Przewodnik prawdziwej pobożności
Brunon Vercruysse SI
1886 rok.
czyli
NOWE PRAKTYCZNE ROZMYŚLANIA
na każdy dzień roku
O Życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa ku użytkowi wiernych,
którzy żyjąc wśród świata, dążą do doskonałości.
TOM II
(od 1 lipca do 31 grudnia)
NIHIL OBSTAT.
Gdy książka pod tytułem: „Przewodnik prawdziwej pobożności czyli Nowe, praktyczne rozmyślania na każdy dzień roku Życia Pana naszego Jezusa Chrystusa zgodną jest we wszystkim z przepisami Wiary Świętej Katolickiej i moralności i bardzo pożyteczną tak dla osób duchownych jako też świeckich, przeto daje jej Ordynariat Metropolitalny najchętniej aprobatę i zaleca ją wiernym do czytania.
OD OBDYNABTATD METBOPOL. O. Ł.
Lwów, dnia 11 sierpnia 1885.
+ Seweryn
Arcybiskup.
Modlitwa przed rozmyślaniem.
O Panie mój i Boże! Wierzę mocno, iż jesteś tutaj obecny i iż Oczy Twoje ku mnie są zwrócone; upadam przed Tobą na kolana, czując się niegodnym stanąć przed Obliczem Twoim, pełen jednak ufności w Twą nieskończoną Dobroć, błagam Cię pokornie o Łaskę, bym to rozmyślanie odprawił na Twoją większą Chwałę i mój duchowny pożytek. Oświeć mój rozum, wzrusz serce moje, wzmocnij mą wolę, abym Cię lepiej poznał, bardziej ukochał i wierniej Tobie służył.
O tę Łaskę proszę za wstawieniem się Najświętszej Panny Maryi, moich Świętych Patronów i Patronek, i mego Anioła Stróża. Amen.
Modlitwie tej towarzyszyć musi nasza własna wewnętrzna praca, — niemniej sumiennie zachować należy pobożne praktyki i przepisy, podane przez mistrzów życia duchownego, od których zachowanie prawie cała wartość rozmyślania zależy.
Przepisy te są:
1) Wieczorem zastanowić się dobrze nad punktami rozmyślania i to tak, jak gdybyśmy je mieli nazajutrz innym powtórzyć — zajmować należy nimi myśli nasze, kładąc się do snu i ze snu się budząc — w modlitwie też porannej prosić o Łaskę dobrego rozmyślania.
2) Przed modlitwą przygotowawczą spytać się samego siebie: W czyjejże obecności mam stanąć za chwilę?…. i dlaczego?…
3) Przy końcu rozmyślania zmówić: „Ojcze nasz” lub „Zdrowaś Marya“ i zrobić krótki jakby egzamin, jak też to rozmyślanie odprawiłem? o ile dobrze, podziękuję Panu Bogu za to, o ile źle, zastanowię się, z jakiej to przyczyny, aby je na przyszły raz usunąć.
4) o ile dla wielkiego osłabienia ciała lub znużenia umysłu czujemy się niezdolnymi do odprawienia rozmyślania, to przejdźmy przynajmniej w myśli wszystkie czynności, które w tym dniu nas czekają. Pomyślmy nad tym, jak dobrze je wypełnić — dobrze wobec Pana Boga i wobec ludzi — postanówmy silnie tak je wykonać i prośmy Pana Boga, by raczył każdą czynność nasze pobłogosławić.
5) Możemy także oskarżać się przed Panem Bogiem z dziecięcą prostotą i ufnością, tak jak się oskarżamy przy Świętej Spowiedzi…. z naszej nieudolności w rozmyślaniu, z naszej nędzy duchowej, z naszych błędów i braków, wyliczając je szczegółowo.
Uniżmy, upokórzmy się w ten sposób przed Panem Bogiem i po tej modlitwie bądźmy cierpliwszymi, zgodniejszymi z Wolą Bożą i gorliwymi w wypełnianiu dobrych uczynków — oto co nazywamy także rozmyślaniem bardzo dobrze odprawionym. „Z owocu drzewo bywa poznane”, powiedział Pan Jezus. „Ex fructu arbor agnoscitur” (Mat. XII, 33).
I. Wyobraź sobie, iż widzisz Św. Piotra Apostoła, mówiącego: miejcie ustawiczną miłość jedni ku drugim (I list IV).
II. Proś o żywe pragnienie posiadania w najwyższym stopniu miłości braterskiej.
I. Punkt.
Rozkazanie Pana naszego Jezusa Chrystusa jest pierwszą pobudką do miłości braterskiej.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE [*]. Rozmyślanie o miłosiernym Samarytaninie przypomina nam słodki obowiązek miłości braterskiej, która stanowi wdzięk życia rodzinnego. Pobudki do postępu w tej cnocie są następujące:
- że Pan nasz Jezus Chrystus zostawił nam w tej mierze osobne i wyraźne Przykazanie: To jest przykazanie moje, abyście się społecznie miłowali, jakom was umiłował (Jan XV);
- że chce, aby wspólna miłość była znakiem prawdziwych uczniów Jego: Po tym poznają wszyscy, żeście uczniami moimi, jeżeli miłość mieć będziecie jeden ku drugiemu (Jan XIII, 3)
- że przystępując razem do Stołu Pańskiego, jednaka Krew ożywia serca nasze, Krew Pana naszego Jezusa Chrystusa!
