Przewodnik prawdziwej pobożności
Brunon Vercruysse SI
1886 rok.
czyli
NOWE PRAKTYCZNE ROZMYŚLANIA
na każdy dzień roku
O Życiu Pana naszego Jezusa Chrystusa ku użytkowi wiernych,
którzy żyjąc wśród świata, dążą do doskonałości.
TOM II
(od 1 lipca do 31 grudnia)
NIHIL OBSTAT.
Gdy książka pod tytułem: „Przewodnik prawdziwej pobożności czyli Nowe, praktyczne rozmyślania na każdy dzień roku Życia Pana naszego Jezusa Chrystusa zgodną jest we wszystkim z przepisami Wiary Świętej Katolickiej i moralności i bardzo pożyteczną tak dla osób duchownych jako też świeckich, przeto daje jej Ordynariat Metropolitalny najchętniej aprobatę i zaleca ją wiernym do czytania.
OD OBDYNABTATD METBOPOL. O. Ł.
Lwów, dnia 11 sierpnia 1885.
+ Seweryn
Arcybiskup.
Modlitwa przed rozmyślaniem.
O Panie mój i Boże! Wierzę mocno, iż jesteś tutaj obecny i iż Oczy Twoje ku mnie są zwrócone; upadam przed Tobą na kolana, czując się niegodnym stanąć przed Obliczem Twoim, pełen jednak ufności w Twą nieskończoną Dobroć, błagam Cię pokornie o Łaskę, bym to rozmyślanie odprawił na Twoją większą Chwałę i mój duchowny pożytek. Oświeć mój rozum, wzrusz serce moje, wzmocnij mą wolę, abym Cię lepiej poznał, bardziej ukochał i wierniej Tobie służył.
O tę Łaskę proszę za wstawieniem się Najświętszej Panny Maryi, moich Świętych Patronów i Patronek, i mego Anioła Stróża. Amen.
Modlitwie tej towarzyszyć musi nasza własna wewnętrzna praca, — niemniej sumiennie zachować należy pobożne praktyki i przepisy, podane przez mistrzów życia duchownego, od których zachowanie prawie cała wartość rozmyślania zależy.
Przepisy te są:
1) Wieczorem zastanowić się dobrze nad punktami rozmyślania i to tak, jak gdybyśmy je mieli nazajutrz innym powtórzyć — zajmować należy nimi myśli nasze, kładąc się do snu i ze snu się budząc — w modlitwie też porannej prosić o Łaskę dobrego rozmyślania.
2) Przed modlitwą przygotowawczą spytać się samego siebie: W czyjejże obecności mam stanąć za chwilę?…. i dlaczego?…
3) Przy końcu rozmyślania zmówić: „Ojcze nasz” lub „Zdrowaś Marya“ i zrobić krótki jakby egzamin, jak też to rozmyślanie odprawiłem? o ile dobrze, podziękuję Panu Bogu za to, o ile źle, zastanowię się, z jakiej to przyczyny, aby je na przyszły raz usunąć.
4) o ile dla wielkiego osłabienia ciała lub znużenia umysłu czujemy się niezdolnymi do odprawienia rozmyślania, to przejdźmy przynajmniej w myśli wszystkie czynności, które w tym dniu nas czekają. Pomyślmy nad tym, jak dobrze je wypełnić — dobrze wobec Pana Boga i wobec ludzi — postanówmy silnie tak je wykonać i prośmy Pana Boga, by raczył każdą czynność nasze pobłogosławić.
5) Możemy także oskarżać się przed Panem Bogiem z dziecięcą prostotą i ufnością, tak jak się oskarżamy przy Świętej Spowiedzi…. z naszej nieudolności w rozmyślaniu, z naszej nędzy duchowej, z naszych błędów i braków, wyliczając je szczegółowo.
Uniżmy, upokórzmy się w ten sposób przed Panem Bogiem i po tej modlitwie bądźmy cierpliwszymi, zgodniejszymi z Wolą Bożą i gorliwymi w wypełnianiu dobrych uczynków — oto co nazywamy także rozmyślaniem bardzo dobrze odprawionym. „Z owocu drzewo bywa poznane”, powiedział Pan Jezus. „Ex fructu arbor agnoscitur” (Mat. XII, 33).
I. Zobacz Pana Jezusa każącego przed wielkim zgromadzeniem ludu.
II. Proś o Łaskę, byś zrozumiał Modlitwę Pańską.
I. Punkt.
Przedmowa o Modlitwie Pańskiej.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE [*]. Zbawiciel świata nie tylko zganił faryzeuszów, którzy się modlili publicznie, aby byli widziani i chwaleni od ludzi, ale też dał nam przykład, jak się modlić mamy, a to przez Modlitwę Pańską, czyli Ojcze nasz. A gdy się modlicie, mówi Pan Jezus, nie będziecie jako obłudnicy, a modląc się, nie mówcie wiele, jako poganie… Wy tedy tak się modlić będziecie: Ojcze nasz, któryś jest w Niebiesiech. Święć się Imię Twoje. Przyjdź Królestwo Twoje. Bądź Wola Twoja jako w Niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj. I odpuść nam nasze winy jako i my odpuszczamy naszym winowajcom. I nie wódź nas w pokuszenie, ale nas zbaw od złego. Amen (Mat. VI. — Łuk. XI).
