4 CZERWCA. Żywot Św. Kwiryna, Biskupa i Męczennika.

Zdjęcie: Św. Kwiryn, Biskup z Sisak

Czy wiesz, że…? Św. Kwiryn był biskupem Sisaku (dzisiejsza Chorwacja) i zginął jako męczennik podczas prześladowań cesarza Dioklecjana. Został skazany na utopienie w rzece Sibaris z kamieniem młyńskim uwiązanym do szyi – podobnie jak wielu innych chrześcijańskich męczenników. Jego relikwie zostały przeniesione do Rzymu, gdzie spoczęły przy kościele Św. Sebastiana na Via Appia, a później rozesłano je do Mediolanu i Akwilei. W Polsce jedyny kościół pod jego wezwaniem znajduje się w Łapszach Niżnych, gdzie jego kult przybył wraz z osadnikami niemieckimi w XIII-XIV wieku. Był jednym z czterech Świętych noszących imię Kwiryn, czczonych w Kościele katolickim – inni to m.in. Św. Kwiryn z Neuss i Św. Kwiryn z Tegernsee. 5 niezwykłych faktów o Św. Kwirynie, biskupie i męczenniku: Jego kult był szczególnie silny w Niemczech, gdzie wzywano go jako patrona przeciw paraliżowi, chorobom nóg i uszu. Jego relikwie były wielokrotnie przenoszone – z obawy przed najazdami barbarzyńców w V wieku przewieziono je z Austrii do Rzymu. W średniowieczu jego postać była często mylona ze Św. Kwirynem z Tegernsee, który był diakonem i również zginął jako męczennik. Jego kult w Polsce jest bardzo mało znany, mimo iż istnieje kościół pod jego wezwaniem – większość wiernych kojarzy go głównie z Chorwacją i Włochami. Jego wizerunek w Łapszach Niżnych pochodzi z 1763 roku – przedstawia go w szatach biskupich, z pastorałem i wzrokiem skierowanym ku niebu, gdzie anioły niosą mu palmę męczeńską.

Żywot Św. Kwiryna, biskupa i męczennika.

Wspomnienie przypada na dzień 4 czerwca.

— Grób pierwotnie znajdował się w Savarii (dzisiejsze Szombathely na Węgrzech), ale jego relikwie zostały później przeniesione do Rzymu, gdzie spoczywają w mauzoleum przy Via Appia, jednak dokładna lokalizacja mauzoleum Św. Kwiryna nie jest jednoznacznie wskazana w dostępnych źródłach. Jednak kult Świętego jest szczególnie żywy w Sisaku, gdzie znajduje się kościół pod jego wezwaniem.

„Bóg jest Duchem, a ci, którzy Go czczą, muszą Go czcić w duchu i w prawdzie; albowiem Ojciec chce takich czcicieli” (Jan 4, 23-24).

Święty Kwiryn, biskup w mieście Sissek na Węgrzech, był jednym z niezmiernej liczby męczenników, którzy za prześladowania okrutnego cesarza Dioklecjana, krew swoją przelali. Naukami, jak i życiem swoim nauczał przez całe lata Wiarę Świętą i szerzył ją naokoło, — gdy na rozkaz namiestnika Maksyma został pojmanym. Gdy go przyprowadzono przed sąd, rozkazano mu złożyć bogom kadzidło, ale Święty odpowiedział odważnie, iż tylko Pana Boga słucha i nigdy bogom ofiary składać nie będzie. To rozgniewało tak sędziego, iż kazał świętego wyznawcę okrutnie obić, a następnie okuć w kajdany i zaprowadzić do więzienia, w którym się gorąco modlił do Pana nad pany o nawrócenie wszystkich, znajdujących się we więzieniu. I oto Pan Bóg wysłuchał modlitwy Swego sługi; bo o północy zostało więzienie oświetlone światłem niebiańskim. Widząc to dozorca więzienia, Marceli, upadł Świętemu Kwirynowi do nóg i wyznał, iż i on wierzy w prawdziwego Pana Boga. Święty Kwiryn pouczył go teraz i ochrzcił. Po kilku dniach został święty biskup, obciążony kajdanami, przewieziony na Górne Węgry, aby być zaprowadzonym do namiestnika Amancjusza. Amancjusz użył całej swojej wymowy, ażeby nakłonić sędziwego biskupa do uczczenia bogów. Ale z niezachwianą stanowczością odpowiedział tenże, iż żadne ludzkie rozkazy go nie skłonią do składania ofiar bożkom i, iż słucha jedynie rozkazów Chrystusa, który panuje po wieki wieków nad ziemią i niebem. — Po wielu okrutnych mękach, rozkazał namiestnik uwiązać mu kamień młyński u szyi i wrzucić go do rzeki. Przez cudowne zrządzenie Boże utrzymał się jeszcze dłuższy czas na powierzchni wody, a ostatnich chwil życia swego użył do zachęcania stojących wokoło Chrześcijan do wytrwałości we wyznaniu Wiary Świętej. Z modlitwą na ustach utonął, a duch jego uleciał do Pana Boga, dla Którego pracował i walczył całe życie swoje.

Punkty do rozmyślania.

1) Pan Bóg jest Duchem, dlatego chce, abyśmy Go w duchu czcili. Modlitwa tylko na ustach, nie jest miłą ofiarą Panu Bogu; ustna modlitwa musi być zawsze wypływem wewnętrznego pobożnego nastroju i uczucia. Staraj się zatem czcić Pana Boga zawsze z głęboką pobożnością serca, a modląc się, myśl zawsze o Obecności Jego.

2) Odosobnij się codziennie na chwilkę i poświęć trochę czasu wewnętrznej modlitwie serca i pobożnemu rozmyślaniu! Rozważaj codziennie tę lub ową Prawdę Wiary, jak np. śmierć, Sąd, wieczność, Męki i Śmierć Jezusa i karę za grzechy. Umysł twój nabierze wtedy niebiańskiego usposobienia, i będziesz gotów dla Jezusa wszystko zrobić i cierpieć dla Niego.

3) Rozważaj zatem częściej, co się wkoło ciebie dzieje, i niech to będzie pobudką dla ciebie do wzniesienia serca twego ku Panu Bogu i zachęcenia myśli twych do dobrego. Pytaj się częściej samego siebie: Dlaczego jestem tutaj na ziemi? Co się stanie ze mną po 50 lub 80 latach? Jakże prędko minęły lata mojej młodości? Czego sobie życzyć będę w godzinę śmierci? Te i tym podobne myśli są bardzo łatwym i nadzwyczaj skutecznym sposobem rozmyślań, używaj ich zatem pilnie!

Modlitwa.

O Boże, któryś wprowadził Twoich Świętych na rozmaitych drogach, a przede wszystkim na drodze krzyża do Nieba, użycz nam Łaski, abyśmy we wszystkich przeciwnościach mieli przykład ich przed oczyma i wszystkie trudy życia tego z cierpliwością znosili. Przez Jezusa Chrystusa Pana naszego. Amen.

Żywoty Świętych Pańskich w dziennych czytaniach i rozmyślaniach O. Grozesa, Warszawa 1908r.