ZASTOSOWANIE. Zastanów się dobrze nad tymi pobudkami miłości, a wywrą na ciebie silne wrażenie i uczujesz z pewnością zbawienny pociąg do spełnienia tego głównego warunku miłości chrześcijańskiej, bez którego ta miłość wśród członków rodziny prawie niepodobna. A tym warunkiem wzajemne znoszenie się; wymaga ono dwóch rzeczy: naprzód, abyś umiał nie tylko znosić cierpliwie wady i ułomności tych, z którymi przestajesz, ale nadto je osłaniać, ile możesz i uniewinniać, i abyś umiał wnet przebaczyć i zapomnieć, jeżeli przeciw tobie zawinili, przypisując to nieuwadze, zbytniej żywości i tym podobnym bezwinnym przyczynom. Więc nie mów: znieść nie mogę takiego usposobienia, takiego postępowania, mam najszczerszą chęć zgadzania się ze wszystkimi, ale jeżeli mię kto obrazi, muszę mu okazać gniew mój, aby go pobudzić do żalu i poprawy. Tak nie mówi duch wzajemnego znoszenia się, ani język miłości braterskiej.
UCZUCIA [**]. Zawstydź się przed Panem Bogiem takiego braku miłości.
POSTANOWIENIE [***]. Przy wieczornym rachunku sumienia zwracaj szczególniejszą uwagę na przewinienia przeciwko miłości popełnione czynem, słowem lub myślą.
II. Punkt.
Przykład Chrystusa Pana jest drugą pobudką miłości braterskiej.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Całe Życie Pana Jezusa było miłością samą; nie tylko, iż nikomu nic złego nie uczynił, ale przeszedł, dobrze czyniąc wszystkim, nie skarżąc się na niewdzięczność, którą w zamian za to odbierał. Wziął na Siebie wszystkie nędze nasze, aby nam ulżyć, wszystkie grzechy nasze, aby Pana Boga przebłagać i po życiu pełnym poświęceń umiera męczennikiem miłości, i z krzyża troszczy się choćby o zabójców Swoich, wołając do Boga Ojca: Ojcze, odpuść im, boć nie wiedzą co, czynią!
ZASTOSOWANIE. Za Przykładem Boskiego Zbawiciela bądź gotowy dla zachowania miłości na niejedną ofiarę. Bądź przynajmniej wierny w przestrzeganiu tej zasady, abyś nie dawał nic do znoszenia drugim.
W tym celu trzeba umieć panować nad sobą, nagiąć swój charakter, stać się wszystkim dla wszystkich… jeżeli np. wiesz, iż twoje wzięcie czy zachowanie się razi drugich, umiej nieco je złagodzić; żarty twoje sprawiają przykrość, wywołują urazy, więc ich zaprzestań. Niekiedy z powodu cierpień fizycznych jesteś w usposobieniu rozdrażnionym, zgryźliwym, więc miej się na baczności jeszcze więcej niż zwykle, strzeż się, aby twe otoczenie nie było nigdy ofiarą chorobliwości twojej itp. Jakże przestrzegasz tych głównych zasad miłości chrześcijańskiej? Na czym ci zbywa?
UCZUCIA. Proś o Łaskę, byś doskonalej jak dotąd wypełniał to wszystko, czego prawdziwa miłość i cnota wzajemnego znoszenia się wymaga od ciebie.
POSTANOWIENIE. Stań się wszystkim dla dobra wszystkich za przykładem Św. Pawła Apostoła, który mówi: Wszystkim stałem się wszystko, abym wszystkie zbawił (1 Kor. IX).
III. Punkt.
Obietnice i groźby Chrystusa Pana są trzecią pobudką miłości.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Wnosić można ze Słów Boskiego Zbawiciela, iż na Sądzie Ostatecznym Wyrok życia lub śmierci głównie zależeć będzie od uczynków miłosierdzia. Pójdźcie, błogosławieni Ojca Mego… Albowiem łaknąłem, a daliście Mi jeść…, a do tych, co po lewicy, powie: Idźcie ode Mnie, przeklęci… Albowiem łaknąłem, a nie daliście Mi jeść… (Mat. XXVI).
ZASTOSOWANIE. Więc gdybyś miał na względzie tylko swój własny pożytek, jakże to wielka pobudka ćwiczenia się w miłości braterskiej, unikania przynajmniej tego, co ją obraża i stanowczego zwyciężenia miłości własnej, tej pierwszej przyczyny gwałcenia praw miłości bliźniego.
