7 MAJA. Żywot Świętej Germany Cousin, Panny.

7 maja

Żywot Świętej Germany Cousin, Panny.

— Grób znajduje się w Bazylice Św. Germany w Pibrac we Francji.

Germana (prawdziwa) Cousin urodziła się w Pribrac we Francji, jako córka ubogich wieśniaków. Upośledzona była od losu, bo miała wól wielki na szyi i jedną rękę uschniętą. Macocha surowo obchodziła się z nią i prześladowała ją na każdym kroku. Kazała jej sypiać w stajni owczej i pasać owce. Germana czyniła to chętnie, bo w samotności miała sposobność odmawiać Różaniec i rozmyślać o Panu Bogu. Gorliwą była bardzo w słuchaniu Mszy Świętej. Gdy usłyszała dzwonek kościelny, wbijała wrzeciono w ziemię i zostawiała owce pod Opieką Pana Boga, a sama spieszyła do kościoła. Nigdy też trzodzie jej nie przytrafiła się żadna szkoda. Raz wstrzymał ją w drodze do kościoła potok wezbrany, ale Germana przeszła śmiało po wierzchu wody, jak po równej ziemi. Skąpy posiłek swój dzieliła jeszcze z ubogimi. Gdy raz niosła w fartuszku chleb ubogiemu, spotkała ją macocha, poczęła ją łajać i zerwała jej fartuszek, ale w fartuszku zamiast chleba zobaczyła kwiaty przedziwne, w tej okolicy zupełnie nieznane. Cud ten tak ją poruszył, iż prosiła Germanę o przebaczenie i otaczała ją odtąd macierzyńską miłością. Niedługo żyła już jednak Germana. Popadłszy w ciężką chorobę, znosiła ją cierpliwie. Na własną jej prośbę przeniesiono ją raz do stajni owczej, gdzie oddała Bogu ducha dnia 7. maja 1601. Ciało jej jaśniało blaskiem i po 40 latach znaleziono je zupełnie niezepsute. Dla licznych cudów zaliczył ją Papież, Pius IX., w poczet Świętych.

Nauka moralna.

Ojczymowie i macochy zapominają nieraz o swych obowiązkach i obchodzą się nieludzko z pasierbami. Ciężki to grzech z ich strony, bo mają względem pasierbów te same obowiązki, co i względem własnych dzieci. Ale i pasierbowie powinni miłować ojczyma lub macochę, powinni darzyć ich ufnością i przywiązaniem, a oszczędzą sobie i im niejednej przykrości.

Modlitwa.

Boże, Który pokornych wywyższasz, a słudze Twej Świętej Germanie dałeś Łaskę jaśnienia miłością i cierpliwością, spraw przez jej zasługi i przyczynę, byśmy krzyże wszelkie chętnie znosili i w miłości ku Tobie nie ustawali. Amen.

Źródło: Skarbiec Świętych Pańskich 1910r.