Przewodnik prawdziwej pobożności
Brunon Vercruysse SI
1886 rok.
czyli
NOWE PRAKTYCZNE ROZMYŚLANIA
na każdy dzień roku
O Życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa ku użytkowi wiernych,
którzy żyjąc wśród świata, dążą do doskonałości.
TOM II
(od 1 lipca do 31 grudnia)
NIHIL OBSTAT.
Gdy książka pod tytułem: „Przewodnik prawdziwej pobożności czyli Nowe, praktyczne rozmyślania na każdy dzień roku Życia Pana naszego Jezusa Chrystusa zgodną jest we wszystkim z przepisami Wiary Świętej Katolickiej i moralności i bardzo pożyteczną tak dla osób duchownych jako też świeckich, przeto daje jej Ordynariat Metropolitalny najchętniej aprobatę i zaleca ją wiernym do czytania.
OD OBDYNABTATD METBOPOL. O. Ł.
Lwów, dnia 11 sierpnia 1885.
+ Seweryn
Arcybiskup.
Modlitwa przed rozmyślaniem.
O Panie mój i Boże! Wierzę mocno, iż jesteś tutaj obecny i iż Oczy Twoje ku mnie są zwrócone; upadam przed Tobą na kolana, czując się niegodnym stanąć przed Obliczem Twoim, pełen jednak ufności w Twą nieskończoną Dobroć, błagam Cię pokornie o Łaskę, bym to rozmyślanie odprawił na Twoją większą Chwałę i mój duchowny pożytek. Oświeć mój rozum, wzrusz serce moje, wzmocnij mą wolę, abym Cię lepiej poznał, bardziej ukochał i wierniej Tobie służył.
O tę Łaskę proszę za wstawieniem się Najświętszej Panny Maryi, moich Świętych Patronów i Patronek, i mego Anioła Stróża. Amen.
Modlitwie tej towarzyszyć musi nasza własna wewnętrzna praca, — niemniej sumiennie zachować należy pobożne praktyki i przepisy, podane przez mistrzów życia duchownego, od których zachowanie prawie cała wartość rozmyślania zależy.
Przepisy te są:
1) Wieczorem zastanowić się dobrze nad punktami rozmyślania i to tak, jak gdybyśmy je mieli nazajutrz innym powtórzyć — zajmować należy nimi myśli nasze, kładąc się do snu i ze snu się budząc — w modlitwie też porannej prosić o Łaskę dobrego rozmyślania.
2) Przed modlitwą przygotowawczą spytać się samego siebie: W czyjejże obecności mam stanąć za chwilę?…. i dlaczego?…
3) Przy końcu rozmyślania zmówić: „Ojcze nasz” lub „Zdrowaś Marya“ i zrobić krótki jakby egzamin, jak też to rozmyślanie odprawiłem? o ile dobrze, podziękuję Panu Bogu za to, o ile źle, zastanowię się, z jakiej to przyczyny, aby je na przyszły raz usunąć.
4) o ile dla wielkiego osłabienia ciała lub znużenia umysłu czujemy się niezdolnymi do odprawienia rozmyślania, to przejdźmy przynajmniej w myśli wszystkie czynności, które w tym dniu nas czekają. Pomyślmy nad tym, jak dobrze je wypełnić — dobrze wobec Pana Boga i wobec ludzi — postanówmy silnie tak je wykonać i prośmy Pana Boga, by raczył każdą czynność nasze pobłogosławić.
5) Możemy także oskarżać się przed Panem Bogiem z dziecięcą prostotą i ufnością, tak jak się oskarżamy przy Świętej Spowiedzi…. z naszej nieudolności w rozmyślaniu, z naszej nędzy duchowej, z naszych błędów i braków, wyliczając je szczegółowo.
Uniżmy, upokórzmy się w ten sposób przed Panem Bogiem i po tej modlitwie bądźmy cierpliwszymi, zgodniejszymi z Wolą Bożą i gorliwymi w wypełnianiu dobrych uczynków — oto co nazywamy także rozmyślaniem bardzo dobrze odprawionym. „Z owocu drzewo bywa poznane”, powiedział Pan Jezus. „Ex fructu arbor agnoscitur” (Mat. XII, 33).
I. Wyobraź sobie Pana Jezusa nauczającego nas modlić się.
II. Proś o tę Łaskę, abyś się dobrze modlił.
I. Punkt.
Trzecia prośba.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE [*]. Bądź Wola Twoja jako w Niebie, tak i na ziemi. Pan Jezus żąda, abyśmy prosili o coś doskonalszego, o coś chwalebniejszego, jak proste wykonywanie Woli i Rozkazań Bożych. Chce, byśmy prosili o Łaskę, aby Święta Wola Boża spełniała się w nas tak doskonale, jako ją spełniają Aniołowie i Święci w Niebie. Abyśmy przynajmniej uczuli silny pociąg do tej doskonałości i nie przestawali prosić o potrzebne nam do niej Łaski.