ROZMOWA DUSZY [****] z Chrystusem, Królem Męczenników Miłości. Albo ze Świętymi Męczennikami Kosmą i Damianem. Obaj ci bracia oddali się zawodowi lekarskiemu, mając przy tym głównie na celu zdrowie duszy; toteż miłością bezinteresowną, z jaką nieśli pomoc chorym, pozyskali wielu pogan Chrystusowi Panu i wybawili ich od śmierci wiecznej. Prośmy Świętych Kosmę i Damiana, aby nam wyjednali zupełne uzdrowienie od chorób duchowych.
Zachęcamy do:
- uczczenia Krzyża Świętego w miesiącu Wrześniu ku czci Jego poświęconym: Nabożeństwo wrześniowe ku czci Krzyża Świętego – dzień 27
- uczczenia Bł. Bronisławy w miesiącu Wrześniu ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo wrześniowe ku czci Bł. Bronisławy – dzień 27
Poznaj także żywot ŚŚ. Kosmy i Damiana, Męczenników napisanego przez:
- O. Prokopa Kapucyna.
- X. Piotra Skargi T.J.
- X. Juliana A. Łukaszkiewicza.
[*] Ażeby ta książka rozmyślań nie stała się tylko książką czytań duchowych, należy zatrzymać się chwilkę i celem jasnego zrozumienia zastanowić się dobrze nad każdym głównym zdaniem rozważania i zastosowania, tak jak gdyby każde zdanie tworzyło osobny ustęp. Twoje własne myśli i uwagi oświecą cię i wzruszą więcej, niż wszystkie inne, podane przez innych. Bylibyśmy użyli tej formy zdań oddzielonych ustępami, gdyby nie to, iż wtedy objętość książki stałaby się o wiele obszerniejszą, a tym samym i cena wyższą.
[**] Wzbudzaniu uczuć należy poświęcić jak najwięcej czasu, gdyż przez nie tylko rozmyślanie, czyli medytacja staje się modlitwą. One zapalą i rozniecą w nas ogień Miłości Bożej. One rozmyślaniu naszemu nadadzą pewnego namaszczenia i utrzymają nas przez cały dzień w gorącości ducha. Niepodobna też, aby w ciągu rozmyślania nie obudziło się w nas wiele innych uczuć, które, jak już wspomnieliśmy, są nierównie skuteczniejsze, bo pochodzą z głębi własnej duszy lub z natchnienia Bożego.
[***] Nie dosyć jest czynić dobre postanowienia, należy przede wszystkim zachęcić się i zmusić moralnie do wykonania powziętych postanowień. W tym celu należy uważnie rozbierać motywy czyli pobudki, jakimi są:
1) Wielkie korzyści, wypływające z wiernego wypełnienia dobrych postanowień w tym i przyszłym życiu.
2) Słuszność i sprawiedliwość. Czegóż bowiem wymagają od nas przyrzeczenia dane na Chrzcie Świętym?… sama nazwa Chrześcijanina…. ucznia i naśladowcy Jezusa Chrystusa? Jako też krótkość i wartość czasu?
3) Wielka łatwość wykonania… wszystko się ogranicza na kilku niewielkich usiłowaniach, na kilku umartwieniach, które Łaska Boża jeszcze łatwiejszymi czyni.
4) Radość. Jakże gładkim zadowoleniem napełnia nas trud lub ofiara podjęta z miłości ku Panu Bogu. A przede wszystkim jakąż to pociechę będziemy z tego mieli w godzinę śmierci.
5) W końcu konieczność dobrych postanowień wykonanych czynem. Ale jednego potrzeba (Łuk. X. 42), powiedział Pan Jezus, jednej tylko rzeczy, tj. bym się uświęcił i zbawił, a do tego konieczne mi są dobre, a silne i skuteczne postanowienia.
[****] Rozmowa duszy czyli adekwatna modlitwa jest bardzo zaleconą przez mistrzów życia duchownego. Uczucia i postanowienia, podane w punktach rozmyślania, dostarczą zawsze obfitego do niej przedmiotu. Można ją częściej powtarzać prowadząc raz z tą, drugi raz z inną osobą Trójcy Przenajświętszej, albo z Przeczystą Boga Rodzicielką. Albo z którym ze Świętych Patronów swoich, według własnej pobożności i natchnienia. W rozmowie duszy, czyli w modlitwie, zakończającej rozmyślanie, jest rzeczą bardzo pożyteczną ofiarować Panu Bogu praktyczne postanowienia na ten dzień i prosić Go usilnie o Łaskę wytrwania.
Częstokroć tracimy cały owoc rozmyślania, jeżeli nie czynimy praktycznych postanowień na ten właśnie dzień, w którym rozmyślamy, albo nie prosimy gorąco o pomoc z Nieba, do wykonania dobrych postanowień, rachując zbyt wiele na własne siły.
Rozważania duchowe należy zakończyć odmówieniem „Ojcze nasz“ lub „Zdrowaś Marya”.
© salveregina.pl 2024
