W dniu jutrzejszym, tj. 7 grudnia obowiązuje POST ŚCISŁY! (KPK z 1917 roku, kan. 1252 § 2).
Drugi dzień przygotowań do uroczystości Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Panny Maryi przypomina nam o nienawiści do grzechu powszedniego. Choć mniejsze, grzechy te osłabiają naszą więź z Panem Bogiem. Marya, jako Niepokalanie Poczęta, jest Wzorem czystości, którą warto naśladować. Nienawiść do grzechu powszedniego oznacza unikanie go i dążenie do doskonałości przez modlitwę, Sakramenty Święte i codzienną refleksję. Niech to rozmyślanie pomoże nam przygotować nasze serca na uroczystość Niepokalanego Poczęcia, abyśmy mogli głębiej przeżywać to święto i ten czas pełen Bożej Łaski.
Wysłuchaj rozmyślania.
Modlitwa przed rozmyślaniem.
O Panie mój i Boże! Wierzę mocno, iż jesteś tutaj obecny i iż Oczy Twoje ku mnie są zwrócone; upadam przed Tobą na kolana, czując się niegodnym stanąć przed Obliczem Twoim, pełen jednak ufności w Twą Nieskończoną Dobroć, błagam Cię pokornie o Łaskę, bym to rozmyślanie odprawił na Twoją większą Chwałę i mój duchowny pożytek. Oświeć mój rozum, wzrusz serce moje, wzmocnij mą wolę, abym Cię lepiej poznał, bardziej ukochał i wierniej Tobie służył.
O tę Łaskę proszę za wstawieniem się Najświętszej Panny Maryi, moich Świętych Patronów i Patronek, i mego Anioła Stróża. Amen.
Modlitwie tej towarzyszyć musi nasza własna wewnętrzna praca, — niemniej sumiennie zachować należy pobożne praktyki i przepisy, podane przez mistrzów życia duchownego, od których zachowanie prawie cała wartość rozmyślania zależy.
Przepisy te są:
1) Wieczorem zastanowić się dobrze nad punktami rozmyślania i to tak, jak gdybyśmy je mieli nazajutrz innym powtórzyć — zajmować należy nimi myśli nasze, kładąc się do snu i ze snu się budząc — w modlitwie też porannej prosić o Łaskę dobrego rozmyślania.
2) Przed modlitwą przygotowawczą spytać się samego siebie: W czyjejże obecności mam stanąć za chwilę?…. i dlaczego?…
3) Przy końcu rozmyślania zmówić: „Ojcze nasz” lub „Zdrowaś Marya“ i zrobić krótki jakby egzamin, jak też to rozmyślanie odprawiłem? o ile dobrze, podziękuję Panu Bogu za to, o ile źle, zastanowię się, z jakiej to przyczyny, aby je na przyszły raz usunąć.
4) o ile dla wielkiego osłabienia ciała lub znużenia umysłu czujemy się niezdolnymi do odprawienia rozmyślania, to przejdźmy przynajmniej w myśli wszystkie czynności, które w tym dniu nas czekają. Pomyślmy nad tym, jak dobrze je wypełnić — dobrze wobec Pana Boga i wobec ludzi — postanówmy silnie tak je wykonać i prośmy Pana Boga, by raczył każdą czynność nasze pobłogosławić.
5) Możemy także oskarżać się przed Panem Bogiem z dziecięcą prostotą i ufnością, tak jak się oskarżamy przy Świętej Spowiedzi…. z naszej nieudolności w rozmyślaniu, z naszej nędzy duchowej, z naszych błędów i braków, wyliczając je szczegółowo.
Uniżmy, upokórzmy się w ten sposób przed Panem Bogiem i po tej modlitwie bądźmy cierpliwszymi, zgodniejszymi z Wolą Bożą i gorliwymi w wypełnianiu dobrych uczynków — oto co nazywamy także rozmyślaniem bardzo dobrze odprawionym. „Z owocu drzewo bywa poznane”, powiedział Pan Jezus. „Ex fructu arbor agnoscitur” (Mat. XII, 33).