ZASTOSOWANIE. Tobie łatwiej jak komu innemu zbliżyć się do tego ideału doskonałości. Masz może więcej wykształcenia, niż inni Chrześcijanie. Jesteś od nich bieglejszy w Rzeczach Bożych. W wątpliwościach możesz się w każdej chwili poradzić tych, którzy mogą ci wytłumaczyć myśl Bożą, a zatem i większą masz pewność, iż to, co czynisz, jest przyjemne Panu Bogu. Czyż cię to nie zachęci? Chciej wierzyć, iż tylko od ciebie zależy dojść do wysokiego stopnia doskonałości! Jakże żałować będziesz w godzinę śmierci, żeś nie korzystał z czasu!
UCZUCIA [**]. Wdzięczność, korne błagania.
POSTANOWIENIE [***]. Staraj się być zawsze spokojny i skupiony, abyś zawsze i wszędzie usłyszeć mógł Głos Boży.
II. Punkt.
Czwarta prośba.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Boski Zbawiciel nauczył nas najpierw, o co mamy prosić w interesie Chwały Bożej, a następnie każe się nam modlić o cztery rzeczy, potrzebne dla duszy i ciała naszego. Pierwsza z tych czterech próśb jest wyrażona w następujących słowach: Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj. Chleba naszego — prosimy tutaj o to, co nam jest koniecznie potrzebne i co wystarcza do utrzymania życia cielesnego, a także (jeżeli mówimy o chlebie niebieskim) do życia duchowego, Powszedniego, czyli codziennego, aby nam wszystkim przypomnieć, bogatym i ubogim, iż każdego dnia potrzebujemy pomocy naszego Ojca. — Dzisiaj, aby nas nauczyć, iż powinniśmy się codziennie modlić, zdać się na Opatrzność Bożą i nie troszczyć się zbytecznie o jutro.
ZASTOSOWANIE. Przejdź w myśli wszystkie lata życia swojego i zobacz, z jaką hojnością, iż nie powiem, z jaką rozrzutnością, ten Ojciec Niebieski zaopatrzył wszystkie twe potrzeby! Jakże okazałeś Mu wdzięczność swoją? o ile cię obdarzył dostatkiem i zamożnością, czy nie nadużyłeś czasem tych darów, szukając w nich jeno zaspokojenia zmysłowości swojej?
UCZUCIA. Uwielbienie. — Chwal i błogosław Panu twemu. — Zawstydź się i czyń obietnice.
POSTANOWIENIE. Przy jedzeniu pomyśl o Dobroci Bożej więcej, niż Ojcowskiej względem ciebie, i staraj się, by dziękczynna modlitwa, którą w zwyczaju odmawiasz przed i po jedzeniu, była prawdziwym dziękczynieniem.
III. Punkt.
Piąta prośba.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE. I odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom. W tej prośbie pokornie błagamy, aby nam Ojciec Niebieski raczył przebaczyć grzechy i karę za grzechy darować. Jezus nas zapewnia, iż Ojciec Jego przychyli się do naszej prośby, ale pod warunkiem, iż my z naszej strony odpuścimy tym, którzy nas obrazili: Bo jeżeli odpuścicie ludziom grzechy ich, odpuści też wam Ojciec wasz Niebieski grzechy wasze. ale jeżeli nie odpuścicie ludziom, ani Ojciec wasz nie odpuści wam grzechów waszych (Mat. VI). Toteż Pan Jezus każe nam dodawać do piątej prośby te słowa: jako i my odpuszczamy naszym winowajcom.
ZASTOSOWANIE. Codziennie mówimy w Pacierzu słowa: odpuść nam nasze winy, ale może nie z wielkim pożytkiem, gdyż wymawiamy je bez skruchy. Niestety! Za mało skupieni wewnętrznie, nie spostrzegamy codziennych naszych błędów i nie roztrząsamy ich z taką sumiennością, jak Święci, którzy spowiadali się Panu Bogu codziennie najrzewniejszą skruchą i ze łzami. Opłakujmy je, jak oni u stóp naszego Ojca, a otrzymamy Jego Ojcowskie przebaczenie; On nam zapomni, bylebyśmy tylko stłumili wszelkie uczucia nienawiści, choćby choćby mimowolnie powstające w sercu przeciwko tym, którzy nas obrazili. Jakżeż czynimy?
