15 sierpnia poświęcenie ziół, zbóż…

15 sierpnia poświęcenie ziół, zbóż…

Święto Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, w polskiej tradycji zwane też świętem Matki Boskiej Zielnej – patronki płodów ziemi: zbóż, owoców, warzyw, ziół i kwiatów. Genezy tego święta należy dopatrywać się jeszcze w czasach słowiańskich, zanim na ziemie polskie przybyło chrześcijaństwo. Składali oni w tym czasie ofiary z pierwocin bóstwom agrarnym. W Kościele katolickim pierwsze obchody święta Matki Boskiej Zielnej datuje się na V wiek.

W tym dniu w kościołach święci się płody ziemi, a przede wszystkim dojrzałe zboża, zioła, kwiaty, a także warzywa i owoce, uformowane w bukiet. Wiązankę, w zależności od regionu, nazywa się zielem, ograbką, rózgą, kępką, albo po prostu bukietem. Według starej tradycji, w bukiet do poświęcenia w tym dniu wiązano 7 lub 77 różnych ziół i zbóż, później także kwiatów. Siódemka już w Starym Testamencie była symbolem doskonałości. w tej chwili skład bukietu jest nieco uboższy, zawiera głównie zboża, zioła i kwiaty i ma bardziej symboliczny wymiar.

Powszechnie wierzono, iż bukiet poświęcony w kościele nabierał niezwykłych adekwatności zabezpieczających i leczniczych. Zioła z niego wykorzystywano w leczeniu ludzi i zwierząt gospodarskich, okadzano nimi izbę i obejście dla ochrony przed burzą, pożarem i epidemią lub po to, by „diabeł nie kusił”. Poświęcone wiązanki przechowywano za świętymi obrazami, obok wianków z Bożego Ciała nad drzwiami wejściowymi, czy na ścianie frontowej, na strychu, w oborach koło okna, w sąsiekach stodoły. Zatknięte na polu ochraniały przed piorunami i robakami, umieszczone w stodołach przed myszami.