16 LIPCA. Rozmyślanie. Matka Boża z Góry Karmelu. O. GABRIEL OD ŚW. MARII MAGDALENY

Źródło: O. Gabriel od Św. Marii Magdaleny, Współżycie z Bogiem. Rozmyślania o życiu wewnętrznym na wszystkie dni roku, tłum.: o. Leonard od Męki Pańskiej, Wyd. OO. Karmelitów Bosych, Kraków 1960r.

Rozmyślanie.

MATKA BOŻA Z GÓRY KARMELU.

OBECNOŚĆ BOŻA. — O Maryo, ozdobo Karmelu, uczyń mnie godnym swojej opieki, przyodziej mnie swoją szatą, bądź moją mistrzynią w życiu wewnętrznym.

Rozważanie.

1. Matka Boża jest matką, która okrywa nas Łaską i opiekuje się naszym żydem nadprzyrodzonym, aż do zapewnienia mu największego rozkwitu w życiu wiecznym. Cała czysta, pełna Łaski od pierwszej chwili swego poczęcia, bierze dusze nasze skalane grzechem i z troskliwością matczyną obmywa je we Krwi Chrystusa, przyodziewa Łaską, którą razem z Nim nam wysłużyła. Możemy więc powiedzieć, iż szatę Łaski uszyły Święte Ręce Maryi, Która dzień za dniem, chwila za chwilą, oddawała się cała, w zjednoczeniu z Synem Swoim, dla naszego Odkupienia. Legenda opowiada o szacie całodzianej, jaką Matka Boża utkała dla Jezusa. ale dla nas — a jest to rzeczywistość — uczyniła Marya o wiele więcej: współdziałała aby nam wyjednać szatę naszego zbawienia wiecznego, szatę godową, dzięki której będziemy mogli wejść na salę uczty niebieskiej. O jakże pragnęlibyśmy, aby ta szata była niezniszczalna! Od chwili, w której ją otrzymaliśmy, Marya nie przestała nigdy prowadzić nas swoim macierzyńskim spojrzeniem i opiekować się życiem Łaski w nas. Każde nasze nawrócenie do Pana Boga, każde nasze powstanie z grzechu — wielkiego czy małego — wszelki nasz postęp w Łasce dokonuje się zawsze przez pośrednictwo Maryi. Szkaplerz, szata jaką Matka Boża z Góry Karmelu nam daje, jest zewnętrznym symbolem tej nieustannej Jej troski matczynej, symbolem, ale także znakiem, a choćby zadatkiem zbawienia wiecznego. „Przyjmij, synu najmilszy — mówiła Matka Boża do św. Szymona Stock — ten szkaplerz… ktokolwiek w nim umrze, nie zazna ognia piekielnego”. Matka Boża zapewnia najwyższą laskę ostatecznej wytrwałości tym wszystkim, którzy noszą godnie Jej szatę.

„Kto nosi szkaplerz — powiedział Pius XII — przyznaje się otwarcie, iż przynależy do Najświętszej Maryi Panny”. Właśnie na podstawie tej naszej przynależności do Niej, Matka Boża opiekuje się w szczególniejszy sposób naszymi duszami: to, co do Niej należy, nie może zginąć, nie może tego dotknąć ogień wiec Jej potężne wstawiennictwo macierzyńskie daje — prawo powtórzyć w stosunku do nas słowa Je „Ojcze Święty… tych, których mi dałeś strzegłem den z nich nie zginął” (Jan 17, 12).

2. Nabożeństwo do Matki Bożej z Góry Karmelu jest również mocnym wezwaniem do życia wewnętrznego, które w szczególniejszy sposób jest życiem Maryi. Matka Boża pragnie, abyśmy byli podobni do Niej o wiele więcej sercem i duchem niż szatą zewnętrzną. Gdy zaglądniemy do Duszy Maryi, zobaczymy, iż Łaska rozkwitnęła w Niej niezmierzonym bogactwem życia wewnętrznego: życia skupienia, modlitwy, nieustannego oddania się Panu Bogu, stałej łączności, ścisłego zjednoczenia z Nim. Dusza Maryi jest świątynią zastrzeżoną dla Samego Pana Boga, w Niej żadne stworzenie ludzkie nie zostawiło nigdy swego śladu, panuje tam miłość i żarliwość o Chwałę Pana Boga i o zbawienie ludzi.

