🔉7 LIPCA. Rozmyślanie. Pan Jezus naucza na górze – Drugie, trzecie, czwarte i siódme Błogosławieństwo

salveregina.pl 2 miesięcy temu

Zdjęcie: Przewodnik prawdziwej pobożności

Przewodnik prawdziwej pobożności

Brunon Vercruysse SI

1886 rok.

Zobacz imprimatur

czyli

NOWE PRAKTYCZNE ROZMYŚLANIA

na każdy dzień roku

O Życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa ku użytkowi wiernych,

którzy żyjąc wśród świata, dążą do doskonałości.

TOM I

(od 1 stycznia do 30 czerwca)

NIHIL OBSTAT.

Gdy książka pod tytułem: „Przewodnik prawdziwej pobożności czyli Nowe, praktyczne rozmyślania na każdy dzień roku Życia Pana naszego Jezusa Chrystusa zgodną jest we wszystkim z przepisami Wiary Świętej Katolickiej i moralności i bardzo pożyteczną tak dla osób duchownych jako też świeckich, przeto daje jej Ordynariat Metropolitalny najchętniej aprobatę i zaleca ją wiernym do czytania.

OD OBDYNABTATD METBOPOL. O. Ł.

Lwów, dnia 11 sierpnia 1885.

+ Seweryn

Arcybiskup.

Modlitwa przed rozmyślaniem.

O Panie mój i Boże! Wierzę mocno, iż jesteś tutaj obecny i iż Oczy Twoje ku mnie są zwrócone; upadam przed Tobą na kolana, czując się niegodnym stanąć przed Obliczem Twoim, pełen jednak ufności w Twą nieskończoną Dobroć, błagam Cię pokornie o Łaskę, bym to rozmyślanie odprawił na Twoją większą Chwałę i mój duchowny pożytek. Oświeć mój rozum, wzrusz serce moje, wzmocnij mą wolę, abym Cię lepiej poznał, bardziej ukochał i wierniej Tobie służył.

O tę Łaskę proszę za wstawieniem się Najświętszej Panny Maryi, moich Świętych Patronów i Patronek, i mego Anioła Stróża. Amen.

Modlitwie tej towarzyszyć musi nasza własna wewnętrzna praca, — niemniej sumiennie zachować należy pobożne praktyki i przepisy, podane przez mistrzów życia duchownego, od których zachowanie prawie cała wartość rozmyślania zależy.

Przepisy te są:

Pokaż przepisy

1) Wieczorem zastanowić się dobrze nad punktami rozmyślania i to tak, jak gdybyśmy je mieli nazajutrz innym powtórzyć — zajmować należy nimi myśli nasze, kładąc się do snu i ze snu się budząc — w modlitwie też porannej prosić o Łaskę dobrego rozmyślania.

2) Przed modlitwą przygotowawczą spytać się samego siebie: W czyjejże obecności mam stanąć za chwilę?…. i dlaczego?…

3) Przy końcu rozmyślania zmówić: „Ojcze nasz” lub „Zdrowaś Marya“ i zrobić krótki jakby egzamin, jak też to rozmyślanie odprawiłem? o ile dobrze, podziękuję Panu Bogu za to, o ile źle, zastanowię się, z jakiej to przyczyny, aby je na przyszły raz usunąć.

4) o ile dla wielkiego osłabienia ciała lub znużenia umysłu czujemy się niezdolnymi do odprawienia rozmyślania, to przejdźmy przynajmniej w myśli wszystkie czynności, które w tym dniu nas czekają. Pomyślmy nad tym, jak dobrze je wypełnić — dobrze wobec Pana Boga i wobec ludzi — postanówmy silnie tak je wykonać i prośmy Pana Boga, by raczył każdą czynność nasze pobłogosławić.

5) Możemy także oskarżać się przed Panem Bogiem z dziecięcą prostotą i ufnością, tak jak się oskarżamy przy Świętej Spowiedzi…. z naszej nieudolności w rozmyślaniu, z naszej nędzy duchowej, z naszych błędów i braków, wyliczając je szczegółowo.

Uniżmy, upokórzmy się w ten sposób przed Panem Bogiem i po tej modlitwie bądźmy cierpliwszymi, zgodniejszymi z Wolą Bożą i gorliwymi w wypełnianiu dobrych uczynków — oto co nazywamy także rozmyślaniem bardzo dobrze odprawionym. „Z owocu drzewo bywa poznane”, powiedział Pan Jezus. „Ex fructu arbor agnoscitur” (Mat. XII, 33).

I. Wyobrażę sobie Pana Jezusa mówiącego: Błogosławieni cisi. Błogosławieni, którzy płaczą. Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości.

II. Będę prosić o Łaskę, bym się ujrzał w liczbie tych Błogosławionych.

I. Punkt.

Drugie i siódme Błogosławieństwo.

