🔉18 lipca. MATKA BOSKA SZKAPLERZNA. TRZECI DZIEŃ TRIDUUM. Rozmyślanie. CHLEB POWSZEDNI

Źródło: O. Jerzy od Św. Józefa, Chleb powszedni. Rozmyślania na wszystkie dni roku kościelnego. Wyd. OO. Karmelitów Bosych Kraków 1959

Rozmyślanie.

Szkaplerz wymaga

I. nabożeństwa wewnętrznego

II. i nabożeństwa zewnętrznego.

„To trzeba wypełnić, a tamtego nie pomijać” — (Mat. 23, 23).

I. — Można by się zapytać dlaczego do tego znaku zewnętrznego, jakim jest Szkaplerz, przywiązane są Łaski duchowne? Czyż i bez niego nie można otrzymać tych samych Łask? Gdyby ktoś chciał obstawać przy tej wątpliwości, można by mu podsunąć inne zapytanie: Dlaczego Chrystus Pan postanowił, aby ludzie otrzymali Łaskę odrodzenia za pośrednictwem wody? Dlaczego pragnie przychodzić do nas pod postacią chleba i wina, a nie bez tych znaków? Dlaczego dla uleczenia ślepego urobił błoto z śliny i pomazał nim oczy kaleki, kiedy mógł to wszystko uczynić w sposób bardziej uproszczony, szybszy i zdawałoby się bardziej naturalny? Ale gdy zwrócimy uwagę na naturę człowieka, która składa się z pierwiastka materialnego i duchowego, znajdujemy natychmiast wytłumaczenie.

Nigdy człowiek nie będzie przeżywał w pełni swej Wiary, ani rzeczywistości ludzkich, o ile również nie zetkną się z nimi na adekwatny sposób i zmysły. Oczywiście, iż czynność zewnętrzna u człowieka nic nie oznacza bez myśli i intencji wewnętrznej. ale i z drugiej strony, można zawsze wątpić w sposób uzasadniony, czy posiadamy zalety wewnętrzne, jeżeli nie ma tego żadnych oznak zewnętrznych; na przykład bardzo wątpliwa jest cnota umartwienia czy miłości bliźniego, jeżeli się nie praktykuje zewnętrznych uczynków umartwienia i miłości.

Przeto Szkaplerz wymaga od nas nabożeństwa wewnętrznego. W sercu naszym musi rozkwitnąć Wiara w Maryę, poznanie Jej Godności, Życia i Cnót. W sercu naszym musi się ugruntować nadzieja w Jej Pośrednictwo i Opiekę nad nami. Głównie zaś miłość, czyli pragnienie, aby Marya była zawsze, wszędzie i przez wszystkich znana i chwalona, jak tego chce Pan Bóg. Byłoby rzeczą pustą i śmieszną nosić Szkaplerz, a nie mieć wcale nabożeństwa wewnętrznego, podobnie jak śmieszną, a choćby karygodną byłoby rzeczą przybrać mundur wojskowy i przypiąć wysokie odznaki, a nie być żołnierzem, ani nie posiadać odpowiednich zasług i rangi. Zbadajmy siebie pilnie, czy jesteśmy ożywieni wewnętrznym nabożeństwem do Maryi i czy pod Szkaplerzem bije w nas serce kochającego Matkę Bożą dziecka.

II. — Jakkolwiek istota nabożeństwa leży w wewnętrznym usposobieniu, to jednak nie należy lekceważyć środków i oznak zewnętrznych, które zresztą odpowiadają złożonej naturze człowieka. Przez zewnętrzne ceremonie i sakramentalia, które Pan Bóg polecił ustanowić Kościołowi Świętemu, Pan Bóg chce uświęcić nasze uczucia i zmysły. Skoro zewnętrzne rzeczy stały się okazją, a po części i przyczyną upadku pierwszego człowieka, i ciągle jeszcze dostarczają ludziom sposobności do ich nadużywania i obrażania nimi Pana Boga, jest przeto stosowną rzeczą, aby człowiek został uzbrojony do Służby Bożej i umocniony oraz przysposobiony do uświęcania siebie przez przedmioty zewnętrzne. Tak rozumiany Szkaplerz nie jest jakimś talizmanem sprowadzającym cudowne skutki magicznym sposobem, ale jest dla nas bardzo pożytecznym narzędziem wyrażania, a zarazem potęgowania w sobie nabożeństwa wewnętrznego do Najświętszej Maryi Panny. Dlatego Kościół Święty błogosławi Szkaplerz, obdarza go licznymi odpustami i zaleca wiernym, aby przez noszenie go dawali nieustannie wyraz swego nabożeństwa do Maryi, pobudzali się do uczuć względem Niej, oraz innych do Niej przyciągali.

Przypatrzmy się sobie, czy posiadamy to doskonałe usposobienie, które kładąc nacisk na to co istotne i wewnętrzne, nie lekceważy tego co zewnętrzne i pomocnicze.

Modlitwa.

Niech Ci będą wieczne dzięki, o Maryo, Królowo Karmelu, za ten wielki Dar Twojego Serca, jakim jest Szkaplerz. Dając nam przezeń naukę, jak mamy czcić Ciebie, a przez Ciebie Boga Samego, wewnętrznie, a zarazem zewnętrznie, spraw Swoim Przemożnym Wstawiennictwem, abym cały, z duszą i ciałem, Tobie służył i do Ciebie należał. Amen.

Zachęcamy do:

1. uczczenia Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa w miesiącu Lipcu ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo lipcowe do Najdroższej Krwi Pana Jezusa – dzień 18
2. uczczenia Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa poprzez nabożeństwo: Nabożeństwo ku czci Przenajdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa

© salveregina.pl 2024