Rozmyślanie.
I. Wyobraź sobie Maryę, opłakującą grzechy nasze u Stóp krzyża Syna Swojego.
II. Proś o Łaskę, byś coraz więcej nienawidził grzechu powszedniego.
I. Punkt.
Grzech powszedni szpeci nas w Oczach Maryi.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE [*]. Kto się chce podobać Maryi i na Jej względy zasłużyć, musi przede wszystkim żyć w wielkiej czystości sumienia. Postanówmy dziś przeto na nowo unikać grzechu powszedniego, zapatrując się nań z prawdziwego stanowiska, czyli tak, jak go nienawidzi Marya. Nie ulega wątpliwości, iż każdy grzech powszedni wyciska plamę na duszy naszej, która czyni ją mniej albo więcej szpetną w oczach Maryi, tej Matki pięknej Miłości, a która tym bardziej zasmuca Ją i boli, iż przez to przyćmiewamy piękność duszy, ceną Krwi Boskiego Jej Syna nabytą; albowiem na Chrzcie Świętym dusze nasze obmyte zostały wskutek Zasług Krwi Boskiego Zbawiciela, według tych słów Św. Jana: „I obmył nas z grzechów naszych we Krwi Swojej” (Ks. Ap. 1).
ZASTOSOWANIE. W tym pierwszym rozważaniu, ileż wielkich znajdujemy pobudek do nienawiści grzechu powszedniego, zwłaszcza wtedy, gdy stał się naszym nałogiem? Jakże bowiem śmiałby obiecywać sobie szczególniejszą Łaskę Maryi ten, którego dusza, oszpecona tylu plamami, przedstawia oczom tej Najczystszej z Dziewic widok odrażający? Badajmy się dobrze, a odkryjemy może w przywiązaniu do niektórych grzechów powszednich przyczynę, dlaczego pomoc Maryi nie okazuje się nam dosyć skuteczną.
UCZUCIA [**]. Upadnij w duchu do Stóp twej Najukochańszej Matki i wielkim sercem wyrzeknij się wszelkiego, chociażby najmniej nieporządnego przywiązania się do ludzi i rzeczy. POSTANOWIENIE [***]. Będę dziś czuwał nad sobą z wyjątkową uwagą, bym przynajmniej dzień dzisiejszy przepędził bez grzechu. |
II. Punkt.
Grzech powszedni czyni nas pod pewnym względem okrutnymi dla Maryi.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE. To twierdzenie, które zrazu mogłoby się wydać przesadnym, nie jest takim w rzeczywistości. Jedna uwaga zdoła cię o tym przekonać, tj. iż wszystkie grzechy bez wyjątku przyczyniły się do cierpień Zbawiciela w dzień Jego Męki; a zatem każdy, który popełnia grzech powszedni z namysłu, albo też z grzesznego niedbalstwa, dorzuca jeszcze jedną boleść do nadmiaru Boleści Najukochańszego Syna Maryi i rani Ją w najtkliwszych Jej uczuciach! Zaprawdę, nie chcielibyśmy grzechami śmiertelnymi krzyżować na nowo Pana naszego Jezusa Chrystusa, według wyrażenia Apostoła, ale też nie chcemy dosyć się pilnować, aby grzechami powszednimi nie przydawać Ran lżejszych do owych Ran śmiertelnych, które Go przybiły do krzyża.
ZASTOSOWANIE. Nieszczęsny! Cóżem uczynił, popełniając tyle razy z zupełnym namysłem grzech powszedni? Mówiłem, jeżeli nie słowem, to czynem: O Maryo! kocham Cię i kocham z całego serca Pana Jezusa, Twego Boskiego Syna; za nic na świecie nie chciałbym Mu zadać śmiertelnego ciosu, ale będę Mu zadawał lekkie rany? Jestże to droga do Serca Maryi, do pozyskania Jej Miłości, Jej Łaski?
