7 faktów z życia bł. Marii Teresy Ledóchowskiej, o których nie miałeś pojęcia

Działalność założycielki Zgromadzenia Sióstr Misjonarek św. Piotra Klawera wyprzedziła o pół wieku apel Soboru Watykańskiego II, który podkreślał misyjny charakter Kościoła i rolę osób świeckich w dziele ewangelizacji. Oto siedem faktów z jej życia!

1. Maria Teresa Ledóchowska – arystokratka

Maria Teresa Ledóchowska pochodziła z arystokratycznej rodziny, o bogatych tradycjach, przepełnionej głęboką wiarą oraz miłością do Ojczyzny.

Urodziła się 29 kwietnia 1963 roku w Loosdorf, w Austrii, jako najstarsza córka z drugiego małżeństwa. Jej ojciec Antoni Ledóchowski, był hrabią pochodzącym z zasłużonej dla Polski rodziny, a matka, Józefina była Szwajcarką. Rodzice przekazywali dzieciom nie tylko wiedzę religijną, ale także poprzez własne świadectwo, więc w sposób bardzo naturalny, także świadomość wiary, uczuć religijnych, miłości bliźniego. Dzieci były też wprowadzone w świat malarstwa i historii sztuki.

ZOBACZ>>> „Uratowała mnie Matka Urszula Ledóchowska”. Rozmowa z cudownie ocalonym Danielem Gajewskim

2. Cierpienie, które ukształtowało jej życie

Dwudziestoletnia Maria Teresa była osobą o nienagannych manierach, wyjątkowej kulturze, euforii nabytej w światowym towarzystwie arystokratycznym i miała przed sobą świetlaną przyszłość. W tym czasie niespodziewanie zachorowała na ospę, która w tamtym czasie była bardzo groźna i pozostawiała po sobie niezatarte ślady na ciele.

Niestety, ojciec zaraził się od niej i zmarł, co sprawiło jej największy ból. Mimo ogromnego cierpienia, Maria Teresa dostrzegła w tym Boże działanie i nie załamała się. Zapragnęła zrobić coś “wielkiego dla Boga” – wtedy jeszcze nie wiedząc co to będzie.

3. Zrezygnowała z kariery na dworze dla walki z niewolnictwem

Maria Teresa pełniła obowiązki damy dworu w Salzburgu, u księżnej Toskanii Alicji. Czuła się spełniona w tej roli ale też była to dla niej wielka szansa. Środowisko to bowiem otworzyło jej drzwi do wielu wpływowych osób. Praca damy dworu była bardzo wymagająca, co niestety odbiło się na jej słabym zdrowiu.

To wtedy, podczas jednej z wizyt misjonarek z Madagaskaru, usłyszała po raz pierwszy o misjach, o anafalbetyźmie ludności tubylczej, o biedzie. Poruszona tym spotkaniem i po przeczytaniu krucjaty antyniewolniczej kard. Lavigerie do kobiet w Europie, podjęła decyzję, iż chce całe swoje życie poświęcić misjom i walce z niewolnictwem. W tej działalności wspierała ją sama księżna Alicja.

4. Maria Teresa – działaczka przełamująca społeczne normy

Świadoma, iż na obszarach Afryki niewolnictwo wciąż miało się znakomicie, nie umiała milczeć. Czasy, w których żyła, były jednak trudne dla kobiet, które chciały wypowiadać się publicznie. Ona jednak nie zważała na te normy, szła pod prąd ówczesnych obyczajom.

Zaczęła jeździć na kongresy i wygłaszać konferencje misyjne. Jej słowa o potrzebie zaangażowania się na rzecz misji i apel przeciw-niewolniczy dotarł do tysięcy ludzi w Europie. Otworzyła się na nowoczesne środki społecznego przekazu, aby promować misje. Używała przeźroczy, otworzyła muzea etnograficzne, pisała sztuki teatralne, czy założyła drukarnię w domu zakonnym koło Salzburga. Jeździła z konferencjami do różnych części Europy m.in. Wiednia, Paryża, Wenecji, Krakowa, Wrocławia, Pragi, Brünn, Augsburga, Triestu itd.

ZOBACZ TEŻ>>> Jadwiga Zamoyska. Kobieta, która wiedziała jak ułatwić sobie życie i nie zmarnować ani minuty!

5. Pionierka pracy publicystycznej misyjnej

Stała się pionierką pracy publicystycznej wspierającej działalność misyjną. W czasopiśmie “Echo z Afryki” publikowała listy misjonarzy, a czytelnicy poruszeni tymi historiami, zaczęli przysyłać ofiary. Ogrom pracy i pomocy dla misji był tak wielki, a jej działalność tak skuteczna, iż w 1894 założyła Stowarzyszenie św. Piotra Klawera dla Misji Afrykańskich, które z czasem przekształciło się w nowe zgromadzenie zakonne.

Na przełomie XIX i XX wieku role społeczne kobiet były znacznie ograniczone, zwłaszcza w kontekście pracy intelektualnej i publicystycznej. Postanowiła nie używać swojego prawdziwego imienia, aby publikacje doszły do większej liczby odbiorców i zostało przyjęte poważnie. Używała męskich pseudonimów “Africanus” i “Aleksander Halka”.

6. Niezachwiana wiara w Bożą Opatrzność

Maria Teresa miała wielkie grono zelatorów i dobroczyńców, co pozwoliło na założenie biur misyjnych w różnych częściach Europy, prowadzonych przez świeckich. Nie przypisywała jednak swoich sukcesów własnym zdolnościom organizacyjnym, ale wiedziała, iż dzieło przez nią realizowane jest odpowiedzią na Boże plany. Zawsze ufała, iż Bóg prowadzi ją przez trudności.

7. “Matka Afryki” beatyfikowana przez papieża Pawła VI

Maria Teresa zmarła 6 lipca 1922 roku, w wieku 59 lat. Została beatyfikowana 19 października 1975 w Światowy Dzień Misyjny. Tytuł “Matka Afryki” przeszedł do historii, chociaż nigdy do Afryki nie wyjechała. Jej serce pozostawało zawsze wrażliwe na prośby misjonarzy, którzy zwracali się do niej o pomoc w budowie szkół, zakupu leków, druk katechizmów czy biblii w językach tubylczych. Każda prośba była dla niej ważna.

Maria Teresa wyprzedziła czasy, w których żyła, tak bardzo niesprzyjające apostolstwu kobiet; musiała przezwyciężyć wiele przeszkód i uprzedzeń, aby móc się oddać apostolstwu, pracy redaktorskiej i wydawniczej. Przewędrowała całą Europę, szerząc wszędzie apostolstwo misyjne – podkreślił papież Paweł VI w piśmie apostolskim (AAS 68 [1976])

Nowenna za wstawiennictwem bł. Marii Teresy Ledóchowskiej:

O Boże, pomnóż Twe łaski dla tych, którzy o nie prosić będą,
z ufnością pokładaną w pomoc bł. Marii Teresy.
Niech naśladowanie jej cnót i uczynków gorliwości jakie pełniła w swym życiu
zapewni nam Twoje błogosławieństwo.
Bł. Maria Teresa przez swe wstawiennictwo niech będzie jeszcze jedną więcej opiekunką, która będzie nas wspierać w kłopotach i smutkach tego życia,
a szczególnie niech wyprosi łaskę (tu wymienić swą prośbę) oraz dopomoże nam do osiągnięcia wiecznej szczęśliwości.
Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Bł. Mario Tereso, módl się za nami!

Źródło