🔉6 Lipca. Rozmyślanie. Pan Jezus naucza na górze. Osiem Błogosławieństw. – Błogosławieni ubodzy duchem

salveregina.pl 2 miesięcy temu

Zdjęcie: Przewodnik prawdziwej pobożności

Przewodnik prawdziwej pobożności

Brunon Vercruysse SI

1886 rok.

Zobacz imprimatur

czyli

NOWE PRAKTYCZNE ROZMYŚLANIA

na każdy dzień roku

O Życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa ku użytkowi wiernych,

którzy żyjąc wśród świata, dążą do doskonałości.

TOM I

(od 1 stycznia do 30 czerwca)

NIHIL OBSTAT.

Gdy książka pod tytułem: „Przewodnik prawdziwej pobożności czyli Nowe, praktyczne rozmyślania na każdy dzień roku Życia Pana naszego Jezusa Chrystusa zgodną jest we wszystkim z przepisami Wiary Świętej Katolickiej i moralności i bardzo pożyteczną tak dla osób duchownych jako też świeckich, przeto daje jej Ordynariat Metropolitalny najchętniej aprobatę i zaleca ją wiernym do czytania.

OD OBDYNABTATD METBOPOL. O. Ł.

Lwów, dnia 11 sierpnia 1885.

+ Seweryn

Arcybiskup.

Modlitwa przed rozmyślaniem.

O Panie mój i Boże! Wierzę mocno, iż jesteś tutaj obecny i iż Oczy Twoje ku mnie są zwrócone; upadam przed Tobą na kolana, czując się niegodnym stanąć przed Obliczem Twoim, pełen jednak ufności w Twą nieskończoną Dobroć, błagam Cię pokornie o Łaskę, bym to rozmyślanie odprawił na Twoją większą Chwałę i mój duchowny pożytek. Oświeć mój rozum, wzrusz serce moje, wzmocnij mą wolę, abym Cię lepiej poznał, bardziej ukochał i wierniej Tobie służył.

O tę Łaskę proszę za wstawieniem się Najświętszej Panny Maryi, moich Świętych Patronów i Patronek, i mego Anioła Stróża. Amen.

Modlitwie tej towarzyszyć musi nasza własna wewnętrzna praca, — niemniej sumiennie zachować należy pobożne praktyki i przepisy, podane przez mistrzów życia duchownego, od których zachowanie prawie cała wartość rozmyślania zależy.

Przepisy te są:

Pokaż przepisy

1) Wieczorem zastanowić się dobrze nad punktami rozmyślania i to tak, jak gdybyśmy je mieli nazajutrz innym powtórzyć — zajmować należy nimi myśli nasze, kładąc się do snu i ze snu się budząc — w modlitwie też porannej prosić o Łaskę dobrego rozmyślania.

2) Przed modlitwą przygotowawczą spytać się samego siebie: W czyjejże obecności mam stanąć za chwilę?…. i dlaczego?…

3) Przy końcu rozmyślania zmówić: „Ojcze nasz” lub „Zdrowaś Marya“ i zrobić krótki jakby egzamin, jak też to rozmyślanie odprawiłem? o ile dobrze, podziękuję Panu Bogu za to, o ile źle, zastanowię się, z jakiej to przyczyny, aby je na przyszły raz usunąć.

4) o ile dla wielkiego osłabienia ciała lub znużenia umysłu czujemy się niezdolnymi do odprawienia rozmyślania, to przejdźmy przynajmniej w myśli wszystkie czynności, które w tym dniu nas czekają. Pomyślmy nad tym, jak dobrze je wypełnić — dobrze wobec Pana Boga i wobec ludzi — postanówmy silnie tak je wykonać i prośmy Pana Boga, by raczył każdą czynność nasze pobłogosławić.

5) Możemy także oskarżać się przed Panem Bogiem z dziecięcą prostotą i ufnością, tak jak się oskarżamy przy Świętej Spowiedzi…. z naszej nieudolności w rozmyślaniu, z naszej nędzy duchowej, z naszych błędów i braków, wyliczając je szczegółowo.

