27 Grudnia.
ŚWIĘTY JAN, APOSTOŁ I EWANGELISTA.
Źródło: Żywoty Świętych z dodatkiem rozmyślań, modłów i rycin napisał Ks. Julian Antoni Łukaszkiewicz, Honorowy Kap. Bazyliki Lor., 1931r.
Ulubiony Apostoł Chrystusa Pana, synem był Zebedeusza, a bratem Jakuba Apostoła. W młodości pomagał ojcu w rybołówstwie, potem został uczniem Św. Jana Chrzciciela. Kiedy Chrzciciel wskazał na Zbawiciela mówiąc: „Oto Baranek Boży, Który gładzi grzechy świata”, uwierzył w Chrystusa Pana. Pan Jezus widząc zajętego Jana i Jakuba rybołówstwem rzekł: „Pójdźcie za Mną”. Obaj porzuciwszy ojca i sieci poszli za Chrystusem Panem. Czystością obyczajów i szczególniejszą Miłością Pana Jezusa zasłużył sobie Jan, iż wybrany został między Apostołów. – Wraz z Piotrem i bratem Jakubem szczególniejsze posiadał zaufanie Zbawiciela. Ci trzej wezwani byli na górę Tabor, i patrzyli na Przemienienie Pańskie. Oni towarzyszyli Panu Jezusowi, gdy wskrzesił córkę Jaira, oni poszli z Nim na modlitwę do Ogrójca. – Podczas Ostatniej Wieczerzy spoczywał Jan na piersiach Pana Jezusa, a gdy inni Uczniowie wystraszeni pouciekali, Jan poszedł za Chrystusem Panem aż na Golgotę. Wtedy wyrzekł Pan Jezus owe pamiętne słowa do Najświętszej Panny Maryi: „Niewiasto, oto syn twój”, a do Jana: „Oto Matka Twoja”. W osobie Jana oddał ludzkość całą pod Opiekę Maryi, Która odtąd Matką naszą, została. Po Zielonych świątkach opowiadał Jan Ewangelię w Małej Azji, i osiadł w Efezie, gdzie napisał czwartą Ewangelię. Na rozkaz cesarza Domicjana wrzucony do kotła wrzącego oleju wyszedł zeń cało. Wtedy cesarz wysłał go na wygnanie na wyspę Patmos. Tu spisał swoje objawienia o przyszłych losach Kościoła Świętego, i trzy listy do wiernych o piękności Nieba.
Za panowania Nerwy łagodniejsze dla Chrześcijan nastały czasy, wrócił więc do Efezu, gdzie jeszcze 30 lat pasterzował. Poganie chcąc się pozbyć gorliwego Apostoła, dali mu zatrute wino. Przeżegnał je i nie zaszkodziło mu. Na tę pamiątkę w Kościele Świętym w uroczystość jego kosztujemy wino błogosławione przez kapłana.
Według przepowiedni Chrystusa Pana Św. Jan jeden z pośród Apostołów zmarł śmiercią naturalną w Efezie, dożywszy 100 lat.
Punkty do rozmyślania.
Opowiada Św. Hieronim, iż w starości zanoszono Św. Jana Apostoła i Ewangelistę do kościoła. Był tak osłabionym, iż nie mógł mówić dłuższych nauk, powtarzał więc zawsze te słowa: — Synaczkowie, miłujcie się nawzajem.
Pytali go znudzeni uczniowie, dlaczego zawsze jedno i to samo mówi? Rzekł im Apostoł: Miłość jest najważniejszym Rozkazaniem Pańskim.
Kto kocha Pana Boga i bliźniego, ten spełnia cały zakon, i zbawi duszę swoją.
Modlitwa.
Kościół Twój Panie, zawsze uświetniaj, aby Błogosławionego Jana Apostoła Twego i Ewangelisty naukami oświecony, dóbr wiekuistych dostąpił. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.