UUCZUCIA. Akt zawstydzenia, żalu i ufności w niewyczerpaną Dobroć Serca Maryi, Ucieczki grzeszników. POSTANOWIENIE. Sumiennie będę zwyciężał i pokonywał grzechy powszednie, w które najczęściej popadam. |
III. Punkt.
Grzech powszedni oddala nas od Maryi.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Każde dobre dziecko cierpi na tym niewymownie, gdy jest rozłączone ze swoją matką i czas tej rozłąki wydaje mu się zbyt długim; pragnie go skrócić wszelkimi sposobami, które są w jego mocy. Jakoż widzimy w życiu Św. Stanisława Kostki i wielu innych Świętych, przejętych prawdziwie dziecięcą ku Maryi miłością, iż z niewypowiedzianą tęsknotą wzdychali do śmierci, aby jak najprędzej cieszyć się widokiem swej Matki i szczęściem połączenia się z Nią na wieki w Niebie.
ZASTOSOWANIE. Cóż czynisz, popełniając tak lekkomyślnie grzech powszedni i zaciągając w ten sposób coraz to nowe długi? Przedłużasz z zupełną świadomością ów czas, który w Czyśćcu oddzielać cię będzie od twej Matki na całe może dziesiątki lat, całe stulecia. I ty mniemasz jeszcze, iż masz dla Maryi uczucie prawdziwej, dziecięcej miłości, iż możesz liczyć na Jej wyłączną i szczególniejszą dla ciebie Łaskawość? Jakże się to stało, iż ta myśl dotąd nie uczyniła cię uważniejszym i nie utrzymała silniej w granicach obowiązku?
ROZMOWA DUSZY [****] z Św. Stanisławem Kostką. Proś go, aby ci wyjednał choć cząstkę tej prawdziwej i tkliwej pobożności, którą pałał ku Maryi, i Która mu pozyskała tak wiele Łask nadzwyczajnych. |
[*] Ażeby ta książka rozmyślań nie stała się tylko książką czytań duchowych, należy zatrzymać się chwilkę i celem jasnego zrozumienia zastanowić się dobrze nad każdym głównym zdaniem rozważania i zastosowania, tak jak gdyby każde zdanie tworzyło osobny ustęp.
Twoje własne myśli i uwagi oświecą cię i wzruszą więcej, niż wszystkie inne, podane przez innych. Bylibyśmy użyli tej formy zdań oddzielonych ustępami, gdyby nie to, iż wtedy objętość książki stałaby się o wiele obszerniejszą, a tym samym i cena wyższą.
[**] Wzbudzaniu uczuć należy poświęcić jak najwięcej czasu, gdyż przez nie tylko rozmyślanie, czyli medytacja staje się modlitwą. One zapalą i rozniecą w nas ogień Miłości Bożej. One rozmyślaniu naszemu nadadzą pewnego namaszczenia i utrzymają nas przez cały dzień w gorącości ducha. Niepodobna też, aby w ciągu rozmyślania nie obudziło się w nas wiele innych uczuć, które, jak już wspomnieliśmy, są nierównie skuteczniejsze, bo pochodzą z głębi własnej duszy lub z natchnienia Bożego.
[***] Nie dosyć jest czynić dobre postanowienia, należy przede wszystkim zachęcić się i zmusić moralnie do wykonania powziętych postanowień. W tym celu należy uważnie rozbierać motywy czyli pobudki, jakimi są:
1) Wielkie korzyści, wypływające z wiernego wypełnienia dobrych postanowień w tym i przyszłym życiu.
2) Słuszność i sprawiedliwość. Czegóż bowiem wymagają od nas przyrzeczenia dane na Chrzcie Świętym?… sama nazwa Chrześcijanina…. ucznia i naśladowcy Jezusa Chrystusa? Jako też krótkość i wartość czasu?
3) Wielka łatwość wykonania… wszystko się ogranicza na kilku niewielkich usiłowaniach, na kilku umartwieniach, które Łaska Boża jeszcze łatwiejszymi czyni.
