🔉14 SIERPNIA. WIGILIA WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY. Rozmyślanie. CHLEB POWSZEDNI

salveregina.pl 1 miesiąc temu
Zdjęcie: różaniec krzyż


Źródło: O. Jerzy od Św. Józefa, Chleb powszedni. Rozmyślania na wszystkie dni roku kościelnego. Wyd. OO. Karmelitów Bosych Kraków 1959

Rozmyślanie.

I. Marya tęskni za śmiercią

II. i umiera z Miłości ku Panu Bogu.

„Pragnę rozstać się z tym życiem, a być z Chrystusem” — (Flp 1, 23).

I. — Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny jest poprzedzona Wigilią, czyli dniem specjalnie poświęconym przygotowaniu do należytego obchodu święta. Wniebowzięcie bowiem to największa uroczystość ku czci Bogarodzicy. Powinniśmy przeto wejść w głębsze dzisiaj skupienie i oczyścić serce swe. Najlepiej jednak przygotujemy się na jutrzejszy obchód, gdy wnikniemy w usposobienie i uczucia samej Matki Bożej, jakie Ją ożywiały w ostatnich latach Jej ziemskiego Życia.

Marya wyczekiwała prawdopodobnie z utęsknieniem dnia Swej śmierci. Powodem tej tęsknoty było pragnienie ponownego połączenia się z Najdroższym Synem, Panem Jezusem. jeżeli niektórzy Święci tak gorąco pragnęli śmierci, a Święty Paweł upatrywał w niej „zysk”, cóż wtedy należy powiedzieć o Maryi, Która w następstwie wolności od grzechu pierworodnego była także zupełnie wolna od jakichkolwiek przywiązań do ziemi i od świadomości jakiejkolwiek winy. Nasz lęk przed śmiercią stąd się wywodzi, iż wskutek przywiązań do rzeczy doczesnych widzimy w niej utratę tych dóbr oraz obawiamy się odpowiedzialności, do jakiej będziemy pociągnięci za całe życie i wszystkie czyny. Lęk ten przysłania nam prawdziwe korzyści, jakie kryją się w śmierci, mianowicie udostępnienie Dobra Najwyższego. Niepokalane natomiast Serce Maryi było najzupełniej wolne od tych więzów miłości ziemskiej i dlatego płonęło nieustannie pragnieniem połączenia się z Chrystusem Panem. Jedynym podtrzymaniem Jej życia była Komunia Święta, w Której znajdowała codziennie Swego Umiłowanego Syna. Jednakże i Komunia Święta potęgowała Jej tęsknotę i przyspieszała godzinę śmierci.

II. — Miłość Boża i tęsknota Maryi za Panem Jezusem wzrastając coraz więcej, tak się wreszcie wzmogły, iż przekroczyły kres wytrzymałości natury ludzkiej. Marya skonała w akcie najczystszej Miłości ku Panu Bogu. Była to najpiękniejsza śmierć, jaką widziała ziemia, jaką oglądali Aniołowie. Przez śmierć Swoją upodobniła się Marya do Swego Boskiego Syna. Ale na Śmierć Pana Jezusa nie mogli Aniołowie spoglądać radośnie, gdyż została ona zadana przez złość i okrucieństwa ludzkie, choć Pan Jezus przyjął ją także z Miłością i gwoli Miłości ją poniósł. Śmierć natomiast Maryi przedstawiała zachwycający widok.

Dusza Maryi bez żalu opuszczała Ciało i ziemię. Była to śmierć radosna, Święta i Niepokalana, podobnie jak Niepokalanym było Poczęcie i Narodzenie Maryi. Ziemia oddała Niebu Najczystszą Istotę, dała mu to, czego by Niebo samo nie posiadło. Marya odeszła do Nieba wskutek wielkiej tęsknoty Swego Serca, a ściślej mówiąc wskutek silnego przyciągania Jej przez Łaskę i na zaproszenie Syna: „Pójdź z Libanu, Oblubienico Moja, pójdź z Libanu, pójdź! Będziesz koronowana” (Ks. Pnp 4, 8). Łaska jest dla nas nowym ośrodkiem przyciągania, któremu winniśmy ulegać. Jak wszystkie rzeczy materialne ciążą ku centrum ziemi, tak nasza natura duchowa ożywiona prądem życia nadprzyrodzonego winna wykazywać coraz silniejszy pociąg do rzeczy nadprzyrodzonych. Znakiem wzrostu duchowego jest coraz większa skłonność do ćwiczeń życia duchownego, pragnienie postępu, a zwłaszcza pragnienie zjednoczenia się z Panem Bogiem. Wigilia uroczystości Wniebowzięcia powinna obudzić w nas pragnienie postępu za Maryą, Jej śladami, aby się do Niej upodobnić. Ożywmy w sobie pragnienie przede wszystkim śmierci naszego egoizmu i naszej zmysłowości, które czynią dla nas tak niepożądaną śmierć ciała i które wyrządzają nam tą największą szkodę, iż nie pozwalają nam połączyć się z Panem Bogiem, gdyż trzymają nas z dala od Niego, jakby na uwięzi.

Modlitwa.

Pociągnij nas za Sobą, Dziewico Niepokalana, a pobiegniemy za Tobą do wonności olejków Twoich”. Amen.

Zachęcamy do uczczenia Niepokalanego Serca Maryi w miesiącu Sierpniu ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo sierpniowe poświęcone ku czci Niepokalanego Serca Maryi – dzień 14

© salveregina.pl 2024

Idź do oryginalnego materiału