#45 I pojawił się grzech

W tym roku w wakacje przypominamy sobie czym jest kerygmat. To absolutna podstawa podstaw - baza.

Wiemy, iż Bóg jest Miłością.

Kochający Bóg uczynił człowieka istotą wolną, bo miłość nigdy nie zniewala.

I pojawił się grzech: "Dlatego też jak przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech śmierć, i w ten sposób śmierć przeszła na wszystkich ludzi, ponieważ wszyscy zgrzeszyli..." (Rz 5,12).

foto z Pixabay

Tak, prawdziwa miłość nigdy nie zniewala. Człowiek był szczęśliwy, ale pozwolił sobie odebrać to szczęście. Poszedł za podszeptem złego ducha i zdradził odwieczną Bożą Miłość.

Grzech pierworodny można porównać do uderzenia obuchem w głowę. My wszyscy, z wyjątkiem Matki Bożej i oczywiście Pana Jezusa, naznaczeni jesteśmy tym uderzeniem. Mamy zmącony obraz Boga Ojca, nie widzimy jasno, nie potrafimy gwałtownie i jednoznacznie odróżnić subtelnego zła od niejasnego dobra. Wiele rzeczy nam się miesza. Często jesteśmy niestali i zwracamy się ku różnym prądom niczym chorągiewka na wietrzne.

Czasami możemy odnieść wrażenie, iż dobro przychodzi nam z ogromnym wysiłkiem, a żeby czynić zło, wystarczy niewiele.

Św. Paweł pisał: "Wiemy przecież, iż Prawo jest duchowe. A ja jestem cielesny, zaprzedany w niewolę grzechu. Nie rozumiem bowiem tego, co czynię, bo nie czynię tego, co chcę, ale to, czego nienawidzę - to właśnie czynię" (Rz 7,14-15).

Bylibyśmy w tragicznym położeniu, gdyby nie kolejny punkt Kerygmatu, ale o tym już w następnym odcinku.

Komu dziś zwrócę z miłością uwagę na jego grzech?

Poprzedni odcinek 6. sezonu serii >>>