Uniżmy, upokórzmy się w ten sposób przed Panem Bogiem i po tej modlitwie bądźmy cierpliwszymi, zgodniejszymi z Wolą Bożą i gorliwymi w wypełnianiu dobrych uczynków — oto co nazywamy także rozmyślaniem bardzo dobrze odprawionym. „Z owocu drzewo bywa poznane”, powiedział Pan Jezus. „Ex fructu arbor agnoscitur” (Mat. XII, 33).

I. Wyobrażę sobie Pana Jezusa siedzącego na górze i ogłaszającego najwyższe zasady moralności ewangelicznej.

II. Będę prosił o Łaskę, abym poznał i rozmiłował się w moralności ewangelicznej i bym do tego drugich nakłonił.

I. Punkt.

Okoliczności towarzyszące Nauce Pana Jezusa na górze.

ROZWAŻANIE DUCHOWNE [*]. Pan Jezus wybrał Dwunastu Apostołów z wyraźnym zamiarem, aby Ich posłał przepowiadać i przez Nich, i Ich następców, aby przekazał wszystkim narodom i wszystkim pokoleniom Boskie Swoje Nauki. Postanowił dwanaście, mówi Marek Święty, iżby je posłał przepowiadać. A zatem trzeba ich było oświecić nauką gruntowną, co też Pan Jezus bezzwłocznie uczynił. Gdy bowiem szedł z Apostołami na miejsce, z którego mógł być widzianym i słyszanym od wszystkich, ujrzał, mówi Łukasz Święty, mnóstwo wielkie ludzi ze wszystkiej żydowskiej ziemi i z Tyru, i z Sydonu (R. VI). Opatrznym było bez wątpienia to zebranie się ludu u stóp góry, gdyż Pan Jezus chciał, aby ci liczni świadkowie stwierdzili później, iż Ewangelia, którą Apostołowie mieli ogłaszać całemu światu, była Jego Ewangelią, była Jego Nauką bez żadnej domieszki ludzkiej mądrości. Widząc wtedy Pan Jezus rzesze, usiadł, a podniósłszy oczy na Uczniów Swoich, rozpoczął owe długie Nauki, czyli kazania na górze; które streszczają w Sobie całe Prawo i całą doskonałość ewangeliczną.

ZASTOSOWANIE. Okażmy naszą wdzięczność Panu Bogu, żeśmy się urodzili na Łonie Katolickiego Kościoła, który Sam Jeden jest Skarbnicą Prawdy Przedwiecznej, ogłoszonej nam przez Syna Bożego. Kto Ją sobie weźmie za prawidło życia, zbawionym będzie. Myśmy poprzysięgli na Chrzcie Świętym stosować się do Niej przez całe życie nasze. Szczęśliwa przysięga, słodkie zobowiązanie! — Ona, skoro będziemy Jej wierni, zapewni nam w Niebie niepojętą i nieśmiertelną chwałę! A jakaż twoja wierność?

UCZUCIA [**]. Wdzięczność. — Pragnij gorąco poznać chrześcijańską doskonałość i dojść do jej szczytu.

POSTANOWIENIE [***]. Pomnij często na te Słowa Boskiego Mistrza: „Bądźcież doskonali, jako i Ojciec wasz Niebieski doskonałym jest” (Mat. V).

II. Punkt.

Nauka Chrystusa Pana o ubóstwie. Pierwsze Błogosławieństwo.

ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Pan Jezus rozpoczyna Naukę Swoją od objaśnienia, na czym polega prawdziwe szczęście człowieka. Bo też to pojęcie było bardzo niejasne i skażone przesądami pogan i żydów, w czym niestety zupełnie im dorównywają dzisiejsi dumni i zmysłowi zwolennicy świata. Stąd to pochodzi ta wielka sprzeczność i różnica między błogosławieństwami tego świata i Błogosławieństwami Pana naszego Jezusa Chrystusa. Świat woła: Błogosławieni bogaci, a Pan Jezus: Błogosławieni ubodzy tj. nie ci tylko, którzy rzeczywiście żyją w niedostatku, ale ubodzy duchem, czyli wolą, których serce nie jest przywiązane do dóbr doczesnych. Dlaczego błogosławieni? Albowiem naucza Pan Jezus, ich jest Królestwo Niebieskie. Albowiem już teraz bez troski i obawy zażywają niewzruszonego pokoju błogosławionych, który jest zapowiedzią niebieskiego szczęścia.

ZASTOSOWANIE. Ci ubodzy Pana Chrystusowi dzielą się na trzy rodzaje:

ubodzy z konieczności, którzy się poddają z doskonalą uległością Woli Bożej.
bogaci, ale którzy nie mają zbytniego przywiązania do bogactw i chętnie z nich jałmużny i inne ofiary czynią.
ubodzy z własnej woli, którzy raz na zawsze zrzekli się wszelkich dóbr ziemskich, aby iść za ubogim i opuszczonym Panem Jezusem.

Jeżeli nie masz szczęścia należeć do tego trzeciego rodzaju ludzi, którym Pan Jezus przyrzekł stokrotną nagrodę, to przynajmniej możesz się do nich bardzo zbliżyć, skoro uszczupliwszy swoje zwykłe wydatki, oddasz to, co ci pozostanie, cierpiącym członkom Chrystusa Pana, ubogim i na cele dobroczynne. O! jakąż zachętą i świętą pociechą powinno to napełnić serce twoje!

UCZUCIA. Dziękuj Panu Bogu, iż ci dał poznać i znaleźć skarb ukryty w ubóstwie ducha i w apostolstwie żarliwości.

POSTANOWIENIE. Przygany świata nie będą mnie w stanie wstrzymać i odstraszyć od wykonywania dobrych uczynków.

III. Punkt.

Nauka Pana naszego Jezusa Chrystusa o bogactwach.

ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Już to, co Chrystus Pan powiedział o ubóstwie, daje nam bardzo jasno do zrozumienia, co mamy myśleć o bogactwach i o tych, którzy je uważają za najwyższe dobro. Wszakże, by ta konsekwencja nie uszła uwagi nielitościwych i skąpych bogaczy, dodaje te groźne wyrazy: Biada wam bogaczom, albowiem macie pociechę waszą w doczesności, (Łuk. VI); zajęci duszą i ciałem nabyciem i powiększeniem bogactw lub uciechami zmysłowymi, zapominacie o ostatecznym waszym końcu i pomrzecie bez zasługi, obciążeni nieprawościami, ze słuszną obawą wiecznych męczarni!

ZASTOSOWANIE. Spoglądnij w około — patrz, jaką koleją wszystko idzie na świecie. — Czy nie widzisz, jak na każdym kroku sprawdza się klątwa Pana Jezusa? Chciej więc ocenić wielką Łaskę, jaką ci Pan Bóg wyświadczył, broniąc cię od złudzeń i niebezpieczeństw, które prawie zawsze towarzyszą zamiłowaniu w bogactwach. Okaż za to wdzięczność swoją Panu Bogu, usiłując z podwójną gorliwością wprowadzić na drogę zbawienia tych, którzy z niej zboczyli, uwiedzeni ponętami świata.

ROZMOWA DUSZY [****] ze Świętymi Apostołami Piotrem i Pawłem, których uroczystości oktawę dzisiaj obchodzimy.

Zachęcamy do:

uczczenia Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa w miesiącu Lipcu ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo lipcowe do Najdroższej Krwi Pana Jezusa – dzień 6
uczczenia Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa poprzez nabożeństwo: Nabożeństwo ku czci Przenajdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa
Nabożeństwo wynagradzające Pierwszych Sobót Miesiąca ku czci Niepokalanego Serca Maryi. Miesiąc Lipiec.