Kto pragnie żyć w pełni nabożeństwa do Matki Bożej z Góry Karmelu, powinien naśladować Maryę w Jej głębokim Życiu wewnętrznym. Karmel jest symbolem życia kontemplacyjnego, życia oddanego całkowicie w poszukiwaniu Pana Boga, skierowanego jedynie do ścisłego współżycia z Panem Bogiem; a Tą, która najlepiej urzyczywistniła ten najwyższy ideał, jest właśnie Matka Boża, Regina, decor Carmeli. „I będzie prawość mieszkała w pustyni, a sprawiedliwość na Karmelu osiądzie, I będzie dziełem sprawiedliwości pokój, a owocem sprawiedliwości cisza i bezpieczeństwo aż na wieki. Lud mój będzie siedział w piękności pokoju i w przybytkach ufności”. Słowa te, zapożyczone z Księgi Proroka Izajasza (zob. 32, 16-18) podaje właśnie Oficjum o Matce Bożej z Góry Karmelu, uwypuklając wyraźnie ducha kontemplacyjnego, a zarazem podając przepiękny obraz Duszy Maryi, prawdziwego „ogrodu” (Karmel po hebrajsku znaczy ogród) cnoty, oraz milczenia, pokoju, w której panuje sprawiedliwość, prawość, oazy bezpieczeństwa całkowicie ocienionej przez Pana Boga, pełnej Pana Boga. Każda dusza wewnętrzna, choć żyje w gwarze świata, musi się starać osiągnąć ten pokój i to milczenie duchowe, jakie czynią jej łączność z Panem Bogiem ustawicznie możliwą. Namiętności i przywiązania czynią gwar w naszym wnętrzu, burzą pokój ducha, przerywają poufne obcowanie z Panem Bogiem. Tylko dusza całkowicie oderwana i panująca nad swoimi namiętnościami będzie mogła jak Marya, stać się „ogrodem” samotnym, cichym, gdzie Pan Bóg znajduje Swoje rozkosze. O tę Łaskę prośmy dzisiaj Matkę Bożą, i obierzmy Ją sobie za Opiekunkę i Mistrzynię naszego życia wewnętrznego.

Rozmowa.

„O Maryo, kwiecie Karmelu, płodna winnico, światłości Niebios, Dziewico i Matko jedna, Matko Najmilsza i Niepokalana, użycz dzieciom Swoim Swych Łask, o Gwiazdo morza!” (Św. Szymon Stock).

„O Dziewico Błogosławiona! Któż wzywając Cię w swych potrzebach, nie otrzymał Twojej Pomocy? My, Twoi niegodni słudzy, weselimy się z Tobą z powodu wszystkich innych Twoich Cnót, ale sami weselimy się z powodu Miłosierdzia Twojego. Wychwalamy Dziewictwo Twoje, podziwiamy pokorę, ale dla nędznego człowieka o wiele słodsze jest Twoje Miłosierdzie. Przyjmujemy je z większym wzruszeniem, częściej je wspominamy, goręcej go wzywamy. Istotnie, Miłosierdzie Twoje wyjednało dla świata Odkupienie, prośbami Swymi wybłagało zbawienie wszystkich ludzi. Któż więc, o Błogosławiona, zmierzy długość i szerokość, wysokość i głębokość Twojego Miłosierdzia? Jego długość sięga aż do końca czasów, aby wspomagać wszystkich, którzy Cię wzywają; jego szerokość obejmuje świat cały, tak, ze cała ziemia jest pełna Twojej Dobroci. Wysokość Twojego Miłosierdzia otworzyła bramy Miasta Niebieskiego, a jego głębokość wyjednała zbawienie tym, którzy mieszkają w ciemnościach i w cieniu śmierci. Przez Ciebie, o Maryo, Niebo się napełnia, a piekło opróżnia, zagubioną drogę znajdują ci, którzy zbłądzili. W ten sposób Twoja potężna i najłaskawsza Miłość rozlewa się na nas jako miłość współczująca i wspomagająca” (Św. Bernard). Amen.

Zachęcamy do:

1. uczczenia Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa w miesiącu Lipcu ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo lipcowe do Najdroższej Krwi Pana Jezusa – dzień 16
2. uczczenia Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa poprzez nabożeństwo: Nabożeństwo ku czci Przenajdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa
3. poznania katolickiej nauki o Szkaplerzu Świętym: Nauki katolickie o Szkaplerzu Świętym.
4. uczczenia Matki Boskiej Szkaplerznej: Nabożeństwo do Najświętszej Maryi Panny Szkaplerza Świętego

© salveregina.pl 2024