🔉5 PAŹDZIERNIKA. ROZMYŚLANIE. Pan Jezus uzdrawia niewiastę chorą od lat osiemnastu.

Zdjęcie: Przewodnik prawdziwej pobożności

I. Patrz, w duchu na Pana Jezusa, wkładającego na niewiastę Ręce Swoje i przywracającego jej zdrowie.

II. Proś, aby cię uzdrowił z niemocy duchowej.

I. Punkt.

Nieszczęśliwy stan chorej niewiasty.

ROZWAŻANIE DUCHOWNE [*]. Pan Jezus, wyszedłszy z Betanii, gdzie Go jeszcze nieraz spotkamy, nie ustawał w Swoich ewangelicznych pielgrzymkach, znacząc je wszystkie nowymi Cudami. Gdy razu jednego nauczał w bożnicy, uzdrowił bardzo nieszczęśliwą niewiastę, która, jak mówi Św. Łukasz, miała ducha niemocy od osiemnastu lat, a była skurczona: i nie mogła żadną miara w górę spojrzeć (R. XIII).

ZASTOSOWANIE. Nędzny stan tej niewiasty, trapionej przez szatana, przejmuje cię litością; a jednak to wierny obraz nieszczęśliwego stanu tylu Chrześcijan, dręczonych duchem łakomstwa i nieczystości, który ich przygniata do ziemi, ku rozkoszom ciała i zmysłów tak dalece, iż nie są w stanie wznieść się sercem i duchem do Nieba, myśleć o Panu Bogu, o ostatecznym końcu swoim i o strasznej niepewności wyboru między dwiema wiecznościami: szczęśliwą albo nieszczęśliwą! Masz także w tej niewieście smutny obraz Chrześcijanina, którego owładnął duch oziębłości i uczynił zeń człowieka ziemskiego. Dusza jego dawniej gorliwa, stała się prawie niezdolną wznieść się do Pana Boga, zatrzymać się chwilkę na Rzeczach Bożych; w jego uczuciach, intencjach, pragnieniach nic wzniosłego, nic duchowego nie ma; czuje się, jakby przywalony ciężarem niewidzialnym do ziemi, do rzeczy najniższych, najnikczemniejszych. O, jakże byłbyś pożałowania godny, gdybyś w tym obrazie ujrzał i poznał siebie.

UCZUCIA [**]. Proś o Łaskę, abyś się nie stał ofiarą ducha oziębłości.

POSTANOWIENIE [***]. Strzeż się pierwszego znaku oziębłości w Służbie Bożej.

II. Punkt

Uzdrowienie chorej niewiasty.

ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Rozważ opowiadanie Ewangelisty o tym cudownym uzdrowieniu: Którą ujrzawszy Jezus, przyzwał ją do Siebie i rzekł jej: Niewiasto, wolnąś uczyniona jest od niemocy twojej. I włożył na nią Ręce, a natychmiast podniosła się i chwaliła Boga (Łuk. XIII)

ZASTOSOWANIE. Zważ miejsce i czas uzdrowienia tego, a wyciągniesz stąd naukę wielkiej doniosłości. Działo się to w synagodze, w miejscu przeznaczonym na spełnienie cotygodniowych obrzędów religijnych i w godzinie, w którą zapowiedziane było zgromadzenie ludu na nabożeństwo. Gdyby ta niewiasta mniej była baczną i mniej pilną w udaniu się na to miejsce i o tej godzinie, ominęłaby ją sposobność spotkania się ze Zbawicielem, pozostałaby przez wszystkie dni życia nieszczęśliwą. Jakże więc istotną jest rzeczą, nie usuwać się od zebrania wiernych w dniu i w godzinie nabożeństwa! Ileż to jednak choćby bardzo pobożnych osób nie chce tego uznać, trzyma się zdala od publicznych nabożeństw, oddając się za to osobnym ćwiczeniom i różnym praktykom dowolnie obranym; do tych należą i ci, którzy mają zwyczaj spóźniać się na nabożeństwo. Jedni i drudzy narażają się na utracenie Łask wielu i niektórych szczególniejszych przywilejów. Nie naśladujcie ich nigdy.

UCZUCIA. Za przykładem uzdrowionej niewiasty oddaj Chwałę Panu Bogu. Jemu zawdzięczasz to wszystko, co posiadasz i tę odrobinę dobrego, które czynisz.

POSTANOWIENIE. Usiłuj być zawsze jednym z pierwszych na ćwiczeniach pobożnych, które się odbywają w oznaczonych godzinach.

III. Punkt.

Gniew obłudny arcybożnika.

ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Gdy wszystek lud radował się ze wszystkiego, co się chwalebnie działo przez Jezusa (Łuk. XIII), smucili się faryzeusze. Nie mogą znieść sławy Pana Chrystusowej, aby ją przyćmić, nie cofają się przed żadnym środkiem, który im zazdrość podsuwa, ale czynią to z wielką ostrożnością, pokrywając swe podstępne zamiary gorliwością o zachowanie Zakonu. Tak więc arcybożnik, mówi Ewangelista, gniewając się, iż Pan Jezus w szabat uzdrawiał, rzekł do rzesz: Sześć dni są, w których ma być robiono: a w te tedy przychodźcie, a leczcie się, a nie w dzień sobotni. ale obłudny ten faryzeusz, nie uszedł zasłużonego poniżenia. A odpowiadając mu Pan, rzekł mu wobec całego zgromadzenia: Obłudnicy, czy każdy z was w Szabat nie odwiązuje wołu swego, albo osła od żłobu, i wiedzie aby go napoić? A tej córki Abrahamowej, którą związał szatan od osiemnastu lat, nie potrzeba było od związki tej rozwiązać w dzień sobotni? I gdy to mówił, zawstydzali się wszyscy przeciwnicy jego.

ZASTOSOWANIE. Wszelka obłuda będzie wyjawiona w Dzień Sądu. Strzeż się tej wady. Otwórz z zupełną prostotą twe serce spowiednikowi swemu, a Pan Bóg, Który się łatwo udziela prostaczkom, zachowa cię od złych przygód, uzdrowi z niemocy duchowej, a choćby z niemocy ciała, jeżeli to dla dobra twej duszy potrzebne.

ROZMOWA DUSZY [****] z Panem Jezusem, Najmiłosierniejszym Lekarzem niemocy naszej.

Zachęcamy do:

1. uczczenia Najświętszej Maryi Panny Królowej Różańca Świętego ku czci Jej poświęconym: Miesiąc październik poświęcony ku czci Różańca Świętego – dzień 5
2. Dzieci w hołdzie i czci dla Królowej Różańca Świętego – dzień 5
3. uczczenia Świętych Aniołów Stróżów w miesiącu Październiku ku Ich czci poświęconym: Miesiąc Październik ku czci Świętych Aniołów Stróżów – dzień 5
4. Niepokalanego Serca Maryi poprzez wynagradzające nabożeństwo pierwszosobotnie: Nabożeństwo wynagradzające Pierwszych Sobót Miesiąca ku czci Niepokalanego Serca Maryi.

Poznaj także żywot Św. Placyda i Towarzyszy Męczenników napisanego przez:

1. O. Prokopa Kapucyna.
2. X. Piotra Skargi T.J.