ROZMOWA DUSZY [****] ze Św. Kamilem z Lelis, którego święto dzisiaj się obchodzi. Przejęty wielkim współczuciem dla chorych, założył zakon kleryków regularnych, poświęcony obsługiwaniu chorych. Umarł w roku 1614.
Zachęcamy do:
- uczczenia Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa w miesiącu Lipcu ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo lipcowe do Najdroższej Krwi Pana Jezusa – dzień 18
- uczczenia Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa poprzez nabożeństwo: Nabożeństwo ku czci Przenajdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa
[*] Ażeby ta książka rozmyślań nie stała się tylko książką czytań duchowych, należy zatrzymać się chwilkę i celem jasnego zrozumienia zastanowić się dobrze nad każdym głównym zdaniem rozważania i zastosowania, tak jak gdyby każde zdanie tworzyło osobny ustęp. Twoje własne myśli i uwagi oświecą cię i wzruszą więcej, niż wszystkie inne, podane przez innych. Bylibyśmy użyli tej formy zdań oddzielonych ustępami, gdyby nie to, iż wtedy objętość książki stałaby się o wiele obszerniejszą, a tym samym i cena wyższą.
[**] Wzbudzaniu uczuć należy poświęcić jak najwięcej czasu, gdyż przez nie tylko rozmyślanie, czyli medytacja staje się modlitwą. One zapalą i rozniecą w nas ogień Miłości Bożej. One rozmyślaniu naszemu nadadzą pewnego namaszczenia i utrzymają nas przez cały dzień w gorącości ducha. Niepodobna też, aby w ciągu rozmyślania nie obudziło się w nas wiele innych uczuć, które, jak już wspomnieliśmy, są nierównie skuteczniejsze, bo pochodzą z głębi własnej duszy lub z natchnienia Bożego.
[***] Nie dosyć jest czynić dobre postanowienia, należy przede wszystkim zachęcić się i zmusić moralnie do wykonania powziętych postanowień. W tym celu należy uważnie rozbierać motywy czyli pobudki, jakimi są:
1) Wielkie korzyści, wypływające z wiernego wypełnienia dobrych postanowień w tym i przyszłym życiu.
2) Słuszność i sprawiedliwość. Czegóż bowiem wymagają od nas przyrzeczenia dane na Chrzcie Świętym?… sama nazwa Chrześcijanina…. ucznia i naśladowcy Jezusa Chrystusa? Jako też krótkość i wartość czasu?
3) Wielka łatwość wykonania… wszystko się ogranicza na kilku niewielkich usiłowaniach, na kilku umartwieniach, które Łaska Boża jeszcze łatwiejszymi czyni.
4) Radość. Jakże gładkim zadowoleniem napełnia nas trud lub ofiara podjęta z miłości ku Panu Bogu. A przede wszystkim jakąż to pociechę będziemy z tego mieli w godzinę śmierci.
5) W końcu konieczność dobrych postanowień wykonanych czynem. Ale jednego potrzeba (Łuk. X. 42), powiedział Pan Jezus, jednej tylko rzeczy, tj. bym się uświęcił i zbawił, a do tego konieczne mi są dobre, a silne i skuteczne postanowienia.
Częstokroć tracimy cały owoc rozmyślania, jeżeli nie czynimy praktycznych postanowień na ten właśnie dzień, w którym rozmyślamy, albo nie prosimy gorąco o pomoc z Nieba, do wykonania dobrych postanowień, rachując zbyt wiele na własne siły.
[****] Rozmowa duszy czyli adekwatna modlitwa jest bardzo zaleconą przez mistrzów życia duchownego. Uczucia i postanowienia, podane w punktach rozmyślania, dostarczą zawsze obfitego do niej przedmiotu. Można ją częściej powtarzać prowadząc raz z tą, drugi raz z inną osobą Trójcy Przenajświętszej, albo z Przeczystą Boga Rodzicielką. Albo z którym ze Świętych Patronów swoich, według własnej pobożności i natchnienia. W rozmowie duszy, czyli w modlitwie, zakończającej rozmyślanie, jest rzeczą bardzo pożyteczną ofiarować Panu Bogu praktyczne postanowienia na ten dzień i prosić Go usilnie o Łaskę wytrwania.
Rozważania duchowe należy zakończyć odmówieniem „Ojcze nasz“ lub „Zdrowaś Marya”.
© salveregina.pl 2024
![Bp Sławomir Oder: Kościół ma być rzeczywistością inkluzywną, jednak nie za każdą cenę [ROZMOWA]](https://misyjne.pl/wp-content/uploads/2024/09/mid-24926118.jpg)