ZASTOSOWANIE. Wszyscy mamy to głębokie przekonanie, iż „Ojcze nasz” jest modlitwą najdoskonalszą, najprzyjemniejszą Panu Bogu i najpożyteczniejszą dla nas. ale czy zawsze odmawiałeś ją z przejęciem i pobożnością odpowiednią temu przekonaniu? Aby tak było, zastanówmy się uważnie nad każdym słowem tej Modlitwy:
Ojcze nasz, Któryś jest w Niebiesiech. Pan Jezus dając ten wstęp Swej Modlitwie, chce nas nauczyć, iż powinniśmy przed modlitwą przygotować serce swe, skupiając umysł, zastanowić się, do Kogo mamy się modlić. I wznieść myśli nasze do Pana Boga. Następnie, upoważniając nas do nazywania Boga Ojcem naszym, zachęca do modlenia się z dziecięcą ufnością. I wreszcie, aby utrwalić zgodę, jaka między dziećmi jednego Ojca winna panować i aby nam przypomnieć, iż mamy się modlić jedni za drugich, każe nam mówić: Ojcze nasz, a nie Ojcze mój.
UCZUCIA [**]. Podziękuj Panu Jezusowi Chrystusowi. Proś o przebaczenie, iż tak często odmawiałeś z pośpiechem i nieuwagą modlitwę, której każde Słowo wyszło z Boskich Jego Ust.
POSTANOWIENIE [***]. Będę rozpoczynał wszystkie moje modlitwy tak, jak mnie naucza Pan Jezus w Modlitwie Pańskiej.
II. Punkt.
Pierwsza prośba.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Święć się Imię Twoje. — Przez Imię Pana Boga rozumiemy Pana Boga Samego we wszystkich Swoich Przymiotach i prosimy, aby był od wszystkich ludzi znany, czczony i chwalony. Ta pierwsza prośba Modlitwy Pańskiej przypomina zatem cel naszego stworzenia i pierwszy nasz obowiązek, którym jest chwalenie Pana Boga w nas samych, o tyle, o ile to od nas zależy, a także w drugich. Ale gdy nie jesteśmy w stanie osiągnąć tego celu własnymi siłami, przeto prosimy niejako o Łaskę, wołając: Święć się Imię Twoje. Stawiając wtedy, jak być powinno, na pierwszym miejscu Chwałę Bożą, nie zaniedbujmy też i naszej własnej sprawy.
ZASTOSOWANIE. Jakich dołożyłeś starań, aby chwalić Ojca Niebieskiego? Aby Go chwalić najpierw w sobie przez czystość sumienia, wedle tych słów Św. Piotra: „Pana święćcie w sercach waszych, mając sumienie dobre” (1. Ep. III). Aby Go potem chwalić w drugich, nakłaniając ich do miłości Pana Boga i do cnoty, o ile to było w twej możności?
UCZUCIA. Zanoś do Pana Boga to serdeczne pragnienie króla Proroka: „Niech Cię wyznawają ludzie, Boże, niech Cię wyznawają wszyscy ludzie” (Ps. 67/66/), „a wyznawając Ciebie, niechaj będą zbawieni! O Panie! wejrzyj na Oblicze Chrystusa, który błaga zlitowania Twego, a dla sławy Imienia Twego, Panie, wybaw nas wszystkich” (Ps. 79/78/, 83).
POSTANOWIENIE. Ponawiaj często w czasie Mszy Świętej, a osobliwie w czasie Podniesienia, te gorące błagania pobożnego króla Dawida.
III. Punkt.
Druga prośba.
ROZWAŻANIE DUCHOWNE. Przyjdź Królestwo Twoje. Nie prosimy tutaj, żeby Pan Bóg panował nad stworzeniami i tym, co nazywamy światem, albowiem panowanie to jest tak dawne, jak sam świat stworzony, ale prosimy, aby Królestwo Boże było w sercach ludzi, aby wszyscy ochotnie poddali się Jego Świętym Prawom. Prosimy jeszcze Ojca naszego, aby przyśpieszył dzień, w którym zebrani społem u Jego Tronu, królować będziemy z Nim Niebie.
ZASTOSOWANIE. Modlitwie niech odpowiadają uczynki. Staraj się przede wszystkim żyć, jak na dziecię Ojca Niebieskiego przystało. Staraj się, aby Królestwo Boże panowało w umyśle i sercu twoim, stosując wszystkie myśli, słowa i czyny do Jego Świętej Woli. Usiłuj wreszcie wprowadzić je do serca bliźnich twoich wszelkimi środkami jakimi rozporządzasz… a masz ich tak wiele. Zobacz, jak używałeś tych środków, jak może ich używać lepiej nadal.
