Czy wiesz, że…?
5 niezwykłych faktów o Św. Feliksie I., Papieżu i Męczenniku:
|
Żywot Św. Feliksa I., Papieża i Męczennika.
(Panował r. 269-274.)
Wspomnienie przypada na dzień 30 maja.
— Grób znajduje się w Katakumbach Kaliksta w Rzymie. Ciekawostką jest, iż w Sanktuarium Matki Bożej Kodeńskiej w Kodniu znajduje się czaszka, uważana za głowę tego Papieża.
Rzymianin rodem wstąpił Feliks na Stolicę Piotrową r. 269 jako sukcesor Papieża Dionizego. Zasługą jego pontyfikatu jest potępienie ostateczne Pawła z Samosata, który jako biskup antiocheński błędy głosił co do Osoby Pana Jezusa i istoty Trójcy Przenajświętszej. Twierdził bowiem, iż Pan Jezus był zwykłym człowiekiem, w którym zamieszkało Słowo Przedwieczne jakoby w świątyni. Uczył, iż nie ma Pana Boga Jednego w Trzech Osobach; iż to, co nazywamy osobą, jest tylko objawem przymiotów i siły Bożej. Początkowo zdołał Paweł ujść potępienia na dwóch odbytych synodach w Antiochii; na trzecim synodzie odprawionym w tym mieście r. 269 złożono herezjarchę dla głoszonych fałszów i gorszącego życia z urzędu biskupiego; na następcę powołany został Domnus. Kiedy Paweł nie chciał opuścić biskupstwa, zwrócił się Domnus do cesarza Aureliana; władca rozstrzygnął, iż ten tylko biskup prawnie i słusznie dzierżyć może rządy kościelne w Antiochii, który pozostaje w jedności z biskupami Włoch i biskupem rzymskim. Tym sposobem Paweł usunięty został od samozwańczych rządów pomimo poparcia, jakiego doznawał ze strony Zenobii, królowej w Palmyra; gdy Aurelian zdobył Palmyrę, wszelkie źródła pomocy ustały dla niegodnego biskupa. Orzeczenie cesarskie dowodzi dostatecznie godności najwyższego zwierzchnictwa w Kościele Świętym, jaka przystoi biskupom rzymskim.
Sam Papież Feliks na wiadomość o uchwałach synodu antiocheńskiego w liście do biskupa Maksyma z Aleksandrii przedstawił jasno i dobitnie Naukę Wiary o Bóstwie i Człowieczeństwie Zbawiciela; tym samym na nowo potępił błędy herezji.
Widzimy tedy, jako Papieże rzymscy są stróżami i obrońcami czystości i prawdziwości nauki Chrystusa, jako z pomocą i za radą Ducha Świętego strzegą jedności i łączności Kościoła Katolickiego, który inaczej nie oparłby się napaściom licznych heretyków i innych wrogów.
Nazywają Feliksa I. papieża często męczennikiem; ścisłych dowodów na śmierć męczeńską nie posiadamy. Zdaje się jednak, iż za czasów Aureliana niejedne musiał znosić cierpienia, skoro chrześcijaństwo w groźniejszym znalazło się położeniu. Stąd może uchodzić za męczennika w szerszym znaczeniu tego wyrazu. — Według pobożnej tradycji zmarł św. Feliks jako Męczennik w dniu 30. grudnia r. 274. Kościół Święty święci jego pamięć w dzień 30. maja.
Nauka moralna.
Św. Feliks wydał rozporządzenie, iż Mszę Świętą wolno odprawiać tylko nad grobami Męczenników. Rozporządzenie to było tylko potwierdzeniem dawnego zwyczaju i do dziś przestrzega Kościół Święty tego, iż każdy Ołtarz, na którym odprawia się Msza Święta, musi zawierać relikwie Świętych Męczenników. Powód do tego dało prawdopodobnie następujące miejsce w Apokalipsie Św. Jana: „A gdy otworzył (Baranek) piątą pieczęć, widziałem pod ołtarzem dusze pobitych dla słowa Bożego i dla świadectwa, które miały“ (6, 9).
Modlitwa.
Wejrzyj, Wszechmogący Boże, na ułomność naszą, którzy uginamy się pod brzmieniem grzechów, i spraw, byśmy doznali pomocy chwalebnego orędownictwa — Twego Świętego Męczennika i Arcypasterza, Feliksa. Amen.
Źródło: Żywoty Świętych Pańskich Ks. Władysława Hozakowskiego, 1907r.; Skarbiec Świętych Pańskich oprac. Ks. Dr W. Galant 1909r.
