🔉26 Października. Żywot Świętego Ewarysta, Papieża.

więty Ewaryst, Papież, był z pochodzenia żydem, a Betlejem było mu rodzinnym miastem. W Grecji, gdzie wtedy nauki kwitły, pobierał wykształcenie, i za Łaską Boga poznał naukę Chrystusa Pana. Stamtąd przeniósł się do Rzymu, gdzie już istniała liczna gmina chrześcijańska, zostająca pod sterem Biskupa i Papieża Anakleta. Chociaż otoczona bałwochwalcami, w prostocie ducha wiernie wyznawała Wiarę Chrystusową. Tutaj dla gruntownych swych wiadomości i rozlicznych cnót przyjęty został Ewaryst do stanu duchownego i wyświęcony na kapłana.

Święty Ewaryst.

Gdy zaś Anaklet skończył śmiercią męczeńską, mianowano Ewarysta jego następcą. Miał stąd wielkie przed sobą zadanie, ciągle bowiem wystawiony był na niebezpieczeństwo życia ze strony pogan, którzy zionęli nienawiścią przeciw Chrześcijanom. Będąc przeznaczonym od Pana Boga do głoszenia bałwochwalcom Nauki Zbawiciela, musiał prócz tego walczyć przeciw kacerzom, z którymi się już Święty Jan Ewangelista ucierał. Ci kacerze zaprzeczali Bóstwa Chrystusowi, a mimo to, iż Świętą Jego Naukę sromotnie szpecili, ważyli się nazywać chrześcijanami. Aby się przeto od tych odszczepieńców odróżnić, nazwał Ewaryst siebie i parafian swych Katolikami. Liczba Chrześcijan w Rzymie była w porównaniu z poganami szczupłą, ale mimo to nie było części miasta, w której by sporo ich nie mieszkało. Podzielił przeto miasto na siedem parafialnych okręgów i przeznaczył dla wszystkich z nich kapłana, zobowiązując go do odbywania nabożeństwa i udzielania Sakramentów Świętych. Każdemu z Biskupów dodał po siedmiu diakonów, którzy mieli im być pomocnymi w prawieniu kazań i w pieczy nad ubogimi. Sam zaś przyświecał dobrym przykładem i dowodził swym życiem, iż rzeczywiście zasługiwał na miano Ewarysta, to jest najlepszego z ludzi. Ponieważ mocno tego przestrzegał, żeby Chrześcijanie zachowywali czystość, i nie kazili małżeństwa nieprawymi związkami, zakazał surowo tajnych stosunków z niewiastami i ogłosił, iż śluby mają być zawierane w kościele i pobłogosławione przez kapłanów.

 W Rzymie męczeństwo Św. Ewarysta, Papieża, co za cesarza Hadriana krwią swoją Kościół Boży przyozdobił. — W Afryce śmierć męczeńska Św. Rogacjana i Św. Felicyssyma, którzy świetne odnieśli tryumfy podczas prześladowania za Waleriana i Galliena; o nich opowiada także Św. Cyprian w piśmie swym: „Do Wyznawców“. — W Nikomedii pamiątka Świętych Łucjana, Florusa i ich towarzyszy, Męczenników. — Tegoż dnia uroczystość Św. Kwodwultdeusza, Biskupa z Kartaginy, który wraz z całym swoim klerem, od ariańskiego króla Genzeryka wsadzony na spróchniałe okręty bez wioseł i żagli, wydany został bałwanom morskim na łaskę, jednakże wręcz przeciw wszelkim nadziejom wylądował szczęśliwie w Neapolu; tamże na wygnaniu i jako wyznawca zakończył swój żywot. — W Narbonnie uroczystość Św. Rustyka, Biskupa i Wyznawcy; jego działalność przypadła za czasów cesarza Walentyniana i Leona. — W Salerno wspomnienie Św. Gaudiozusa, Biskupa. — W Pawii pamiątka Św. Fulkusa, Biskupa. — W Hildesheimie uroczystość Św. Bernwarda, Biskupa i Wyznawcy, zaliczonego w poczet Świętych przez Papieża Celestyna III. — Również uroczystość Św. Kwadragezyma, Subdiakona, co pewnego umarłego do życia przywołał.

Poznaj także żywot Św. Ewarysta, Papieża i Męczennika napisanego przez X. Piotra Skargę T.J.

Zachęcamy do:

1. uczczenia Najświętszej Maryi Panny Królowej Różańca Świętego w miesiącu Październiku ku Jej czci poświęconym: Miesiąc październik poświęcony ku czci Różańca Świętego — dzień 26
   
2. Dzieci w hołdzie i czci dla Królowej Różańca Świętego — dzień 26
3. uczczenia Świętych Aniołów Stróżów w miesiącu Październiku ku Ich czci poświęconym: Miesiąc Październik ku czci Świętych Aniołów Stróżów — dzień 26