[*] Ażeby ta książka rozmyślań nie stała się tylko książką czytań duchowych, należy zatrzymać się chwilkę i celem jasnego zrozumienia zastanowić się dobrze nad każdym głównym zdaniem rozważania i zastosowania, tak jak gdyby każde zdanie tworzyło osobny ustęp. Twoje własne myśli i uwagi oświecą cię i wzruszą więcej, niż wszystkie inne, podane przez innych. Bylibyśmy użyli tej formy zdań oddzielonych ustępami, gdyby nie to, iż wtedy objętość książki stałaby się o wiele obszerniejszą, a tym samym i cena wyższą.

Pokaż dalsze objaśnienia

[**] Wzbudzaniu uczuć należy poświęcić jak najwięcej czasu, gdyż przez nie tylko rozmyślanie, czyli medytacja staje się modlitwą. One zapalą i rozniecą w nas ogień Miłości Bożej. One rozmyślaniu naszemu nadadzą pewnego namaszczenia i utrzymają nas przez cały dzień w gorącości ducha. Niepodobna też, aby w ciągu rozmyślania nie obudziło się w nas wiele innych uczuć, które, jak już wspomnieliśmy, są nierównie skuteczniejsze, bo pochodzą z głębi własnej duszy lub z natchnienia Bożego.

[***] Nie dosyć jest czynić dobre postanowienia, należy przede wszystkim zachęcić się i zmusić moralnie do wykonania powziętych postanowień. W tym celu należy uważnie rozbierać motywy czyli pobudki, jakimi są:

1) Wielkie korzyści, wypływające z wiernego wypełnienia dobrych postanowień w tym i przyszłym życiu.

2) Słuszność i sprawiedliwość. Czegóż bowiem wymagają od nas przyrzeczenia dane na Chrzcie Świętym?… sama nazwa Chrześcijanina…. ucznia i naśladowcy Jezusa Chrystusa? Jako też krótkość i wartość czasu?

3) Wielka łatwość wykonania… wszystko się ogranicza na kilku niewielkich usiłowaniach, na kilku umartwieniach, które Łaska Boża jeszcze łatwiejszymi czyni.

4) Radość. Jakże gładkim zadowoleniem napełnia nas trud lub ofiara podjęta z miłości ku Panu Bogu. A przede wszystkim jakąż to pociechę będziemy z tego mieli w godzinę śmierci.

5) W końcu konieczność dobrych postanowień wykonanych czynem. Ale jednego potrzeba (Łuk. X. 42), powiedział Pan Jezus, jednej tylko rzeczy, tj. bym się uświęcił i zbawił, a do tego konieczne mi są dobre, a silne i skuteczne postanowienia.

Częstokroć tracimy cały owoc rozmyślania, jeżeli nie czynimy praktycznych postanowień na ten właśnie dzień, w którym rozmyślamy, albo nie prosimy gorąco o pomoc z Nieba, do wykonania dobrych postanowień, rachując zbyt wiele na własne siły.

[****] Rozmowa duszy czyli adekwatna modlitwa jest bardzo zaleconą przez mistrzów życia duchownego. Uczucia i postanowienia, podane w punktach rozmyślania, dostarczą zawsze obfitego do niej przedmiotu. Można ją częściej powtarzać prowadząc raz z tą, drugi raz z inną osobą Trójcy Przenajświętszej, albo z Przeczystą Boga Rodzicielką. Albo z którym ze Świętych Patronów swoich, według własnej pobożności i natchnienia. W rozmowie duszy, czyli w modlitwie, zakończającej rozmyślanie, jest rzeczą bardzo pożyteczną ofiarować Panu Bogu praktyczne postanowienia na ten dzień i prosić Go usilnie o Łaskę wytrwania.

Rozważania duchowe należy zakończyć odmówieniem „Ojcze nasz“ lub „Zdrowaś Marya”.

Idź do oryginalnego materiału