ROZMOWA DUSZY [****] z naszym Ojcem, Który jest w Niebie.
Zachęcamy do:
- uczczenia Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa w miesiącu Lipcu ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo lipcowe do Najdroższej Krwi Pana Jezusa – dzień 17
- uczczenia Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa poprzez nabożeństwo: Nabożeństwo ku czci Przenajdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa
[*] Ażeby ta książka rozmyślań nie stała się tylko książką czytań duchowych, należy zatrzymać się chwilkę i celem jasnego zrozumienia zastanowić się dobrze nad każdym głównym zdaniem rozważania i zastosowania, tak jak gdyby każde zdanie tworzyło osobny ustęp. Twoje własne myśli i uwagi oświecą cię i wzruszą więcej, niż wszystkie inne, podane przez innych. Bylibyśmy użyli tej formy zdań oddzielonych ustępami, gdyby nie to, iż wtedy objętość książki stałaby się o wiele obszerniejszą, a tym samym i cena wyższą.
[**] Wzbudzaniu uczuć należy poświęcić jak najwięcej czasu, gdyż przez nie tylko rozmyślanie, czyli medytacja staje się modlitwą. One zapalą i rozniecą w nas ogień Miłości Bożej. One rozmyślaniu naszemu nadadzą pewnego namaszczenia i utrzymają nas przez cały dzień w gorącości ducha. Niepodobna też, aby w ciągu rozmyślania nie obudziło się w nas wiele innych uczuć, które, jak już wspomnieliśmy, są nierównie skuteczniejsze, bo pochodzą z głębi własnej duszy lub z natchnienia Bożego.
[***] Nie dosyć jest czynić dobre postanowienia, należy przede wszystkim zachęcić się i zmusić moralnie do wykonania powziętych postanowień. W tym celu należy uważnie rozbierać motywy czyli pobudki, jakimi są:
1) Wielkie korzyści, wypływające z wiernego wypełnienia dobrych postanowień w tym i przyszłym życiu.
2) Słuszność i sprawiedliwość. Czegóż bowiem wymagają od nas przyrzeczenia dane na Chrzcie Świętym?… sama nazwa Chrześcijanina…. ucznia i naśladowcy Jezusa Chrystusa? Jako też krótkość i wartość czasu?
3) Wielka łatwość wykonania… wszystko się ogranicza na kilku niewielkich usiłowaniach, na kilku umartwieniach, które Łaska Boża jeszcze łatwiejszymi czyni.
4) Radość. Jakże gładkim zadowoleniem napełnia nas trud lub ofiara podjęta z miłości ku Panu Bogu. A przede wszystkim jakąż to pociechę będziemy z tego mieli w godzinę śmierci.
5) W końcu konieczność dobrych postanowień wykonanych czynem. Ale jednego potrzeba (Łuk. X. 42), powiedział Pan Jezus, jednej tylko rzeczy, tj. bym się uświęcił i zbawił, a do tego konieczne mi są dobre, a silne i skuteczne postanowienia.
Częstokroć tracimy cały owoc rozmyślania, jeżeli nie czynimy praktycznych postanowień na ten właśnie dzień, w którym rozmyślamy, albo nie prosimy gorąco o pomoc z Nieba, do wykonania dobrych postanowień, rachując zbyt wiele na własne siły.
[****] Rozmowa duszy czyli adekwatna modlitwa jest bardzo zaleconą przez mistrzów życia duchownego. Uczucia i postanowienia, podane w punktach rozmyślania, dostarczą zawsze obfitego do niej przedmiotu. Można ją częściej powtarzać prowadząc raz z tą, drugi raz z inną osobą Trójcy Przenajświętszej, albo z Przeczystą Boga Rodzicielką. Albo z którym ze Świętych Patronów swoich, według własnej pobożności i natchnienia. W rozmowie duszy, czyli w modlitwie, zakończającej rozmyślanie, jest rzeczą bardzo pożyteczną ofiarować Panu Bogu praktyczne postanowienia na ten dzień i prosić Go usilnie o Łaskę wytrwania.
Rozważania duchowe należy zakończyć odmówieniem „Ojcze nasz“ lub „Zdrowaś Marya”.
© salveregina.pl 2024
![To miejsce zmienia wszystkich – i potrzebujących, i tych, którzy pomagają [REPORTAŻ]](https://misyjne.pl/wp-content/uploads/2024/10/20240902_105041.jpg)
![Naucz się z nami segregować na 5, czyli na pięć frakcji [NOWY BIULETYN]](https://www.wroclaw.pl/cdn-cgi/image/w=1200,h=630,fit=crop,f=jpeg/beta2/files/news/654121/main/1700x700.jpg)