4) Radość. Jakże gładkim zadowoleniem napełnia nas trud lub ofiara podjęta z miłości ku Panu Bogu. A przede wszystkim jakąż to pociechę będziemy z tego mieli w godzinę śmierci.
5) W końcu konieczność dobrych postanowień wykonanych czynem. Ale jednego potrzeba (Łuk. X. 42), powiedział Pan Jezus, jednej tylko rzeczy, tj. bym się uświęcił i zbawił, a do tego konieczne mi są dobre, a silne i skuteczne postanowienia.
[****] Rozmowa duszy czyli adekwatna modlitwa jest bardzo zaleconą przez mistrzów życia duchownego. Uczucia i postanowienia, podane w punktach rozmyślania, dostarczą zawsze obfitego do niej przedmiotu. Można ją częściej powtarzać prowadząc raz z tą, drugi raz z inną osobą Trójcy Przenajświętszej, albo z Przeczystą Boga Rodzicielką. Albo z którym ze Świętych Patronów swoich, według własnej pobożności i natchnienia. W rozmowie duszy, czyli w modlitwie, zakończającej rozmyślanie, jest rzeczą bardzo pożyteczną ofiarować Panu Bogu praktyczne postanowienia na ten dzień i prosić Go usilnie o Łaskę wytrwania.
Częstokroć tracimy cały owoc rozmyślania, jeżeli nie czynimy praktycznych postanowień na ten właśnie dzień, w którym rozmyślamy, albo nie prosimy gorąco o pomoc z Nieba, do wykonania dobrych postanowień, rachując zbyt wiele na własne siły.
Rozważania duchowe należy zakończyć odmówieniem „Ojcze nasz“ lub „Zdrowaś Marya”.
Przewodnik prawdziwej pobożności
Brunon Vercruysse SI
1886 rok.
czyli
NOWE PRAKTYCZNE ROZMYŚLANIA
na każdy dzień roku
O Życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa ku użytkowi wiernych,
którzy żyjąc wśród świata, dążą do doskonałości.
TOM II
(od 1 lipca do 31 grudnia)
NIHIL OBSTAT.
Gdy książka pod tytułem: „Przewodnik prawdziwej pobożności czyli Nowe, praktyczne rozmyślania na każdy dzień roku Życia Pana naszego Jezusa Chrystusa zgodną jest we wszystkim z przepisami Wiary Świętej Katolickiej i moralności i bardzo pożyteczną tak dla osób duchownych jako też świeckich, przeto daje jej Ordynariat Metropolitalny najchętniej aprobatę i zaleca ją wiernym do czytania.
OD OBDYNABTATD METBOPOL. O. Ł.
Lwów, dnia 11 sierpnia 1885.
+ Seweryn
Arcybiskup.
- Podejmij okolicznościowe rozmyślanie przeznaczone na pierwszy piątek miesiąca: O wspaniałomyślności Serca Pana Jezusowego.
Zachęcamy do:
- poznania Nauki katolickie. Okres Bożego Narodzenia – Adwent.
- uczczenia Tajemnicy Wcielenia Syna Bożego: Nabożeństwo na okres Adwentu.
- uczczenia Najświętszej Maryi Panny, Niepokalanie Poczętej w nabożeństwie miesiąca Grudnia ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo grudniowe ku czci Niepokalanego Poczęcia NMP — dzień 6
- Rodzina w okresie Bożego Narodzenia. Cz. 1. Przed Narodzeniem Pana Jezusowym. Dzień 6
- uczczenia Świętego Patrona dnia dzisiejszego, Św. Mikołaja, Biskupa i Wyznawcy: Nabożeństwo do Św. Mikołaja, Biskupa Mirry.
- Akcja ratunku dla Polski: Siła Katolickiego Patriotyzmu przez wstawiennictwo dusz czyśćcowych.
Poznaj również żywot Św. Mikołaja, Biskupa Mirry i Wyznawcy napisanego przez:
- O. Prokopa Kapucyna.
- X. Piotra Skargę T.J.
- X. Juliana A. Łukaszkiewicza.