddała się Świętym Zamiarom Bożym. Jaka pociecha napełnia rozmyślającego, gdy zastanowi się nad dalszymi tajemnicami: nad Tajemnicą Narodzenia Pana Jezusa, nad Tajemnicą ofiarowania i znalezienia Pana Jezusa w świątyni po trzech dniach szukania Go z największą Boleścią Serca. Całe cnotliwe Życie Pana Jezusa i Maryi występuje tu żywo przed rozmyślającą duszą.

Ze słodką pociechą przy rozważaniu Chwalebnych Tajemnic Różańcowych łączy się także błoga nadzieja naszego przyszłego uwielbienia. Widzimy Zbawiciela Chwalebnie Zmartwychwstałego, Który przez to dał nam zadatek naszego przyszłego zmartwychwstania. Wstąpił do Nieba i siedzi po Prawicy Ojca Niebieskiego. Zesłał nam Ducha Świętego, Ducha Świętości, Który duszę naszą napełnia Łaską i podnosi nas do godności dzieci Bożych i dziedziców Nieba. Gdzie jest głowa, tam muszą być także członki. Tak, Chrystus Pan o nas nie zapomniał i chce przygotować nam miejsca w domu Swego Ojca, gdzie mieszkania jest wiele. A przy Chrystusie Panu w Niebie jest także Jego i twoja Matka.

II. — Różaniec jest obrazem również naszego życia. Jak w nim tak i w naszym życiu Tajemnice radosne przeplatają się z bolesnymi, a wszystko kończy się Chwałą. Bolesna część Różańca wprowadza nas w najważniejsze Tajemnice cierpienia i opowiada nam, jak Chrystus Pan cierpiał i jak my powinniśmy cierpieć, z cichym zdaniem się na Wolę Bożą. Gdy patrzymy na Chrystusa Pana na Górze Oliwnej krwawym potem oblanego i słyszymy jak z pokorą modli się: „Ojcze, nie co Ja chcę, ale co Ty” (Mk 14, 36), uczymy się poddawać Woli Bożej i rozumiemy, iż cierpienie jest kielichem, który nam podaje Ojciec na wypróbowanie naszej miłości. Gdy oglądamy Go przy słupie biczowania, jak „od stopy aż do wierzchu głowy nie ma w Nim zdrowia” (Ks. Iz. 1, 6), to nas to również wzywa do przyjmowania wszystkiego z Ręki Bożej, do poddawania się wszystkiemu co na nas dopuszcza. Cierniem ukoronowany Zbawiciel uczy nas nie tylko poddawać się, ale też z euforią cierpieć, choćby niekiedy cierpienie jak ciernie raniło nasze serce. I rozważaj dalej, jak Zbawiciel Sam wynosi Swój Krzyż na górę Kalwaryjską, i daje się do niego przybijać, nie odrzuca go, nic nie może odłączyć Go od Krzyża, a choćby w Chwale nosi na Swoim Najświętszym Ciele ślady ukrzyżowania.

Ucz się z rozmyślania Bolesnych Tajemnic Różańcowych cierpliwego noszenia krzyża, jak twój Zbawca i łącz twe cierpienia, twe ofiary i przezwyciężenia się z Cierpieniami Pana Jezusa. Marya pokazuje ci jak iść za Panem Jezusem drogą krzyżową twego życia i jak pocieszać Go w Męce przez serdeczne współczucie. Tak droga krzyżowa stanie ci się także drogą do nieba, a różaniec szkołą cierpliwości i poddania się Woli Bożej.

Modlitwa.

O Maryo, Radosna, Bolesna i Chwalebna Matko! Do Ciebie to prawdziwie odnoszą się te słowa Odwiecznej Mądrości: „Duch mój słodszy nad miód” (Ks. Ekkl. 24, 27). Iluż pozbawiam się pociech, jeżeli Święty Różaniec odmawiam bez uwagi i bez poważnego rozmyślania Tajemnic! Przeto proszę Cię, weź mnie jak dziecko za rękę i prowadź drogami Twego Życia i Twojego Syna. Ponieważ Ty je znasz najlepiej, dlatego potrafisz mnie najlepiej pouczyć „ścieżek sprawiedliwości” (Ps 23/22/, 3). „Drogi twoje ukaż mi, a ścieżek twoich naucz mnie” (Ps 25/24/, 4). Amen.

Zachęcamy do:

uczczenia Najświętszej Maryi Panny Królowej Różańca Świętego ku czci Jej poświęconym: Miesiąc październik poświęcony ku czci Różańca Świętego – dzień 7
Dzieci w hołdzie i czci dla Królowej Różańca Świętego – dzień 7
uczczenia Świętych Aniołów Stróżów w miesiącu Październiku ku Ich czci poświęconym: Miesiąc Październik ku czci Świętych Aniołów Stróżów – dzień 7
Nauki katolickie na uroczystość Matki Boskiej Różańcowej.
Arcybractwo Różańca Świętego.
Sławni miłośnicy Różańca Świętego.
uczczenia Najświętszej Maryi Panny, Matki Boskiej Różańcowej: Nabożeństwo katolickie na Święto Matki Boskiej Różańcowej.