ROZWAŻANIE DUCHOWNE [*]. Błogosławieni cisi (Mat. V), to znaczy nie tylko ci, którzy są takimi z usposobienia, ale także ci, i osobliwie ci, którzy z natury żywego i gwałtownego charakteru potrafili zapanować nad niecierpliwością, gniewem, żądzą zemsty i wszystkimi namiętnościami, nie dającymi się pogodzić z duchem spokoju.

Albowiem oni posiądą ziemię.

Co według Św. Augustyna znaczy: Albowiem w spokoju posiadać będą dobra ziemi, doznając szacunku i miłości u wszystkich. Według Św. Bernarda: Albowiem oni posiądą ziemię serca swego, iż panować będą nad wszystkimi jego poruszeniami i uczuciami, podczas gdy człowiek uniesiony namiętnością gniewu nie jest panem siebie. Według słów Św. Hieronima i innych Ojców Kościoła: Albowiem oni posiądą jako dziedzictwo ziemię żyjących tj. Niebo, czyli szczęście i dobra niebieskie, jako mówi Król Prorok: „Wierzę, iż oglądać będę Dobra Pańskie w ziemi żyjących” (R. XXVI).

ZASTOSOWANIE. Skoro tak wielkie dobra przywiązane są do cnoty cichości już na tym świecie, przeto pracuj usilnie nad jej nabyciem. Cichość polega na tym, abyś z łatwością stłumił pierwsze uniesienie niecierpliwości, żył w zgodzie z osobami cierpkiego usposobienia, zachował zupełną swobodę ducha i niewzruszony pokój w pośród zmiennych przygód życia. Postąp dalej do wyższego stopnia doskonałości i staraj się jeszcze o to, aby pokój i zgoda panowała między tymi osobliwie, z którymi żyjesz w bliskich stosunkach, a otrzymasz to osobne Błogosławieństwo Chrystusa Pana: Błogosławieni pokój czyniący. Błogosławieni, albowiem ten stopień doskonałości, zbliżający ich najbardziej do Pana Boga pokoju, wysłuży im chlubne imię Dzieci Bożych. Jakże daleko postąpiłeś w tej cnocie cichości, znamionującej Chrześcijan? Jak starałeś się o pokój z samym sobą…. i z drugimi?

UCZUCIA [**]. Gorąco pragnij naśladować cichość i słodycz Pana Jezusowego Serca.

POSTANOWIENIE [***]. Przedmiotem szczegółowego rachunku sumienia mego będzie często pokój i cichość serca.

II. Punkt.

Trzecie Błogosławieństwo.

ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Błogosławieni, którzy płaczą (Ibid.) z żalu za grzechy swoje, którzy boleją i jęczą u stóp Pana Jezusa nad nędzą wygnania swojego, nad chorobami duszy swej; a zwłaszcza nad zniewagami wyrządzanymi Panu Bogu, nad duszami upadającymi co chwila w otchłanie piekieł. Oni Błogosławieni, mówi Pan Jezus:

1) albowiem będą pocieszeni w tym jeszcze życiu; namaszczeniem Łaski i nieporównanymi pociechami, jakie towarzyszą łzom skruchy. Zakosztowałem, mówi Augustyn Święty, więcej rozkoszy i pociech, płacząc przez kwadrans u stóp mego krucyfiksu, aniżeli przypatrując się przez długie miesiące wesołym widowiskom;
2) albowiem poza tym życiem będą pocieszeni pociechą, nie mającą ani końca ani granic.

ZASTOSOWANIE. Zanim poznałeś tajemnicę duchowego życia, skrucha była dla ciebie czymś zupełnie nieznanym. Żyłeś z dnia na dzień w rozproszeniu ducha, stąd zupełny brak pobożności, a zatem i brak postępu w cnocie. Teraz, gdyś już postąpił nieco w umiejętności duchowego życia, bądźże posłuszny tej radzie autora o „Naśladowaniu Chrystusa”: Bolej w sercu za grzechy twoje, a znajdziesz pobożność (Ks. I. R. XXV), a z nią wielką łatwość wykonywania cnót.

UCZUCIA. Proś ustawicznie Pana Boga, by ci dał serce skruszone i wielką pobożność.

POSTANOWIENIE. Starać się będę o skupienie ducha i ścisłe połączenie się z Panem Bogiem.

III. Punkt.

Czwarte Błogosławieństwo.

ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości (Ibid.) Na to czwarte Błogosławieństwo Pana Jezusa zasługują wszyscy żarliwi Chrześcijanie, którzy pragną zawsze stać się doskonalszymi, a zatem: czystszymi, bardziej umartwionymi, bardziej skupionymi, aniżeli są; którzy nie sądzą nigdy, iż już dosyć uczynili temu Rozkazaniu Bożemu: Bądźcie doskonali, jako i Ojciec wasz Niebieski doskonałym jest. Tych Zbawiciel świata nazywa błogosławionymi, a przez to samo, czyliż nie potępia owych oziębłych Chrześcijan, którzy sądzą, iż dosyć czynią, skoro się wstrzymują od ciężkich grzechów, i iż stanąwszy raz na pewnym punkcie duchowej wyższości, mogą już na nim pozostać.

ZASTOSOWANIE. Ciesz się, Chrześcijaninie, jeżeliś z liczby tych pierwszych! O! wtedy bez wątpienia podzielisz ich szczęście jak oni. Doznasz w tym życiu pokoju i zakosztujesz słodyczy Bożych pocieszeń, a zaś w wieczności zostaniesz nasycony bogactwem Niebieskich Dobrodziejstw, według tej Obietnicy Zbawiciela: Oni będą nasyceni. Wszelako nie bądź bez obawy o siebie, wzbudzaj zawsze w sobie to łaknienie i pragnienie sprawiedliwości, i lękaj się, byś snadź nie ustał.

ROZMOWA DUSZY [****] z Św. Pulcherią, cesarzową, której święto dzisiaj obchodzimy. Daje nam ona swoim życiem przykład godnej naśladowania cichości, pogardy uciechami świata i nadzwyczajnej gorliwości.

Zachęcamy do:

uczczenia Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa w miesiącu Lipcu ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo lipcowe do Najdroższej Krwi Pana Jezusa – dzień 7
uczczenia Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa poprzez nabożeństwo: Nabożeństwo ku czci Przenajdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa

[*] Ażeby ta książka rozmyślań nie stała się tylko książką czytań duchowych, należy zatrzymać się chwilkę i celem jasnego zrozumienia zastanowić się dobrze nad każdym głównym zdaniem rozważania i zastosowania, tak jak gdyby każde zdanie tworzyło osobny ustęp. Twoje własne myśli i uwagi oświecą cię i wzruszą więcej, niż wszystkie inne, podane przez innych. Bylibyśmy użyli tej formy zdań oddzielonych ustępami, gdyby nie to, iż wtedy objętość książki stałaby się o wiele obszerniejszą, a tym samym i cena wyższą.

Pokaż dalsze objaśnienia

[**] Wzbudzaniu uczuć należy poświęcić jak najwięcej czasu, gdyż przez nie tylko rozmyślanie, czyli medytacja staje się modlitwą. One zapalą i rozniecą w nas ogień Miłości Bożej. One rozmyślaniu naszemu nadadzą pewnego namaszczenia i utrzymają nas przez cały dzień w gorącości ducha. Niepodobna też, aby w ciągu rozmyślania nie obudziło się w nas wiele innych uczuć, które, jak już wspomnieliśmy, są nierównie skuteczniejsze, bo pochodzą z głębi własnej duszy lub z natchnienia Bożego.

[***] Nie dosyć jest czynić dobre postanowienia, należy przede wszystkim zachęcić się i zmusić moralnie do wykonania powziętych postanowień. W tym celu należy uważnie rozbierać motywy czyli pobudki, jakimi są:

1) Wielkie korzyści, wypływające z wiernego wypełnienia dobrych postanowień w tym i przyszłym życiu.

2) Słuszność i sprawiedliwość. Czegóż bowiem wymagają od nas przyrzeczenia dane na Chrzcie Świętym?… sama nazwa Chrześcijanina…. ucznia i naśladowcy Jezusa Chrystusa? Jako też krótkość i wartość czasu?

3) Wielka łatwość wykonania… wszystko się ogranicza na kilku niewielkich usiłowaniach, na kilku umartwieniach, które Łaska Boża jeszcze łatwiejszymi czyni.

4) Radość. Jakże gładkim zadowoleniem napełnia nas trud lub ofiara podjęta z miłości ku Panu Bogu. A przede wszystkim jakąż to pociechę będziemy z tego mieli w godzinę śmierci.

5) W końcu konieczność dobrych postanowień wykonanych czynem. Ale jednego potrzeba (Łuk. X. 42), powiedział Pan Jezus, jednej tylko rzeczy, tj. bym się uświęcił i zbawił, a do tego konieczne mi są dobre, a silne i skuteczne postanowienia.

Częstokroć tracimy cały owoc rozmyślania, jeżeli nie czynimy praktycznych postanowień na ten właśnie dzień, w którym rozmyślamy, albo nie prosimy gorąco o pomoc z Nieba, do wykonania dobrych postanowień, rachując zbyt wiele na własne siły.

[****] Rozmowa duszy czyli adekwatna modlitwa jest bardzo zaleconą przez mistrzów życia duchownego. Uczucia i postanowienia, podane w punktach rozmyślania, dostarczą zawsze obfitego do niej przedmiotu. Można ją częściej powtarzać prowadząc raz z tą, drugi raz z inną osobą Trójcy Przenajświętszej, albo z Przeczystą Boga Rodzicielką. Albo z którym ze Świętych Patronów swoich, według własnej pobożności i natchnienia. W rozmowie duszy, czyli w modlitwie, zakończającej rozmyślanie, jest rzeczą bardzo pożyteczną ofiarować Panu Bogu praktyczne postanowienia na ten dzień i prosić Go usilnie o Łaskę wytrwania.

Rozważania duchowe należy zakończyć odmówieniem „Ojcze nasz“ lub „Zdrowaś Marya”.

Idź do oryginalnego materiału